-
1.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
2.《离骚》 先秦·屈原
帝高阳之苗裔兮,朕皇考曰伯庸。
摄提贞于孟陬兮,惟庚寅吾以降。
皇览揆余初度兮,肇锡余以嘉名:
名余曰正则兮,字余曰灵均。 -
3.《蓝田溪与渔者宿》 唐·钱起
独游屡忘归,况此隐沦处。
濯发清泠泉,月明不能去。
更怜垂纶叟,静若沙上鹭。
一论白云心,千里沧州趣。
芦中野火尽,浦口秋山曙。
叹息分枝禽,何时更相遇? -
4.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
5.《远游》 先秦·屈原
悲时俗之迫阨兮,愿轻举而远游。
质菲薄而无因兮,焉讬乘而上浮?
遭沈浊而污秽兮,独郁结其谁语!
夜耿耿而不寐兮,魂营营而至曙。 -
6.《再和》 宋·何梦桂
采芳遗所思,所思道幽绝。
濯发沐兰膏,卷然在发末。
鴃啼众芳萎,微物固先识。
我方行迈迈,我载歌昔昔。 -
7.《和耜岩赞易传来韵》 宋·何梦桂
三釜养弗违,五斗腹已餍。
归无买山银,聊占白石崦。
崦西有斗室,草色青入帘。
有时独悲歌,白云低覆檐。 -
8.《北征》 宋·陈与义
世故信有力,挽我复北驰。
独冲七月暑,行此无尽陂。
百卉共山泽,各自有四时。
华实相后先,盛过当同衰。 -
9.《洞仙歌(访泉於期师,得周氏泉,为赋)》 宋·辛弃疾
飞流万壑,共千岩争秀。
孤负平生弄泉手。
叹轻衫短帽,几许红尘,还自喜,濯发沧浪依旧。
人生行乐耳,身后虚名,何似生前一杯酒。 -
10.《沁园春(弄溪赋)》 宋·辛弃疾
有酒忘杯,有笔忘诗,弄溪奈何。
看纵横斗转,龙蛇起陆,崩腾决去,雪练倾河,袅袅东风,悠悠倒景,摇动云山水又波。
还知否,欠菖蒲攒港,绿竹缘坡。
长松谁剪嵯峨。 -
11.《贺新郎(用韵题赵晋臣敷文积翠岩、余欲令筑陂於其前)》 宋·辛弃疾
拄杖重来约。
对东风、洞庭张乐,满空箫勺。
巨海拨犀头角出,来向此山高阁。
尚两两、三三前却。 -
12.《沁园春(次白兰谷韵)》 宋·陈深
浪迹烟霞,有酒千钟,有书五车。
任从来萧散,闲心似水,何堪妩媚,笑面如花。
濯发沧浪,放歌江海,肯被红尘半点遮。
谁知道,抱无名钜璞,重价难赊。 -
13.《梦江南》 宋·赵汝茪
帘不卷,细雨熟樱桃。
数点霁霞山又晚,一痕凉月酒初消。
风紧絮花高。
闲处少,磨尽少年豪。
昨梦醉来骑白鹿,满湖春水段家桥。
濯发听吹箫。 -
14.《归去词》 宋·王仲素
种松雨濯发,折笋春堕指。
长啸归去来,沧江一天水。 -
15.《赋得东美人临潭水二十韵》 明·等慈润公
窈窕东邻媛,明靥绿水洲。
有怀殊缱绻,无梦独夷犹。
泛瑟来湘浦,为云下楚丘。
洛妃娇自倚,汉女愧同游。 -
16.《我欲往沧海》 宋·王安石
我欲往沧海,客来自河源。
手探囊中胶,救此千载浑。
我语客徒尔,当还治昆仑。
叹息谢不能,相看涕翻盆。
客止我且往,濯发扶桑根。
春风吹我舟,万里空目存。 -
17.《次韵张询斋中晚春》 宋·黄庭坚
学古编简残,怀人江湖永。
非无车马客,心远境亦静。
挽蔬夜雨畦,煮茗寒泉井。
春去不窥园,黄鹂颇三请。
立朝无物望,补外傥天幸。
想乘沧浪船,濯发曦翠岭。 -
18.《即席重赋且约再游二首》 宋·陈与义
墙头花定觉风阑,墙外池深酒亦寒。
马健莫愁归路远,诗成未落俗人看。
钓鱼不用寻温水,濯发真如到洧盘。
一笑得君天所借,尊前无地着忧端。 -
19.《张公洞》 元·杨维桢
正月八日记游仙,三十六天洞灵洞。
洞中窗户夜不扃,地底风雷日相哄。
巉巉灵骨谁手凿,纳纳虚谺曷时澒。
龙巅虎卧络薜萝,委盖垂旃挂鸾凤。 -
20.《和立斋芙蓉观三十韵》 宋·王柏
我观神仙传,诡幻何纷纭。
或生歆慕意,方土争愚君。
政彻既多欲,仙材隔几尘。
澄神黜粗秽,有时繙黄庭。