-
1.《远山澄碧雾》 唐·李世民
残云收翠岭,夕雾结长空。
带岫凝全碧,障霞隐半红。
仿佛分初月,飘飖度晓风。
还因三里处,冠盖远相通。 -
2.《澄水如鉴》 唐·崔颢
圣贤将立喻,上善贮情深。
洁白依全德,澄清有片心。
浇浮知不挠,滥浊固难侵。
方寸悬高鉴,生涯讵陆沉。
对泉能自诫,如镜静相临。
廉慎传家政,流芳合古今。 -
3.《澄水如鉴》 唐·崔颢
圣贤将立喻,上善贮情深。
洁白依全德,澄清有片心。
浇浮知不挠,滥浊固难侵。
方寸悬高鉴,生涯讵陆沉。
对泉能自诫,如镜静相临。
廉慎传家政,流芳合古今。 -
4.《澄秀上座院》 唐·韦应物
缭绕西南隅,鸟声转幽静。
秀公今不在,独礼高僧影。
林下器未收,何人适煮茗。 -
5.《终南云际精舍寻法澄上人不遇归高冠东潭石淙…贻友人》 唐·岑参
昨夜云际宿,旦从西峰回。
不见林中僧,微雨潭上来。
诸峰皆青翠,秦岭独不开。
石鼓有时鸣,秦王安在哉。 -
6.《赠献纳使起居田舍人(澄)》 唐·杜甫
献纳司存雨露边,地分清切任才贤。
舍人退食收封事,宫女开函近御筵。
晓漏追飞青琐闼,晴窗点检白云篇。
扬雄更有河东赋,唯待吹嘘送上天。 -
7.《相里使君宅听澄上人吹小管》 唐·严维
秦僧吹竹闭秋城,早在梨园称主情。
今夕襄阳山太守,座中流泪听商声。 -
8.《宿澄上人院》 唐·卢纶
竹窗闻远水,月出似溪中。
香覆经年火,幡飘后夜风。
性昏知道晚,学浅喜言同。
一悟归身处,何山路不通。 -
9.《暇日适值澄霁江亭游宴》 唐·羊士谔
碧落风如洗,清光镜不分。
弦歌方对酒,山谷尽无云。
振卧淮阳病,悲秋宋玉文。
今来强携妓,醉舞石榴裙。 -
10.《送僧澄观》 唐·韩愈
浮屠西来何施为,扰扰四海争奔驰。
构楼架阁切星汉,夸雄斗丽止者谁。
僧伽后出淮泗上,势到众佛尤恢奇。