-
1.《雨后十小绝以一雨洗残暑万家生早凉为韵》 宋·章甫
交情易翻覆,世态多炎凉。
倦游将何之,可乐唯醉乡。 -
2.《温泉》 宋·李吕
太朴一已散,人伪日滋彰。
持彼炎凉态,指目为温汤。 -
3.《春日杂咏九首》 宋·李弥逊
役役炎凉态,悠悠道路赊。
情怀知老大,梦幻阅纷华。
搅思云边树,供愁雨外花。
生涯书一束,到处即为家。 -
4.《谢天童老秋兰》 宋·郑清之
秋色追随入慧光,肯携幽卉问行藏。
深林未省炎凉态,来为闲人特地香。 -
5.《处暑后风雨》 宋·仇远
疾风驱急雨,残暑扫除空。
因识炎凉态,都来顷刻中。
纸窗嫌有隙,纨扇笑无功。
儿读秋声赋,令人忆醉翁。 -
6.《示子良异》 宋·艾性夫
霜雪林头又绿稠,乾坤生意几时休。
人情葵扇炎凉态,世路瞿塘上下舟。
鳖跛未输蚿百足,茅封不敌橘千头。
细看不似吾儒业,一片书田或有秋。 -
7.《西距渭南二十里有佛祠曰梁田其主僧守遂者引》 宋·强至
洋州太守驻双轮,佳句曾留渭水春。
一纪却题关右节,二篇才出屋间尘。
濡毫忽听山僧语,题柱须防县令嗔。
只道衣冠专世态,炎凉也属不毛人。 -
8.《简延平李公足择善》 宋·五迈
昔人重相思,千里且命驾。
我家去游洋,相望缠四舍。
偃息岂不思,吉服讵可借。
惟凭一雁翔,敢望双凫下。 -
9.《和答诗十首·和松树》 唐·白居易
亭亭山上松,一一生朝阳。
森耸上参天,柯条百尺长。
漠漠尘中槐,两两夹康庄。
婆娑低覆地,枝干亦寻常。 -
10.《秋暮山中怀李端公益》 唐·鲍溶
旧事与日远,秋花仍旧香。
前年绣衣客,此节过此堂。
侍臣不自高,笑脱绣衣裳。
眠云有馀态,入鸟不乱行。