-
21.《和郑校书夏日游郑泉》 唐·刘得仁
太虚悬畏景,古木蔽清阴。
爰有泉堪挹,闲思日可寻。
来闻鸣滴滴,照竦碧沈沈。
几脉成溪壑,何人测浅深。 -
22.《太湖诗·以毛公泉一瓶献上谏议因寄》 唐·皮日休
刘根昔成道,兹坞四百年。
毿毿被其体,号为绿毛仙。
因思清泠汲,凿彼岝峉巅。
五色既炼矣,一勺方铿然。 -
23.《题澄圣塔院上方》 唐·方干
地灵直是饶风雨,杉桧老于云雨间。
只讶窗中常见海,方知砌下更多山。
远泉势曲犹须引,野果枝低可要攀。
若把重门谕玄寂,何妨善闭却无关。 -
24.《僧院小泉井》 唐·方干
亦恐浅深同禹穴,兼云制度象污樽。
窥寻未见泉来路,缅想应穿石裂痕。
片段似冰犹可把,澄清如镜不曾昏。
欲知到底无尘染,堪与吾师比性源。 -
25.《玉泉寺》 唐·周朴
寺还名玉泉,澄水亦遭贤。
物尚犹如此,人争合偶然。
溪流云断外,山峻鸟飞还。
初日长廊下,高僧正坐禅。 -
26.《门外闲田数亩长有泉源因筑直堤分为两沼》 唐·徐夤
左右澄漪小槛前,直堤高筑古平川。
十分春水双檐影,一片秋空两月悬。
前岸好山摇细浪,夹门嘉树合晴烟。
坐来暗起江湖思,速问溪翁买钓船。 -
27.《合水县玉泉石崖刻》 唐·无名氏
山脉逗飞泉,泓澄傍岩石。
乱垂寒玉筱,碎洒珍珠滴。
澄波涵万象,明镜泻天色。
有时乘月来,赏咏还自适。 -
28.《秋泉》 唐·薛涛
冷色初澄一带烟,幽声遥泻十丝弦。
长来枕上牵情思,不使愁人半夜眠。 -
29.《题鹤鸣泉八韵》 唐·齐己
嘹唳遗踪去,澄明物掩难。
喷开山面碧,飞落寺门寒。
汲引随瓶满,分流逐处安。
幽虫乘叶过,渴狖拥条看。 -
30.《送人游玉泉寺》 唐·齐己
西峰大雪开,万叠向空堆。
客贵犹寻去,僧高肯不来。
潭澄猿觑月,窦冷鹿眠苔。
公子将才子,联题兴未回。 -
31.《送人游玉泉寺》 唐·齐己
西峰大雪开,万叠向空堆。
客贵犹寻去,僧高肯不来。
潭澄猿觑月,窦冷鹿眠苔。
公子将才子,联题兴未回。 -
32.《题梅岭泉》 唐·孙鲂
梅岭旧闻传,林亭势峞然。
登临真不易,幽胜恐无先。
楚野平千里,吴江曲一边。
标形都大别,洞府岂知焉。 -
33.《僧院泉》 唐·修睦
澄澈照人胆,深山只一般。
来难穷处所,心去助波澜。
砌曲夜声苦,窗虚客梦阑。
无心谁肯爱,时有老僧看。 -
34.《满江红(题冷泉亭)》 宋·辛弃疾
直节堂堂,看夹道、冠缨拱立。
渐翠谷、群仙东下,佩环声急。
闻道天峰飞堕地,傍湖千丈开青壁。
是当年、玉斧削方壶,无人识。 -
35.《沁园春(冰漕凿方泉,宾客请以名斋,邀赋)》 宋·吴文英
澄碧西湖,软红南陌,银河地穿。
见华星影里,仙棋局静,清风行处,瑞玉圭寒。
斜谷山深,望春楼远,无此峥嵘小渭川。
一泓地,解新波不涸,独障狂澜。 -
36.《峡江寺飞泉亭记》 清·袁枚
余年来观瀑屡矣,至峡江寺而意难决舍,则飞泉一亭为之也。
凡人之情,其目悦,其体不适,势不能久留。
天台之瀑,离寺百步,雁宕瀑旁无寺。
他若匡庐,若罗浮,若青田之石门,瀑未尝不奇,而游者皆暴日中,踞危崖,不得从容以观,如倾盖交,虽欢易别。 -
37.《秋泉》 唐·薛涛
泠色初澄一带烟,幽声遥泻十丝弦。
长来枕上牵情思,不使愁人半夜眠。 -
38.《和慧山泉》 宋·丁宝臣
谁识澄渊万古清,潢汙扰扰谩纵横。
出从山底无应极,流落人间自有声。
江汉想能同浩渺,尘沙虽混更分明。
从来旱岁为膏泽,安用茶经浪得名。 -
39.《定泉井》 宋·高颐
方师凿破天地髓,碧龙吹出冰霜寒。
一泓清澄绝泥滓,万窍号勋无波澜。
倒海翻江俱是幻,贮风留月得真观。
我来酌饮冷彻骨,飘飘此身在霄汉。 -
40.《龙尾泉》 宋·黄非熊
龙头何在尾犹存,定向天中饮汉源。
且注灵泉清洞府,未呵甘雨活乾坤。
半空飞下珠千颗,平地澄来玉一盆。
寂寞云山非我宅,九霄高处是吾门。