-
1.《雪山》 宋·释心月
昼漫漫地夜漫漫,高下峰峦总一般。
身在洞然明白里,勿於明白里头看。 -
2.《念奴娇》 宋·陈郁
没巴没鼻,霎时间、做出漫天漫地。
不论高低并上下,并白都教一例。
鼓动膝六,招邀巽二,一任张威势。
识他不破,只今道是祥瑞。 -
3.《团垸俞大夫》 宋·释绍昙
贯凤团花巧施设,黑漫漫地转希奇。
做教底板坚宾著,自有傍人彩画伊。 -
4.《次韵和酬刁景纯春雪戏意》 宋·梅尧臣
雪与春归落岁前,晓开庭树有余妍。
杨花扑扑白漫地,蛱蝶纷纷飞满天。
胡马嘶风思塞草,吴牛喘月困沙田。
我贫始觉今朝富,大片如钱不解穿。 -
5.《天安门诗抄》 当代·现代无名
故园风雨几经年,大厦撑持靠擎天。
心志光明同日月,功勋盖世重河山。
倾城人哭哀声震,漫地花飞白雪翩。
空有如涛伤心泪,神鹰高逝永不还。 -
6.《临清阻雪 其二》 元·王冕
一片雪飞寒较多,即看漫地却如何?竞传暖体须燕王,谁肯停杯慰楚娥?直北大风山欲倒,江南无冻水生罗。
临清不是长安道,时听凌空响王轲。 -
7.《蹋踘歌赠刘叔芳》 元·杨维桢
蹋踘复蹋踘,佳人当好春。
金刀剪芙蓉,纫作满月轮。
落花游丝白日长,年年它宅媚流光。
绮襦珠络锦绣裆,草相漫地绿色凉。 -
8.《长洲苑(吴黄武中,此地校猎)》 唐·孙逖
吴王初鼎峙,羽猎骋雄才。
辇道阊门出,军容茂苑来。
山从列嶂转,江自绕林回。
剑骑缘汀入,旌门隔屿开。 -
9.《漫成二首》 唐·杜甫
野日荒荒白,春流泯泯清。
渚蒲随地有,村径逐门成。
只作披衣惯,常从漉酒生。
眼前无俗物,多病也身轻。 -
10.《木兰花慢·拆桐花烂漫》 宋·柳永
拆桐花烂漫,乍疏雨、洗清明。
正艳杏浇林,缃桃绣野,芳景如屏。
倾城。
尽寻胜去,骤雕鞍紺幰出郊坰。 -
11.《漫题》 明·陈宪章
日月逝不处,奄忽几华颠。
华颠亦奚为,所希在寡愆。
韦编绝《周易》,锦囊韬虞弦。
饥餐玉台霞,渴饮沧溟渊。 -
12.《临江仙·涧碧山红粉烂漫》 宋·欧阳辟
涧碧山红粉烂漫,烟萝远映霜枫。
倚阑人在暮云东。
遥天垂众壑,平地起孤峰。
大好家山重九日,尊前切莫匆匆。
黄花消息雁声中。
寻芳须未晚,与客且携筇。 -
13.《三吴漫游集唐》 宋·方凤
塞上风云接地阴,万方多难此登临。
坐中有老沙场客,霄汉长悬捧日心。 -
14.《将至兰陵道中以远岫重叠出寒花散漫开为韵》 宋·李处权
我如萍不根,有往而无返。
天涯与地角,孰能量近远。
故乡无巢归,流落岁时晚。
辜负平生心,何由见嵇阮。 -
15.《山居漫兴》 宋·吴端
莫笑山庄小,偏於隐者宜。
门当八字路,园葺五经篱。
地暖花开早,天寒酒熟迟。
不须鸡报晓,已得数联诗。 -
16.《新秋漫兴二首》 明·卢沄
地僻秋先到,门幽客不经。
蛩声共吟韵,霄色入丹青。
古树斜留月,遥空静落星。
坐惊衣袂湿,湛露满中庭。 -
17.《行营漫兴》 明·茅大方
北地得春晚,萧关积雪多。
风云驱部伍,旄纛遍山河。
羌笛翻胡调,秦兵杂楚歌。
汉家飞将在,不必问廉颇。 -
18.《闲居漫兴(五首)》 明·浦瑾
高梧树下足凉风,满地清阴一亩宫。
阶战闲看排阵蚁,檐喧静觅课衙蜂。
日斜天外初微雨,云薄楼西忽断虹。
客至莫谈尘底事,年来多病耳初聋。
¤ -
19.《怀古堂夏日漫兴八首(录四)》 明·钱谦贞
松孤梅冷竹空虚,此地惟堪著老臞。
守类宋株从笑拙,幽同齐谷合名愚。
乌瞻好屋犹将母,燕贺新堂亦引雏。
富贵不来行乐耳,莫嫌三复咏山枢。
¤ -
20.《早春斋居漫兴二首》 明·施渐
此地寓来僻,清渠正绕庐。
数畦聊学圃,一径不容车。
图列壁间岫,书翻几上鱼。
谋生已无术,元不慕相如。
¤