-
1.《芜城赋》 南北朝·鲍照
沵迆平原,南驰苍梧涨海,北走紫塞雁门。
柂以漕渠,轴以昆岗。
重关复江之隩,四会五达之庄。
当昔全盛之时,车挂轊,人驾肩。 -
2.《遇南厢园叟感赋八十韵》 清·吴伟业
寒潮冲废垒,火云烧赤冈。
四月到金陵,十日行大航。
平生游宦地,踪迹都遗忘。
道遇一园叟,问我来何方。 -
3.《戏萧高风曾孟声二友二首》 宋·罗公升
丹凤辞旧楼,四海求其凤。
偶来梧竹间,振翮鸣朝阳。
众禽不自揣,竞欲依余光。
神物要自珍,微羽那足当。 -
4.《岁暮山村二首》 明·居节
清霜红日满高林,烟火萧疏灌莽深。
欲和楚吟无《白雪》,能生壮色少黄金。
尝饥俊鹘呼风过,不雨寒云起夕阴。
何事悲欢却成疾,如灰已冷少年心。
¤ -
5.《东堂新成二首》 明·严嵩
种树成阴辟沼渔,数椽聊此卜幽居。
诸峰稍识岚霏外,三径新锄灌莽余。
穷巷颇回高士辙,藜床时读古人书。
欲因萝薜辞簪弁,惭愧天恩在玉除。 -
6.《新田诗》 宋·王安石
离离新田,其下流水。
孰知其初,灌莽千里。
其南背江,其北逾淮。
父抱子扶,十百其来。 -
7.《和三司晏尚书秋咏》 宋·宋祁
霜繁天白雁行单,灌莽梢梢矗早寒。
正是河山摇落处,莫轻离思欲凭栏。 -
8.《杂诗(三十三首)》 明·刘基
小鱼头如针,大鱼须如松。
小大各生育,孰私天地功。
坤灵发淫怒,溟海簸惊风。
大鱼食小鱼,陂池为之空。
陂空水一竭,小大相险喁。
但见灌莽间,颅骨成崆巃。
残膏饫蝼蚁,孰辨鲸与鯼。
¤ -
9.《春夜山居望月思故园有作》 宋·张嵲
万壑自清夜,春岚昏众星。
明月丽霄汉,清风周四溟。
独立万里外,飘然欲遐征。
回首望江汉,中原气冥冥。 -
10.《同房侍御山园新亭与邢判官同游》 唐·高适
隐隐春城外,朦胧陈迹深。
君子顾榛莽,兴言伤古今。
决河导新流,疏径踪旧林。
开亭俯川陆,时景宜招寻。 -
11.《舟中苦热遣怀,奉呈阳中丞通简台省诸公》 唐·杜甫
愧为湖外客,看此戎马乱。
中夜混黎氓,脱身亦奔窜。
平生方寸心,反掌帐下难。
呜呼杀贤良,不叱白刃散。 -
12.《北征赋》 两汉·班彪
余遭世之颠覆兮,罹填塞之阨灾。
旧室灭以丘墟兮,曾不得乎少留。
遂奋袂以北征兮,超绝迹而远游。
朝发轫于长都兮,夕宿瓠谷之玄宫。 -
13.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
14.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
15.《龙泉寺纳凉》 宋·吕同老
靡靡市廛尽,杳杳泉石闲。
灌木蔽榛莽,爽籁弥空山。
飞甍纳余辉,丹雘粲以繁。
巍然青莲宫,俯此碧玉阑。 -
16.《玉女潭题赠吏史部恭甫》 明·陆师道
玉阳古洞天,名是神仙宅。
因君地始显,令人思俱逸。
玉冈绕鸾鹄,云庄艺芝术。
修廊俯大观,列卦开玄室。 -
17.《春日杂书八首》 宋·张耒
浮名一蹭蹬,万事付莽卤。
惟余田园心,尚欲学老圃。
空庭春雪尽,平地灌膏乳。
买花门前翁,栽插粲可数。 -
18.《追和陶渊明归去来辞》 宋·晁补之
归去来兮,吾无以归奚以归。
既身不足以任责,畏首尾而心悲。
慕往昔之经世,嗟吾力之莫追。
彼辞位而灌园,岂吾今之独非。 -
19.《题焦山寺》 宋·李吕
水轮依风负坤舆,百川东充同灌输。
掀巾之陂莽吞受,沃焦之册初不濡。
云根终古插江湖,狂澜滔天随卷舒。
空神回飚避突兀,海门排霄岌相扶。 -
20.《谢方德顺古风》 宋·刘子翚
吾闻沧溟深,浸灌东风维。
开风一荡潏,莽苍天为低。
中藏百怪珍,文彩光陆离。
潜鲲尽鹏材,游鱼悉龙资。