-
341.《墨竹》 宋·秦观
墨君飒飒风雨鸣,垂鸾舞凤翻青绶。
一竿珍重几百缗,奚啻渭川三万亩。
金锵玉戛空琴声,婢行奴颜谢花柳。
得亭真从寂寞间,卓古高标压群丑。 -
342.《睡起》 宋·陆游
虚堂四檐竹修修,朱夏正午如高秋。
八尺风漪云碧裯,一榻宽如禹九州。
屈信展转俱自由,息以两踵无与喉。
世方窘若鱼吞钩,我独超然鹰脱韝。
一物不向灵台留,非睡非觉以神游。
青城紫阁多朋俦,相逢握手笑不休。 -
343.《小酌》 宋·陆游
盘箸贫犹设,杯盂老更耽。
宗文树鸡栅,灵照挈蔬篮。
径醉眼花乱,高眠鼻息酣。
觉来寒日晚,落叶拥茆庵。 -
344.《急雨》 宋·陆游
急雨清风发土香,灵台如受宝犀凉,华胥一枕蘧然觉,却听蝉声送夕阳。
-
345.《自讼》 宋·陆游
年少宁知道废兴,搏风变化羡鲲鹏。
贪求但欲攀分寸,痛定方惭乞斗升。
灵府已能澄似水,俗绿更觉薄于僧。
挂冠且喜身萧散,二顷宁须退可凭。 -
346.《六月十八日立秋未旦起行山园口占》 宋·陆游
北斗离离柄渐西,披衣出户听晨鸡。
岂惟蒲柳先摇落,坐觉风云已惨凄。
断简不妨重料理,清樽随处可提携,穿林莫惜衣沾露,爽彻灵台胜宝犀。 -
347.《早凉熟睡》 宋·陆游
灵台虚湛气和平,投枕逡巡梦即成。
屋角鸣禽呼不觉,手中书册堕无声。
百年日月飞双毂,千古山河战一枰。
赖有莲峰遗老在,白云深处主齐盟。 -
348.《石帆山下》 宋·陆游
久矣移家住鹿门,偶然信脚到桃源。
尚嫌名挂东林社,那问尘生北海樽。
才尽极知诗草草,睡多常觉气昏昏。
旧闻福地多灵药,安得高人与细论? -
349.《醉书秦望山石壁》 宋·陆游
秋雨初霁开长空,夜天无云吐白虹,擘波浴海出日月,破山卷地驱雷风。
昆仑黄流泻浩浩,太华巨掌摩穹穹。
平生所怀正如此,拜赐虚皇称放翁。
放翁七十饮千锺,耳目未废头未童。 -
350.《甲子立春前二日作》 宋·陆游
头风初愈喜身轻,书卷时开觉眼明。
养熟犬鸡随坐起,性灵乌鹊报阴晴。
韭菘飣餖春盘好,芝术簁和腊药成。
自笑衰残杀风景,灯时不拟入重城。 -
351.《竹窗昼眠》 宋·陆游
初夏暑雨薄,但觉白日长。
向来万里心,尽付一竹床。
新笋出林表,森然羽林枪。
时闻解箨声,灵府生清凉。
平生喜昼眠,此志晚乃偿;安枕了无梦,孰为蝶与庄?徐起掬寒泉,中有菱丝香。
清啸送落日,与世永相忘。 -
352.《题金山妙高堂》 宋·杨万里
金山未到时,羡渠奄有万里之长江。
金山既到子,长江不见只见千步廊。
老夫平生不奈事,点检风光难可意。
老僧觉我见睫眉,引入妙高台上嬉。 -
353.《大礼庆成》 宋·宋祁
上帝怀明德,圆坛展盛仪。
南城七里路,三岁一郊时。
豫动森华盖,乾行俪绛螭。
山河对旒冕,辰象倚旍旗。 -
354.《把酒》 宋·宋祁
歌管嘈嘈月露前,且将身世付酡然。
谩夸鼷鼠机头箭,不识醯鷄瓮外天。
青史有人讥巧宦,黄金无术治流年。
君看醉趣兼醒趣,始觉灵均更可怜。 -
355.《天马歌》 宋·张耒
风霆冥冥日月蔽,帝遣真龙下人世。
降精神马育天驹,足蹑奔风动千里。
萧条寄产大宛城,我非尔乘徒尔生。
小羌杂种漫羁绁,枥上秋风时一鸣。 -
356.《纳凉》 宋·张耒
靡靡春事退,寂寂夏日长。
日日骑马归,卧此北户凉。
官事幸休逸,甘为白头郎。
朝出暮还家,悠悠愧路旁。 -
357.《鹎鵊词》 宋·张耒
树头玄衣郎,神爽声复清。
睡先万目觉,起对残月星。
悯世耽睡昏,体秽神不灵。
招使离衽席,啼呼每丁宁。
幽人最怜汝,未旦起坐听。
荒山多嘉树,春尽故园情。 -
358.《题安州张全翁大夫溪图》 宋·张耒
清溪萦洄流碧玉,散入缘冈万竿竹。
照春四合锦绣林,干云直上风霜木。
主人吾宗行珪璧,解组归来鬓犹绿。
只知林下酒盈樽,不忧门外车推毂。 -
359.《再寄》 宋·张耒
宛丘之别今五年,汴上留连才一日。
残生飘泊客东南,忧患侵陵心若失。
先生神貌独宛然,但觉岩岩瘦而实。
有如霜露入秋山,扫除繁蔚峰峦出。 -
360.《再和元礼春怀十首》 宋·黄庭坚
滞梦停愁乱性灵,安眠灭念闭幽扃。
体中忽觉有佳处,读易一肩如酒醒。