-
281.《题淡山岩》 宋·盛某
黄公丘壑人,阅遍山水奇。
晚观淡岩作,独许天下稀。
我初颇未信,及到乃愧之。
伟兹过奇特,骤睹心惊疑。 -
282.《偈二首》 宋·释倚遇
春山青,春水绿,一觉南柯梦初足。
携筇纵步出松门,是处桃英香馥郁。
因思昔日灵云老,三十年来无处讨。
如今競爱摘杨花,红香满地无人扫。 -
283.《虎丘》 宋·苏耆
虎踞标灵迹,危楼杳霭间。
剑池沉石壁,金地涌秋山。
塔影松轩断,云迷藓迳斑。
磬随灵籁尽,鹤伴老僧间。
有句惭先哲,无辞愈厚颜。
我来聊寫望,顿觉离人寰。 -
284.《又赋十五夜月》 宋·孙复
清赏年年恐失期,人人不觉望中衰。
素娥须信多灵药,长见婵娟似旧时。 -
285.《碧落洞》 宋·唐介
余生本孤拙,所志在云石。
薄宦偶缠锁,未遂林泉适。
迩来备台选,幸一当言责。
狂愚抵罪辜,遽从遐徼谪。 -
286.《游五泄山》 宋·唐询
寻彻灵潭第五源,旋攀萝茑至山巅。
寒声昔谓来天外,巨壑今知在目前。
峭壁无时长蔽日,重岩不雨亦生烟。
临观已觉尘心尽,更欲凌云访列仙。 -
287.《成都遨乐诗二十一首·重阳日州南门药市》 宋·田况
岷峨旁礴天西南,灵滋秀气中潜含。
草木瓌富百药具,山民采捋知辛甘。
成都府门重阳市,远近凑集争{上齐下贝}欣。
市人谲狯亦射利,颇觉良恶相追参。 -
288.《天开岩》 宋·王献臣
觉皇普照黄金宅,西有峰峦插空碧。
地灵不放幽境开,都把云萝锁顽石。 -
289.《赓翠蛟亭韵》 宋·王与能
灵砂九转炼金顽,留得丹泉在此间。
明月清风谁管领,洞天福地占幽闲。
岩巅雪涌金波立,石罅潮生银屋翻。
句续坡仙怀古意,梅花也觉带欢颜。 -
290.《成都书事百韵》 宋·薛田
混茫丕变造西阡,物象熙熙被一川。
易觉锦城销白日,难歌蜀道上青天。
云敷牧野耕桑雨,柳拂旗亭市井烟。
院锁玉溪留好景,坊题金马促繁弦。 -
291.《龙潭祷雨纪事》 宋·杨幼舆
戴星蹑履谒灵祠,俯瞰龙宫映绿漪。
镜样清潭三百尺,峰峦环绕耸苍碧。
道旁野老忽长嘘,昔也原为安民居。
嫂笑小姑借梳掠,插梳横耳走送却。 -
292.《游山门呈知府大卿》 宋·姚辟
春风到宛陵,太守遇康乐。
隐几坐高斋,清风媚林壑。
语我诸峰峦,道人古棲吒。
幽潜远江汉,秀耸类衡霍。 -
293.《龟山禅寺》 宋·姚望之
万山深处远轮蹄,古寺雍熙诏赐题。
坐望竺乾诸佛近,徙凭菌阁十方低。
灵岩频见玄猿度,琪树应招白鹤楼。
不觉胜游天已晚,一痕新月印前溪。 -
294.《再用前韵》 宋·袁甫
两地参天命曰人,灵龟端合取诸身。
笑渠到处间寻觉,直信人言井有仁。 -
295.《挽知临安府兼浙西制置使曾公》 宋·曾子良
立海终风黑,洗光双日红。
余波溅渤解,仙仗岌崆峒。
宗庙神灵在,公师礼数崇。
平生精履屐,尚觉小臣忠。 -
296.《游仙》 宋·詹珂
弱龄秉永向,撰念游蓬瀛。
腾盖玄圃台,投辔赤霞城。
紫府五香馥,丹丘四照萦。
班龙何夭矫,青凤来相迎。 -
297.《留题实相寺》 宋·章得象
天台四面翠如屏,洞穴幽奇地最灵。
百尺岩中真像在,千年涧畔古松青。
路傍断石留神迹,壁上遗文缺旧铭。
我是丹丘仙郡守,暂来犹似觉魂醒。 -
298.《游西山》 宋·赵善漮
古庙嵯峨占地灵,四山环抱耸螺青。
松坛鹤去云无伴,石洞龙归雨亦腥。
弛担樵歌屯别径,倚蓬渔笛起前汀。
个中真觉凝眸豁,一点心无俗虑萦。 -
299.《题资州东岩》 宋·郑钢
迳转得幽谷,云岩屹相向。
谽谺偃重檐,弯环依叠嶂。
缅想融结初,镌鑱自天匠。
了无斧凿迹,但觉盘根壮。 -
300.《观孔义甫与谢致仕诗有感》 宋·郑侠
人生足清闲,天下第一福。
惜哉声与利,举世方逐逐。
君子耀轩裳。
小人腴口腹。