-
461.《山中书怀》 宋·岳珂
我昨浮平湖,时适逢中秋。
十年鸥鹭盟,万丈蛟龙湫。
微风自远至,皓月当上头。
朋游凡三人,一举累百瓯。 -
462.《予自武昌携二猿归夜闻清啸偶成》 宋·岳珂
乐天听琵五,尝赋猿哀鸣。
物产无古今,均此浔阳城。
我居庐山趾,日夕游郊坰。
步足历幽谷,登山穷绝陉。 -
463.《送陆放翁赴落致仕修史之命》 宋·苏泂
先生天下名,有耳谁不知。
区区以蠡测,于海徒赘辞。
弟子事先生,丱角以至斯。
文章起婴慕,德行随萧规。 -
464.《寄赵紫芝》 宋·苏泂
同年今半百,同病半年赊。
瘦骨如枯木,残身类晚花。
人言关念虑,书字觉欹斜。
且愿逢灵药,清吟老鬓华。 -
465.《和遁泽武夷石乳吟》 宋·王柏
遁翁声价为时重,几年勤学方繇统。
丽泽门人已寂寥,衣冠奕奕皆遗种。
当日诗编谁尚存,逊斋今幸传闻孙。
平生工作风刺体,近来琢句如春温。 -
466.《和敬岩韵迓其归》 宋·王柏
生涯鱼上竿,世事鼠入角。
民膏既煎熬,民髓复椎剥。
上下急交征,绝口政与学。
孔明痛桓灵,厥德修罔觉。 -
467.《七夕》 宋·方岳
明河此夕会双星,滓秽圆清太不经。
牛岂其然耕觳觫,女何为者嫁娉婷。
閒中但觉人间巧,老去谁邀帝子灵。
千古文章柳州事,解将蹇拙说惺惺。 -
468.《游九曲》 宋·方岳
莫问神仙定有无,地灵断不着凡夫。
我来便觉芒鞋好,飞上前山不用扶。 -
469.《式贤和杜夔府百韵过余秋崖下大篇舂容笔力乃》 宋·方岳
林壑黄昏外,衡门紫翠边。
火耕今已老,云卧几何年。
棋敛将残局,篙回兴尽船。
画麟真已矣,骑犊适悠然。 -
470.《用王侍郎韵寄题医僧道森药山阁》 宋·方岳
蚊蛭侯王空培塿,大千世界无何有。
痴儿不省芭蕉身,持与冰霜斗长久。
三生慈悯鱼十千,却来世间吁可怜。
一百四病更相缠,纵有佛力难言诠。
不如一念圆觉净,四大乾坤无可病。
云根灵草自春风,夜立齐腰山雪盛。 -
471.《斋宿学宫》 宋·方岳
竹外一灯青,残书伴古厅。
叶乾闻雨急,山近觉岚腥。
多病身为累,无心梦亦灵。
明朝有痴事,须到采芹亭 -
472.《舟回自霅至黄桥负大作复反朱泾泊舟》 宋·卫宗武
芒鞋遍踏苕溪冈,昌翔归棹穿沧浪。
吾庐咫尺自可到,飞廉怒吼俄作狂。
涛头掀舞势欲立,纷纷雨霰来何滂。
河伯怙此贾其勇,杯水几至倾仓皇。 -
473.《赓南塘桂吟》 宋·卫宗武
卉木摇落如齿牙,红紫净尽无浮花。
秋芳俄从天上至,人世有香谁敢夸。
累累金粟叠为蕊,风韵别自成一家。
葱葱绿玉不乞讨色,岁寒气节何以加。 -
474.《寄道友》 宋·卫宗武
忆昨君有行,飘飘气欲仟。
去作苏门啸,不觉晚岁年。
云采照高秋,盟言尚无愆。
远间传征鸿,俄乃栖冷泉。 -
475.《寄台教王吉甫》 宋·陈著
直溪之水清且洌,可以沃我老枯渴。
直溪之风空且阔,可以舒我穷郁结。
自闻西来飞霞佩,使我南望片云隔。
苦无筋力抗尘埃,徒有心事交冰雪。 -
476.《岁旦勉田邻》 宋·蒲寿宬
岁律从新泰道亨,出门欣见麦青青。
已无关外石壕吏,遥望城头紫气星。
往事莫追由世数,宽恩频下为生灵。
而今颇觉农为重,说与村村父老听。 -
477.《和谢安国求砚》 宋·王炎
灵均葬鱼腹,贾傅问服臆。
挽我来访古,穷鬼信有力。
敢恨客毡寒,私喜无吏责。
稍稍集韦布,时时论文墨。 -
478.《蓦山溪·修行学道》 元·王哲
修行学道,切莫凭婴姹。
只是这些儿,把尘俗、般般不惹。
自然萧索,寂寞与他依,餐残饭,著粗衣,饱暖休相舍。
常从坦荡,守养身躯假。 -
479.《齐天乐·做修行要知捷迳》 元·王哲
做修行要知捷迳,如何置炉安灶。
便把丹田,宝贝万象,森罗总齐祈祷。
都归此处,向药珠宫前,尽教开道。
拥出灵明,一颗神珠衮颠倒。 -
480.《酹江月》 元·王哲
放心坦荡,乐闲闲、应使虫消尸去。
清静长施凭雅正,封宝瓶口守护。
阐辟双关,非能运转,也得全精固。
三阳相见,五神分朗团聚。