-
261.《满庭芳 述怀》 元·王处一
苦海奔波,荆山劳役,欲救宝璧嘉祥。
周而复始,瞥地悟真常。
两凑玄关运度,升灵曜、飞出扶桑。
回光看,璇玑万象,一一现明堂。 -
262.《水调歌头·窥天以管》 元·刘敏中
窥天以管,认得几多星。
嗟扰扰。
矜完美,校奇零。
蚁缘庭。 -
263.《沁园春·说与学人》 元·李道纯
说与学人,火无斤两,候无卦爻。
也没抽添,也无作用,既无形象,不必烹炮。
件件非真,般般是假,着意作工空谩劳。
君知否,但一切声色,都是讹肴。 -
264.《水调歌头 赠秋蟾周先生》 元·李道纯
铅汞了无质,炉鼎假安名。
殆因动静迷人,不觉堕声闻。
这个先天妙理,日用着衣吃饭,相对甚分明。
接物应机处,不动感而灵。 -
265.《苏幕遮 不因师指,此事难知·道要玄微》 元·潜真子
坎离根,铅汞始。
看尽千章,难取希夷理。
际会先生蒙妙旨。
万卷皆通,别是心欢喜。
有中藏,无内起。
大纳乾坤,小入毫毛里。
元始曾言如黍米。
灵宝分明,始觉真端的。 -
266.《擬古》 宋·田锡
余闻灵凤胶,可以续断弦。
又闻返魂香,招魂以其烟。
因念三季时,人为世态迁。
迁之不自觉,纯信成险艰。 -
267.《满江红 天安门诗抄》 当代·现代无名
天亦垂泪,是人岂能泪不挥?
纪念碑,花圈林立,挽联素围。
灰撒江河涛澎湃,骨落青山峰崔巍。
功勋卓、永垂青史册,壮经纬。 -
268.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
269.《咏麻姑山》 宋·陈陀
晓入麻姑瑞气浮,羽人重喜故人游。
鹤从仙仗归丹穴,药种灵苗满旧洲。
乔木老含春色澹,夜溪寒带月光流。
登临已觉凡尘少,何必区区慕虎邱。 -
270.《岳王坟》 宋·陈延龄
一自班师下内庭,中原浑觉厌膻腥。
两宫环佩烟尘迥,百战河山草木青。
雨暗灵祠嘶铁骑,月明阴井泣银瓶。
凄凉古墓西湖上,老树悲风不忍听。 -
271.《次袁尚书巫山十二峰二十五韵》 宋·丁逢
半雨半晴山弄姿,湿云吹风不成痴。
蘼芜渐遍楚宫碧,葡萄未涨巴江迟。
西南大尹初涉境,山川效职加瑰奇。
翠屏窥窗故娟妙,松峦映掩相参差。 -
272.《次韵酬李通江》 宋·冯伯规
和茕祷雨储精诚,便觉丰年遍远坰。
缫茧齐头丝卷白,插秧随手稻翻青。
行篘秫酒酣天禄,益长香芽发地灵。
守令爱民须表里,君其为纬我为经。 -
273.《和曾原伯寄超化举长老》 宋·高文虎
文声宫祉韵鸾和,素履冰霜凛节柯。
鹏翼扶摇惊斥鷃,凤翔寥廓舞灵鹅。
参玄问学渊源远,友许游从日月多。
谁袖亲篇来古剡,夜寒不觉耸肩哦。 -
274.《天柱雉儿行》 宋·利书记
当年江上扬风舲,淮山望极排空青。
今登天柱赏潜皖,元是吾家翡翠屏。
禅业一室因栖寄,选胜寻幽产真伪。
虚廊揩藓读残碑,三百年前刊异事。 -
275.《白石山》 宋·林斗南
路迥萦纡行木杪,脚力穷时山更好。
苦吟转觉嘉句悭,远望方知众山小。
登临自昔知几人,留题暗苔新事物。
吁嗟开辟岁时久,名字湮没多无闻。 -
276.《西山翠岩联句》 宋·潘兴嗣
苍龙夭矫西山来,凿破明珠成碧岫。
何人架空起楼阁,地灵不敢藏馀秀。
锁窗云重衣巾润,梳木风清肌骨透。
客来一夜与僧谈,气觉浩然充宇宙。 -
277.《大涤洞天留题》 宋·朴子文
不得入壶中,不知有洞天。
未许涉弱水,蓬瀛名空传。
洞霄古真境,九锁开其先。
灵殿拱嘉树,奇岩漱飞泉。 -
278.《纪梦》 宋·钱舜选
翠峰嵯峨三十六,寒泉落空响哀玉。
甃花石路势索纡,玉阑干护修筠绿。
雪髯老人负紫瓢,金丝尘尾遥相招。
红螺酌酒湛碧,坐倚苍石吹洞箫。 -
279.《手中乌啄食》 宋·潜说友
灵乌浑觉不相猜,啄食翩翩手上来。
自笑老躯顽似石,被渠认作出生台。 -
280.《从清逸老人游西山夜宿翠岩联句》 宋·任大中
苍龙夭矫西北来,銮破明珠成碧岫。
何人驾空起楼阁,地灵不敢藏馀秀。
锁窗云重衣巾润,梳木风清肌骨透。
客来一夜与僧谈,气觉浩然充宇宙。