-
21.《奉和御製奉安圣像礼成》 宋·夏竦
琳宫胥宇象清都,金阁丛楹閟宝符。
昭假仙游彰胄绪,范镕真像极规模。
精衷钦翼明威顯,近辅恭迎茂典敷。
美应薦臻书不绝,灵期先定日无渝。 -
22.《奉和御製迎圣像中路获金龙送还茅山》 宋·夏竦
巍巍真像范金成,瑞节棠舟远导迎。
精衷励翼符神贶,藻卫葳蕤率礼经。
兰隄晓景涟漪静,神龙报降祥云映。
双上琼干采质明,旁临旌栧灵辉盛。 -
23.《次韵和原甫游会灵观》 宋·韩维
松乔去我久,高驾不可攀。
何意尘外游,近在王城间。
先帝昔临御,忽冲启玄关。
营宫奉岳镇,缥缈当人寰。 -
24.《依韵和公济寄仲灵禅老》 宋·强至
藤州大士两眉庞,万卷丛身寄一窗。
诗力健能支倒岳,词源涌可截奔江。
高名耸动朝中士,旧隐荒芜岭外邦。
想像孤风犹未见,何时能使片心降。 -
25.《周江州有灵壁石赵蕲州名以玉芝周索诗为赋一》 宋·赵蕃
论石如论玉,贵德不贵名。
形似偶尔同,未妨聊置评。
呜呼禹甸破,土贡久莫并。
问公安取此,万里随南征。 -
26.《雁湖先生揆初在旦某以家藏唐画炽盛光如来像》 宋·程公许
十方世界香水海,如微尘数无边亿,诸佛各以本誓愿,遍坐道场作饶益。
稽首两足炽盛光, -
27.《天申宫苏文忠画像》 宋·周弼
大泽沾荒裔,灵山识老臣。
微茫云外迹,衰病瘴中身。
湿草寒碑夕,晴花午殿春。
高檐风雨断,犹避六丁神。 -
28.《九日山拜姜相遗像》 宋·胡仲弓
别驾元来是重臣,穷通不足累其身。
直言悟主成遗恨,劲凶如公能几人。
泉泻冢堂垂鹤泪,苔封碑石剥龙鳞。
至今绘像丹青手,难写灵台一点真。 -
29.《四先生像赞·象山陆文安公》 宋·刘黻
卓学迈伦,居超径诣。
观我灵龟,以烛来世。
展矣君子,克广厥居。
澄然自得,春风咏归。 -
30.《治平院三苏像》 宋·郭印
三苏皆天人,著作浩篇简。
少读鬓成丝,苦恨生何晚。
人言筦库卑,我自得疏散。
春风牵衣裾,兴发无近远。 -
31.《光孝恭长老写师像求赞》 宋·释正觉
问者不亲,传者不真。
默成之性,空照而神。
湛存而无像,幽灵而绝邻。
赫炉冶而铸其器,吹风烟而造其春。 -
32.《法澄上人出长芦了师兄画像求赞》 宋·释正觉
傲雪松孤,怀云石癯。
妙存而有也不有,独照而无也非无。
万象勿能逃空王之印,众色莫我染灵蛇之珠。
金鸡啼寒兮晓分夜户,玉兔弄魄兮莹彻冰壶。 -
33.《万寿晖长老写师像求赞》 宋·释正觉
空而无痕,绵绵体之若存。
卓而莫群,恰恰用之不勤。
光明破夜月,淡泞出山云。
无得而得,不闻而闻。 -
34.《吴兴辩长老以达磨画像请赞》 宋·释正觉
长芦驾浪,只履西归。
求支那之法器,付屈眴之田衣。
度九年之缄默,印二祖之灵知。
海犀酣月而晕,寒乌带雪而飞。
机前自得兮顶目四照,迷里相逢兮鼻头下垂。
水著秋清兮湖光湛湛,山衔落日兮云锦辉浑。 -
35.《六代祖师画像赞·三祖监智禅师》 宋·释正觉
道无拣择,宗非促延。
死生外著,清白家传。
觅罪性空,廓然大同。
妙尽亡能境,机回却借功。
虚明自照靡心识,明月灵犀夜魄通。 -
36.《雪窦宗长老兹写师像以授天童知事壁龛而挂之》 宋·释正觉
妙藏绝邻,毕竟无身也清虚之理真。
幽灵独神,须臾返色也自照之智亲。
云寒有雪意,天远连秋津。
缘起佛种,觉生幻尘。 -
37.《以何学士韵示像侍者》 宋·释正觉
茂养高标松抱苓,岁寒姿傲雪霜丁。
萧骚风度山林韵,偃蹇气钟丘壑形。
霁月霁云胸次淡,秋山秋水眼棱青。
磨砖谁问马师语,妙发枯龟一灼灵。 -
38.《璋监寺写师像求赞》 宋·释正觉
杳杳冥冥,寒雁影没而秋远烟青;寂寂惺惺,老蚕茧就而风高叶零。
天机静时活,道环虚处灵。 -
39.《六代祖师画像赞·四祖大医禅师》 宋·释正觉
授屈眴衣,秉毗卢印。
师坐西山,名称东震。
蜂服之粉兮春蜜之滋,蚌肠之珠兮夜蟾之孕。
远气呈祥,灵枝发旁。
牛头接得融居士,华鸟不来庵外忙。 -
40.《长灵旧和尚赞》 宋·释宗杲
厚重如山,严冷似铁。
破毗卢印,坐衲僧舌。
泊出灵源,源清流彻。
指矅灵寒,呼顾兔热。