-
1.《缘识》 宋·宋太宗
因缘业障遇真稀,黄帝乘龙岂是非。
达识尚凝常恍惚,愚蒙溶解故相违。
华池秘密人天授,神室光扬日月辉。
智者无言皆口默,敢将容易论玄机。 -
2.《玉华仙子歌》 唐·李康成
紫阳仙子名玉华,珠盘承露饵丹砂。
转态凝情五云里,娇颜千岁芙蓉花。
紫阳彩女矜无数,遥见玉华皆掩嫭。 -
3.《题赠郑秘书征君石沟溪隐居》 唐·白居易
郑君得自然,虚白生心胸。
吸彼沆瀣精,凝为冰雪容。
大君贞元初,求贤致时雍。
蒲轮入翠微,迎下天台峰。 -
4.《会合联句》 唐·韩愈
离别言无期,会合意弥重。
——张籍
病添儿女恋,老丧丈夫勇。
——韩愈 -
5.《菩萨蛮》 唐·冯延巳
金波远逐行云去,疏星时作银河渡。
花影卧秋千,更长人不眠¤
玉筝弹未彻,凤髻黄钗脱。 -
6.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
7.《一丛花令·伤高怀远几时穷》 宋·张先
伤高怀远几时穷?无物似情浓。
离愁正引千丝乱,更东陌、飞絮蒙蒙。
嘶骑渐遥,征尘不断,何处认郎踪!
双鸳池沼水溶溶,南北小桡通。
梯横画阁黄昏后,又还是、斜月帘栊。
沉恨细思,不如桃杏,犹解嫁东风。 -
8.《剪牡丹·舟中闻双琵琶》 宋·张先
野绿连空,天青垂水,素色溶漾都净。
柳径无人,堕絮飞无影。
汀洲日落人归,修巾薄袂,撷香拾翠相竞。
如解凌波,泊烟渚春暝。 -
9.《采桑子》 宋·晏殊
阳和二月芳菲遍,暖景溶溶。
戏蝶游蜂。
深入千花粉艳中。
何人解系天边日,占取春风。
免使繁红。
一片西飞一片东。 -
10.《金人捧露盘(庚寅岁春奉使过京师感怀作)》 宋·曾觌
记神京、繁华地,旧游踪。
正御沟、春水溶溶。
平康巷陌,绣鞍金勒跃青骢。
解衣沽酒醉弦管,柳绿花红。 -
11.《满江红》 宋·赵磻老
见说春时,新波涨、二川溶溢。
今底事、沙痕犹褪,石渠慳碧。
人意不须长作解,兴来便向杯中觅。
纵茂从修竹记山阴,千年一。 -
12.《八声甘州(春雪奇丽,未能赋也,因古岩韵志喜)》 宋·刘辰翁
甚花间、儿女笑盈盈。
人添雪狮成。
任踏青无路,凌波有地,步步光尘。
招得梅妃魂也,好似去年春。 -
13.《翠羽吟》 宋·蒋捷
泛言仙,似乎寡味,越调之曲与梅花宜,罗浮梅花,真仙事也。
演而成章,名翠羽吟。
绀露浓。
映素空。 -
14.《永遇乐(送春)》 宋·洪茶
歌雪徘徊,梦云溶曳,欲劝春住。
薄幸杨花,无端杜宇,抵死催教去。
参差烟岫,千回百匝,不解禁春归路。
病厌厌,那堪更听,小楼一夜风雨。 -
15.《上林赋》 两汉·司马相如
亡是公听然而笑曰:“楚则失矣,而齐亦未为得也。
夫使诸侯纳贡者,非为财币,所以述职也。
封疆画界者,非为守御,所以禁淫也。
今齐列为东藩,而外私肃慎,捐国逾限,越海而田,其于义固未可也。 -
16.《咏四面云山》 清·康熙
珠状崔嵬里,兰衢入好诗。
远岑如竞秀,近岭似争奇。
雨过风来紧,山寒花落迟。
亭遥先得月,树密显高枝。 -
17.《秋江渔乐图为邑人宗正纯撰》 宋·姜德明
枫树萧萧霜叶红,芦花瑟瑟鸣西风。
渔翁举网秋江上,轻舟一叶波溶溶。
群鱼游泳影相续,密网收来心易足。
赤鳞素质影跳空,玉尺金梭光炫目。 -
18.《灵谷寺梅花坞六首》 明·焦竑
落落半横参月,溶溶尽洗铅华。
盈盈湘浦解佩,脉脉萝村浣纱。 -
19.《飞花曲》 明·黎民表
长安戚里竞春阳,桃李花开夹道傍。
遥裔鹤烟笼上苑,丰茸鸡树迩明光。
濯锦含霞非一色,刻翠施红映朝日。
同心并蒂引鸳雏,接叶交枝栖凤翼。 -
20.《砚湖并引》 宋·陆游
群山环一湖,湖水绿溶漾,微风掠窗过,亦解生细浪,余流浸翠麓,倒影写青嶂,自然出天工,岂复烦巧匠。
病夫屏杯酌,不遣运酒舫;时时挹清泚,笔墨助豪宕。
帖成龙蛇走,诗出雷雨壮。
从今几砚旁,一扫蟾蜍样。