-
201.《雪中次韵答刘提举》 元·王冕
朔风撼天云黮黮,雪花恰似杨花糁。
凭高无以辨青红,四海九州同一览。
枯肠颇怪酒力薄,劲气著人寒惨惨。
痿痹不觉手足强,争战俄惊牙齿喊。 -
202.《刘商观奕图石刻本》 元·王冕
棋畔樵人斧柯烂,正与刘商旧画同。
粉默消磨雕刻在,神仙飘忽有无中。
青霞惟见两童子,白发吾邻四老翁。
休把闲心动机事,只宜高卧听松风。 -
203.《晚食菊羹》 宋·司马光
朝来趋府庭,饮啄厌腥膻。
况临敲扑喧,愦愦成中烦。
归来褫冠带,杖屦行东园。
菊畦濯新雨,绿秀何其繁。 -
204.《答苏子美离京见寄》 宋·欧阳修
众奇子美貌,堂堂千人英。
我独疑其胸,浩浩包沧溟。
沧溟产龙蜃,百怪不可名。
是以子美辞,吐出人辄惊。 -
205.《读蟠桃诗寄子美》 宋·欧阳修
韩孟於文词,两雄力相当。
篇章缀谈笑,雷电击幽荒。
众鸟谁敢和,鸣凤呼其凰。
孟穷苦累累,韩富浩穰穰。 -
206.《重赠刘原父》 宋·欧阳修
忆昨君当使北时,我往别君饮君家。
爱君小鬟初买得,如手未触新开花。
醉中上马不知夜,但见九陌灯火人諠哗。
归来不记与君别,酒醒起坐空咨嗟。 -
207.《感二子》 宋·欧阳修
黄河一千年一清,岐山鸣凤不再鸣。
自从苏梅二子死,天地寂默收雷声。
百虫坏户不启蛰,万木逢春不发萌。
岂无百鸟解言语,喧呼终日无人听。 -
208.《四月九日幽谷见绯桃盛开》 宋·欧阳修
经年种花满幽谷,花开不暇把一卮。
人生此事尚难必,况欲功名书鼎彝。
深红浅紫看虽好,颜色不柰东风吹。
绯桃一树独後发,意若待我留芳菲。 -
209.《新霜二首》 宋·欧阳修
天云惨惨秋阴薄,卧听北风鸣屋角。
平明惊鸟四散飞,一夜新霜群木落。
南山郁郁旧可爱,千仞巉岩如刻削。
林枯山瘦失颜色,我意岂能无寂寞。 -
210.《人日聚星堂燕集探韵得丰字》 宋·欧阳修
污池以其下,众流之所锺。
尺水无长澜,蛟龙岂其容。
顾予诚鄙薄,群俊枉高踪。
得一不为少,虽多肯辞岂。 -
211.《和圣俞唐书局後丛莽中得芸香一本之作用其韵》 宋·欧阳修
有芸黄其华,在彼众草中。
清香濯晓露,秀色摇春风。
幸依华堂阴,一顾曾不蒙。
大雅彼君子,偶来从学宫。 -
212.《乐哉襄阳送刘太尉从广赴襄阳》 宋·欧阳修
嗟尔乐哉襄阳人,万屋连甍清汉滨。
语言轻清微带秦,南通交广西峨岷。
罗縠纤丽药物珍,枇杷甘橘荐清◇。
磊落金盘烂璘璘,槎头缩项昔所闻。 -
213.《剑联句》 宋·欧阳修
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩尤发灵机,干将构雄绩。
橐龠天地开,炉冶阴阳辟。
南帝输火精,西皇降金液。 -
214.《剑联句》 宋·范仲淹
圣人作神兵,以定天下厄。
蚩忧发灵机,干将构雄绩。
橐籥天地开,鑪冶阴阳闢。
南帝轮火精,西皇降金液。 -
215.《鹧鸪天·零落栖迟感兴多》 元·元好问
零落栖迟感兴多。
酒杯直欲卷银河。
人间清镜悲华发,世外仙棋烂斧柯。
长袖舞,抗音歌。
月明人影两婆娑。
醉来知被旁人笑,无柰风情未减 -
216.《清平令破子/清平乐》 宋·无名氏
满庭罗绮流粲。
清朝画楼开宴。
似初发芙蓉正烂熳。
金尊莫惜频劝。
近看柳腰似折。
更看舞回流雪。
是欢乐、宴游时节。
且莫催、欢歌声阕。 -
217.《秋风篇》 宋·梅尧臣
秋风白虎嗥,长庚光如刀。
水源缩窍穴,木根潜脂膏。
啄实已细毳,啮枯皆竖毛。
鬼啼竹篱梢,月黑为朋曹。 -
218.《祫礼颂圣德诗》 宋·梅尧臣
溥哉孝享,将事于宁。
文武卿士,冠剑在庭。
爰俟帝斋,风霰其零。
风霰不已,钩陈豹尾。 -
219.《秋雷》 宋·梅尧臣
春雷不发蛰,秋雷不收声。
向无一日雨,今无一日晴。
昨夕玉女笑,闪闪扬目睛。
雷公与雨师,自取号令明。 -
220.《和范景仁王景彝殿中杂题三十八首并次韵其一》 宋·梅尧臣
宫殿深沉处,莺花烂漫时。
关关哢清吭,蒨蒨发未蕤。
天上春应早,人间日转迟。
得贤如汉盛,五字变周诗。