-
321.《绿竹引赐都督孙忠》 明·朱瞻基
蓟门八月霜华浓,何时种竹能成丛。
凤城之阳禁苑东,琅玕万树凌青空。
光摇太液波心月,高出三山顶上松。
祥飚拂拂来天上,鸣金戛玉声玲珑。 -
322.《和御制山居诗》 明·竺隐道公
大觉谈玄彻九重,蔚然扶起少林宗。
龙光照映神奎阁,象教尊崇玉几峰。
自昔草堂留圣践,即今灵谷纵高踪。
御题诗笔昭云汉,更觉兹山雨露浓。
¤ -
323.《和御制山居诗》 明·竺隐道公
传得凌霄无尽灯,兰膏烈焰愈辉腾。
笺经未逊洪觉范,辅教直追嵩仲灵。
闭户遍探三藏教,入朝分录两街僧。
皇恩浩荡深如海,声价奚论十倍增。 -
324.《放言五首 并序》 唐·白居易
元九在江陵时,有《放言》长句诗五首,韵高
而体律,意古而词新。
予每咏之,甚觉有味,虽前辈深于诗者,未有此作。 -
325.《归朝欢 和苏坚伯固》 宋·苏轼
我梦扁舟浮震泽。
雪浪摇空千顷白。
觉来满眼是庐山,倚天无数开青壁。
此生长接淅。 -
326.《病中闻子由得告不赴商州三首》 宋·苏轼
病中闻汝免来商,旅雁何时更著行。
远别不知官爵好,思归苦觉岁年长。
著书多暇真良计,従宦无功谩去乡。
惟有王城最堪隐,万人如海一身藏。 -
327.《再游径山》 宋·苏轼
老人登山汗如濯,到山困卧呼不觉。
觉来五鼓日三竿,始信孤云天一握。
(古语云:孤云两角,去天一握。
)平生未省出艰险,两足惯曾行荦确。 -
328.《轼在颍州与赵德麟同治西湖未成改扬州三月十》 宋·苏轼
太山秋毫两无穷,钜细本出相形中。
大千起灭一尘里,未觉杭颍谁雌雄。
(来诗云与杭争雄。
)我在钱塘拓湖渌,大堤士女急昌丰。 -
329.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。 -
330.《又次前韵赠贾耘老》 宋·苏轼
具区吞灭三州界,浩浩汤汤纳千派。
従来不著万斛船,一苇渔舟恣奔快。
仙坛古洞不可到,空听余澜鸣湃湃。
今朝偶上法华岭,纵观始觉人寰隘。 -
331.《和蔡景繁海州石室》 宋·苏轼
芙蓉仙人旧游处,苍藤翠壁初无路。
戏将桃核裹黄泥,石间散掷如风雨。
坐令空山出锦绣,倚天照海花无数。
花间石室可容车,流苏宝盖窥灵宇。 -
332.《与孟震同游常州僧舍》 宋·苏轼
年来转觉此生浮,又作三吴浪漫游。
忽见东平孟君子,梦中相对说黄州。
湛湛清池五月寒,小山无数碧巑岏。
aa29杉戢戢三千本,且作凌云合抱看。 -
333.《送家安国教授归成都》 宋·苏轼
别君二十载,坐失两鬓青。
吾道虽艰难,斯文终典型。
屡作退飞鹢,羞看干死萤。
一落戎马间,五见霜叶零。 -
334.《和蔡景繁海州石室芙蓉仙人(石曼卿也)旧游》 宋·苏轼
无数。
花间石室可容车,流苏宝盖窥灵宇。
何年霹雳起神物,玉棺飞出王乔墓。
当时醉卧动千日,至今石缝余糟醑。 -
335.《寄吴氏女子》 宋·王安石
伯姬不见我,乃今始七龄。
家书无虚月,岂异常归宁。
汝夫缀卿官,汝儿亦搢綎。
儿已受师学,出蓝而更青。 -
336.《泉》 宋·王安石
宋兴古刹今长干,灵曜喜殿荒檀栾。
二泉相望弃不渫,西泉尚絫三石盘。
其流散漫为沮洳,稍集小砾生微澜。
车泉土梗久蔽塞,穿治乃见甃甓完。 -
337.《酬王督贤良松泉二诗其一·泉》 宋·王安石
宋兴古刹今长干,灵曜喜殿荒檀栾。
二泉相望弃不渫,西泉尚絫三石盘。
其流散漫为沮洳,稍集小砾生微澜。
车泉土梗久蔽塞,穿治乃见甃甓完。 -
338.《七月五日夜雨快晴》 宋·范成大
丰隆坎坎夜伐鼓,灵湫老龙撇波舞。
褰云掣电上清空,倒卷天潢作飞雨。
向来炎官作夏旱,万里彤霞烘玉宇。
岂惟牛马困蚊虻,垄上行人口生土。 -
339.《知郡检计斋醮祷雨,登时感通,辄赋古风,以》 宋·范成大
六月火云高偃蹇,使君有意怜焦卷。
一封红篆驿金龙,雨气倏随炉燎满。
风师避路雷车鸣,石破天惊檐溜倾。
不知稻本颇苏否?但觉溪声如百霆。 -
340.《瞿唐行》 宋·范成大
川灵知我归有程,一夜涨痕千丈生。
中流击楫汹作气,夹岸簸旗呀失声。
不知灩澦在船底,但觉瞿唐如镜平。
凿峡疏川狠石破,号山索饮飞泉惊。