-
1.《西山兰若试茶歌》 唐·刘禹锡
山僧后檐茶数丛,春来映竹抽新茸。
宛然为客振衣起,自傍芳丛摘鹰觜。
斯须炒成满室香,便酌砌下金沙水。 -
2.《与王二十一员外涯游枋口柳溪》 唐·孟郊
万株古柳根,拏此磷磷溪。
野榜多屈曲,仙浔无端倪。
春桃散红烟,寒竹含晚凄。
晓听忽以异,芳树安能齐。 -
3.《喜园中茶生》 唐·韦应物
洁性不可污,为饮涤尘烦。
此物信灵味,本自出山原。
聊因理郡馀,率尔植荒园。
喜随众草长,得与幽人言。 -
4.《效陶彭泽·一梦倏已尽》 唐·司马扎
一梦倏已尽,百年如露草。
独有南山高,不与人共老。
尊中贮灵味,无事即醉倒。
何必鸣鼓钟,然后乐怀抱。
轻波向海疾,浮云归谷早。
形役良可嗟,唯能徇天道。 -
5.《晏成续太祝遗双井茶五品茶具四枚近诗六十篇》 宋·梅尧臣
始於欧阳永叔席,乃识双井绝品茶。
次逢江东许子春,又出鹰爪与露芽。
鹰爪断之中有光,蹍成雪色浮乳花。
晏公风流丞相族,以此五色论等差。 -
6.《奉同郭给事汤东灵湫作(骊山温汤之东有龙湫)》 唐·杜甫
东山气鸿濛,宫殿居上头。
君来必十月,树羽临九州。
阴火煮玉泉,喷薄涨岩幽。
有时浴赤日,光抱空中楼。 -
7.《送灵武李侍御》 唐·无可
灵州天一涯,幕客似还家。
地得江南壤,程分碛里砂。
禁盐调上味,麦穗结秋花。
前席因筹画,清吟塞日斜。 -
8.《西江月·九转灵丹妙药》 元·高道宽
九转灵丹妙药,从来一点元真。
仙家收得做天人。
普度人人有分。
本来*砂一味,还元黑锡白银。
河车搬运与心君。
了见不离方寸。 -
9.《立秋日祷雨宿灵隐寺同周徐二令》 宋·苏轼
百重堆案掣身闲,一叶秋声对榻眠。
床下雪霜侵户月,枕中琴筑落阶泉。
崎岖世味尝应遍,寂寞山栖老渐便。
惟有悯农心尚在,起瞻云汉更茫然。 -
10.《赵德麟有诗言过万寿县得玉芝乃以供一醉之味》 宋·张耒
王孙憔悴食无肉,天遣枯肠出双玉。
荒园夜饮供一醉,仙物无乃遭轻辱。
王孙高名满天下,剸脍龙蛟刀几熟。
眼高不为小物变,采掇仅同葵薤属。
怜君十年清颍客,年少未甘窥药录。
再逢灵药慎勿轻,不死问君安可独。 -
11.《同尧民游灵源庙廖献臣置酒用马陵二字赋诗二》 宋·黄庭坚
洪河壮观游,太府佳友朋。
春色挽我出,东风如引绳。
昏昏版筑气,王事始繁兴。
大堤如连山,小堤如冈陵。 -
12.《次韵子真会灵源庙池亭》 宋·黄庭坚
系马著堤柳,置酒临魏城。
人贤心故乐,地旷眼为明。
十年风烟散,邂逅集此亭。
悲欢更世故,谈话及平生。 -
13.《寄灵仙观舒职方学士》 宋·杨亿
绿发郎潜不记年,却寻丹竈味灵篇。
华阴学雾还成市,彭泽横琴岂要弦。
晓案祇应餐沆瀣,夜滩谁见弄潺湲。
须知吏隐金门客,待乞刀圭作地仙。 -
14.《卫卿叔自青旸寄诗一卷以饮酒果核殽味烹茶斋》 宋·葛立方
灵芽胯底棋局方,茗碗班班金粟黄。
食罢煮香消日长,莫遣姜盐资胃凉。
廪君所嫉裴不尝,谁是纤纤捧碗娘。
识取真腴那得忙,不是沙溪不入香。
可须臾醉无何乡,甘膬肥浓能腐肠。 -
15.《奉和御製会灵观甘露》 宋·夏竦
岳灵飞观耸神州,上圣钦崇德日休。
嘉露霄零甘特异,贞条膏被势何稠。
昆山实器今初贮,汉苑仙盘昔未浮。
自可纪年昭瑞应,更殊添海助洪流。
堇荼变味承馀润,图牒腾芳焕大猷。
愿采朝华和美玉,仰资宸算倍千秋。 -
16.《依韵和崔伯宪谢王正甫遗三灵丸蜀茶》 宋·强至
一丸道士曾投药,七碗先生亦爱茶。
服久有时轻俗骨,味新应早摘灵芽。
病躯自健遗藤杖,睡眼全醒耐烛花。
可是兼饶诗力壮,芙蓉幕里句堪嘉。 -
17.《次韵叶观文再赋游灵源桃花二洞之作》 宋·李弥逊
山行有底急,路转乃尔长。
肩舆憩清荫,屐齿寻幽芳。
突兀见古殿,委蛇度飞梁。
馀红点涧色,新绿浮岩光。 -
18.《和翁灵舒冬日书事三首》 宋·徐照
十日南山雪,今朝又北风。
烧冲崖石断,梅映野常空。
难语伤时事,无成愧野翁。
一生吟思味,独喜与君同。 -
19.《游灵隐寺》 宋·程公许
赋予好在岩壑,强持缚缨簪。
野性当奈何,惝恍如惊麇。
京华百万家,{角戢}{角戢}瓦叠鳞。
海气荡烦暑,作威凌轹人。 -
20.《御街行·玉芝一味通贤圣》 元·王哲
玉芝一味通贤圣。
这药治、真灵性。
虚空臼内稳铺排,金刚杵、*成精莹。
摩诃般若蜜多和,练熟后、搓为铤。