-
1.《满江红·登黄鹤楼有感》 宋·岳飞
遥望中原,荒烟外、许多城郭。
想当年、花遮柳护,凤楼龙阁。
万岁山前珠翠绕,蓬壶殿里笙歌作。
到而今、铁骑满郊畿,风尘恶。 -
2.《满江红(题博见楼)》 宋·吕胜己
物理分明,人事巧、元来是拙。
常自觉、满怀春意,向他谁说。
剩喜登临频眺望,那知出处成迂阔。
细闲思、萧散较贪痴,谁为劣。 -
3.《满江红(九日冶城楼)》 宋·方岳
且问黄花,陶令后、几番重九。
应解笑、秋崖人老,不堪诗酒。
宇宙一舟吾倦矣,山河两戒天知否。
倚西风、无奈剑花寒,虬龙吼。 -
4.《满江红(九日冶城楼)》 宋·方岳
且问黄花,陶令后、几番重九。
应解笑、秋崖人老,不堪诗酒。
宇宙一舟吾倦矣,山河两戒天知否。
倚西风、无奈剑花寒,虬龙吼。 -
5.《满江红(登楼偶作)》 宋·蒲寿
楼倚虚空,觉人世、不知何处。
人缥缈、半檐星斗,一窗风露。
潮退沙平凫雁静,夜深月黑鱼龙怒。
把清樽、独自笑余生,成何事。 -
6.《满江红(禾兴月波楼和友人韵)》 宋·吴潜
日薄寒空,正泽国、一汀霜叶。
过万里、西风塞雁,数声哀咽。
耿耿有怀天可讯,悠悠此恨谁能说。
倚阑干、老泪落关山,平芜隔。 -
7.《江城子(为满春泽赋横空楼)》 宋·张炎
下临无地手扪天。
上云烟。
俯山川。
栖止危巢,不隔道林禅。