-
41.《听泉岩》 宋·黄非熊
万濑澄空天地秋,清音不断下悠悠。
山前一片月留影,石上几番僧白头。
未必素琴方理性,何须芳草始忘忧。
堪嗤朝市区区者,祗听笙歌醉则休。 -
42.《题玉泉》 宋·黄璞
水性能方圆,泉色常圭璧。
云山静有辉,琼液来无迹。
泉上修禅人,曹溪分一滴。
鉴止更澄源,纷纷万缘息。 -
43.《玉泉》 宋·黄朴
水性能方圆,泉色常珪璧。
云山静有辉,琼液来无迹。
泉上修禅人,曹溪分一滴。
鉴止更澄源,纷纷万缘息。 -
44.《题惠泉寄知军郎中》 宋·句龙纬
崎岖荆门山,丛起为东隘。
阳冈盘气势,阴窦融液脉。
源濯云根移,流喷石罅拆。
呀呀两岸间,平涧才数席。 -
45.《玉乳泉》 宋·李仲殊
玉液煎琼甃,泓澄一脉泉。
张生题品异,丞相与名传。
荐客流霞胜,煎茶掇乳鲜。
只园终古在,长对白衣仙。 -
46.《试茗泉》 宋·陆九韶
邂逅成山行,往往有异景。
奇峰争呈露,独不见试茗。
逶迤即道周,澄泓得幽井。
淆之不可浊,凝然如自省。
龟蒙于越来,傥亦煮石鼎。
岂为渴者甘,醯梦当一警。 -
47.《龙泉山》 宋·孟点
污渎横鳣鲸,蝼蚊得而制。
所据非所容,悲欢生贾谊。
吾疑洛阳叟,所见未超诣。
卷之不能伸,无乃为形累。 -
48.《天平山白云泉》 宋·钱藻
白云岩静最深隈,泉溜泓溶石窦开。
宿雾不生澄晓月,残风轻漾蛰寒雷。
源从天汉星边落,流自鳌峰海上回。
莫谓无心事奔注,曾随霖雨下山来。 -
49.《游连山涌泉观次文与可韵》 明·任道
缭绕澄江面面山,使君来与吏民閒。
可堪归骑临晴陌,散尽游人夕照间。 -
50.《神移泉》 宋·释惟岳
岩头瀑布泻寒烟,井底澄清浸月圆。
性水真空周法界,神从何处更移泉。 -
51.《甘泉洞》 宋·赵泽祖
银河泻落万山巅,玉界遥驰一道泉。
夜浴丹沙浮暖气,晓凝寒碧沁晴烟。
灵泉透海流香细,雪液澄虚抱影圆。
三咽只因凡骨换,坐临盘石看飞钱。 -
52.《次韵和子由欲得骊山澄泥砚》 宋·苏轼
举世争称邺瓦坚,一枚不换百金颁。
岂知好事王夫子,自采临潼绣领山。
经火尚含泉脉暖,吊秦应有泪痕潸。
封题寄去吾无用,近日従戎拟学班。 -
53.《题汤泉二首》 宋·秦观
温井霜寒碧甃澄,飞尘不动玉奁清。
老翁仙去羸骖共,太子东归废沼平。
据石聊为宝陀观,决渠还落堰溪声。
浣肠灌顶虽殊事,一洗劳生病恼轻。 -
54.《还自汤泉十四韵》 宋·秦观
岁晚倦城郭,联骖度嶪峨。
天黄云脚乱,村黑鸟翎讹。
潦水侵生路,晴天落慢坡。
澄江练不卷,温井监新磨。 -
55.《题高君宝绀泉》 宋·文天祥
渟渟岩下泓,澄碧落梧影。
寒瑶披清飙,残月照濎濙。
俯渊测浮云,流日荡苕颖。
向来沧浪歌,孺子不可诇。
载沾衣上尘,怀古意深永。
招招素心人,相期发深省。 -
56.《惠泉》 宋·宋祁
遥源辞叠嶂,澄派鉴晴虚。
流迅无汾恶,波长尽楚馀。
隐之徒酌水,郑伯谩名渠。
不必西江去,凭君起鲋鱼。 -
57.《宿凤翅山悬泉寺》 宋·张耒
秋山晚景凉,幽路转石壁。
稍知步武峻,渐与鸡犬隔。
层崖恃我西,悬瀑垂百尺。
崩腾捣重泓,昼夜碎珪璧。 -
58.《和丁宝臣游甘泉寺》 宋·欧阳修
江上孤峰蔽绿萝,县楼终日对嵯峨。
丛林已废姜祠在,事迹难寻楚语讹。
空余一派寒岩侧,澄碧泓渟涵玉色。
野僧岂解惜清泉,蛮俗那知为胜迹。 -
59.《晋祠泉》 宋·范仲淹
神哉叔虞庙,地胜出嘉泉。
一源其澄静,数步忽潺湲。
此异孰可穷,观者增恭虔。
锦鳞无敢钓,长生同水仙。 -
60.《次韵和吴季野题岳上人澄心亭》 宋·梅尧臣
空山旧迳绿苔满,古寺斋盂白薤蒸。
暑雨坐中飞漠漠,野泉林外落层层。
从来胜绝皆离俗,未有幽深不属僧。
唯爱溪头一寻水,莫闻流浪莫闻澄。