-
1.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
2.《至德三年春正月时谬蒙差摄海盐令闻王师收二京…五十韵》 唐·刘长卿
天上胡星孛,人间反气横。
风尘生汗马,河洛纵长鲸。
本谓才非据,谁知祸已萌。
食参将可待,诛错辄为名。 -
3.《句》 唐·杜牧
幽人听达曙,聊罢苏床琴。
(《海录碎事》)。
鱼多知海熟,药少觉山贫。
(以下《方舆胜览》)。 -
4.《送人归吴兴》 唐·许浑
绿水棹云月,洞庭归路长。
春桥悬酒幔,夜栅集茶樯。
箬叶沉溪暖,蘋花绕郭香。
应逢柳太守,为说过潇湘。 -
5.《桐柏观》 宋·葛闳
桃花烂熳春溪暖,紫玉箫沉月树昏。
未觉台中光景晚,人间归去见来孙。 -
6.《得草衣道人湖上信》 明·王人鉴
一散菁葱社,松阴路遂分。
孤云堪作我,朗月辄思君。
溪暖絺初动,桐欹露已闻。
感离因忆旧,远望思纷纷。 -
7.《春暮》 明·袁尊尼
乳燕流莺相和鸣,晓风吹满送春声。
桃花落尽千溪暖,柳絮飞残几树轻。
紫陌青骢回首恨,朱帘粉面断肠情。
少年已去如无及,为语游丝莫谩萦。 -
8.《过周陂江》 宋·杨万里
溪暖无冰可得销,清波白石小鱼跳。
忽逢寸碧翩然起,翡翠惊飞上柳条。 -
9.《安分》 元·王冕
小径入柴屝,茅芦隐翠微。
土硗黄独瘦,溪暖白鱼肥。
夜照明膏竹,朝餐净露薇。
人生安分已,何必论雄飞? -
10.《次韵蒲大受瀛游富仁院二首》 宋·郭印
衲子幽栖地,青山绕四旁。
林昏知暝霭,溪暖觉迟阳。
泉石关心久,风光引兴长。
春云多变态,天末淡微茫。