-
1.《赠术士姚有应自号通灵心神仙口》 宋·姚勉
一点灵虚镜样明,只须提掇要常醒。
微几才动先知吉,万象交森独测灵。
至寂静中能有感,遍酬应后却无形。
死灰枯木都非法,但读吾儒一字经。 -
2.《赠术士姚有应自号通灵心神仙口》 宋·姚勉
仙在虚怀不可知,神仙有口欲何为。
餐风吸露嚣尘表,说地谈天烂醉时。
不带一星烟火气,尽饶三寸帝王师。
到头莫把真机泄,静默元来未是痴。 -
3.《题灵岩各景·明心洞》 宋·元勋
僧房尚闻声,云扃已通步。
观身空翠间,宿霭避市屦。
不须蹑回踪,径自通仙路。 -
4.《游灵鹫寺堂中然独作礼开山定心尊者尊者唐人》 宋·陆游
半世吴松理钓丝,蜀山著脚岂前知。
云堂已散三三众,卵塔空寻点点师。
戴雪数峰临峭绝,浮花一水舞沦漪。
劳生未尽能重到,应扫流尘读此诗。 -
5.《清心镜 赠灵一子》 元·马钰
何先生,听仔细。
未到蓬头,且梳丫髻。
亦未至、求乞残馀,待悟来许你。
得定慧,入初地。
凭仗无染无著,无为活计。
心清净、通妙通玄, -
6.《清心镜 赠灵阳子李大乘》 元·马钰
灵阳子,来告别。
送行不似,相迎时节。
听予嘱、游必有方,待孀毋紧切。
我人除,烟火灭。
莫忘初志,旋添决烈。
行大道、开阐亘初,邀清