-
1.《游烂柯山》 唐·谢勮
独凌清景出,下视众山中。
云日遥相对,川原无不通。
自致高标末,何心待驭风。
宛演横半规,穹崇翠微上。 -
2.《游烂柯山》 宋·钱顗
春郊杂遝拥红旌,共访仙踪啸傲行。
云径直从深崦入,石梁宛在半空横。
岩边瑶圃新开出,洞里芝田旧种成。
羽客一枰无复见,青山留得烂柯名。 -
3.《烂柯山二首》 宋·释怀古
仙家轻岁月,浮世重光阴。
白发有先后,青山无古今。
局终柯已烂,尘散海忧海。
若觅长生路,烟霞无处寻。 -
4.《烂柯山》 宋·赵师圣
姑蔑城南问烂柯,篮与踏翠晚来过。
岩前云拥杉松老,席上棋敲日月多。
四序秋光浮澹荡,半空钟韵绕嵯峨。
仙人去后余残局,风雨山深长薜萝。 -
5.《罗浮梁弥仟游烂柯山赠以曲筇方笠》 宋·李昴英
葛坡龙竹东坡笠,合伴山人到洞天。
柯烂想应留斧在,凭君试问石桥仙。 -
6.《烂柯山四首·仙人棋》 唐·刘迥
灵境偶一寻,洞天碧云上。
烂柯有遗迹,羽客何由访。
日暮怅欲还,晴烟满千嶂。 -
7.《奉和崔中丞使君论李侍御萼登烂柯山宿石桥寺效小谢体》 唐·皎然
常爱谢公郡,幽期愿相从。
果回青骢臆,共蹑玄仙踪。
灵境若仿佛,烂柯思再逢。
飞梁丹霞接,古局苍苔封。 -
8.《烂柯山二首》 宋·释怀古
王质烂柯事,传闻不在疑。
百年容易客,一局等间棋。
此著有谁见,无言祇自知。
石桥南畔路,依旧日斜晖。 -
9.《游烂柯山四首》 唐·李幼卿
拂雾理孤策,薄霄眺层岑。
迥升烟雾外,豁见天地心。
物象不可及,迟回空咏吟。
巨石何崔嵬,横桥架山顶。 -
10.《烂柯山四首·最高顶》 唐·刘迥
白云引策杖,苔径谁往还。
渐见松树偃,时闻鸟声闲。
豁然喧氛尽,独对万重山。 -
11.《游烂柯山四首》 唐·李深
寻源路不迷,绝顶与云齐。
坐引群峰小,平看万木低。
双林春色上,正有子规啼。
嵌空横洞天,磅礴倚崖巘.宛如虹势出,可赏不可转。 -
12.《游烂柯山》 唐·羊滔
步登春岩里,更上最远山。
聊见宇宙阔,遂令身世闲。
清辉赏不尽,高驾何时还。
石梁耸千尽,高盼出林□。 -
13.《游烂柯山》 唐·薛戎
登岩已寂历,绝顶更岧峣.响像如天近,窥临与世遥。
悠然畅心目,万虑一时销。
圣游本无迹,留此示津梁。
架险知何适,遗名但不亡。 -
14.《游烂柯山》 唐·项斯
步步出尘氛,溪山别是春。
坛边时过鹤,棋处寂无人。
访古碑多缺,探幽路不真。
翻疑归去晚,清世累移晨。 -
15.《游烂柯山》 唐·薛戎
登岩已寂历,绝顶更岧峣。
响像如天近,窥临与世遥。
悠然畅心目,万虑一时销。
圣游本无迹,留此示津梁。 -
16.《烂柯山》 宋·汪忱
山作危梁千尺横,一天金泛月波清。
幽禽不复惊棋响,深谷犹能答斧声。
塔坏尚余鸿雁意,井荒谁放辘轳鸣。
试将比较天台景,只欠璁珑琪树英。 -
17.《烂柯山四首·石桥》 唐·刘迥
石桥架绝壑,苍翠横鸟道。
凭槛云脚下,颓阳日犹蚤。
霓裳倘一遇,千载长不老。 -
18.《烂柯山四首·石室二禅师》 唐·刘迥
绳床宴坐久,石窟绝行迹。
能在人代中,遂将人代隔。
白云风飏飞,非欲待归客。 -
19.《烂柯山》 宋·徐霖
尚书胜迹留千载,太守离思去十八。
难得地主真可人,载酒问字石须伐。 -
20.《访毛平仲问疾与其子适同游柯山观王质烂柯遗》 宋·陆游
篮舆访客过仙村,千载空余一局存。
曳杖不妨呼小友,还家便恐见来孙。
林峦巉绝秋风瘦,楼堞参差暮气昏。
酒美鱼肥吾事毕,一庵那得住云根。