-
1.《游烂柯山》 唐·谢勮
独凌清景出,下视众山中。
云日遥相对,川原无不通。
自致高标末,何心待驭风。
宛演横半规,穹崇翠微上。 -
2.《烂柯石》 唐·孟郊
仙界一日内,人间千载穷。
双棋未遍局,万物皆为空。
樵客返归路,斧柯烂从风。
唯馀石桥在,犹自凌丹虹。 -
3.《烂柯石》 唐·孟郊
仙界一日内,人间千载穷。
双棋未遍局,万物皆为空。
樵客返归路,斧柯烂从风。
唯馀石桥在,犹自凌丹虹。 -
4.《木兰花慢(为越僧樵隐赋樵山)》 宋·张炎
龟峰深处隐,岩壑静、万尘空。
任一路白云,山童休扫,却似崆峒。
只恐烂柯人到,怕光阴、不与世间同。
旋采生枝带叶,微煎石鼎团龙。 -
5.《游烂柯山四首》 唐·李幼卿
拂雾理孤策,薄霄眺层岑。
迥升烟雾外,豁见天地心。
物象不可及,迟回空咏吟。
巨石何崔嵬,横桥架山顶。 -
6.《游烂柯山》 唐·薛戎
登岩已寂历,绝顶更岧峣.响像如天近,窥临与世遥。
悠然畅心目,万虑一时销。
圣游本无迹,留此示津梁。
架险知何适,遗名但不亡。 -
7.《游烂柯山》 唐·薛戎
登岩已寂历,绝顶更岧峣。
响像如天近,窥临与世遥。
悠然畅心目,万虑一时销。
圣游本无迹,留此示津梁。 -
8.《沁园春·阊阖初开》 宋·无名氏
阊阖初开,羽葆来从,斗畔天南。
看长身玉立,精神耿耿,风姿冰冷,琼佩珊珊。
政数龚黄,才称屈宋,君合居其伯仲间。
犹堪庆,早恩沾令子,新著朝冠。 -
9.《卧云樵者》 宋·李吕
山深成独往,伐木声丁丁。
莫作烂柯客,长年玩一枰。 -
10.《游东山·烂柯》 宋·王炎
手谈一局未了,叶落花红几回。
只恐云迷归路,不容樵客重来。 -
11.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
年齿垂垂,须发丝丝。
月寒无影树,春在未萌枝。
得失折肱塞人马,输赢烂柯樵子棋。
示现威仪而不起灭尽之定,不由心念而自然圆明之知。 -
12.《颂古一百则》 宋·释正觉
收尽余怀厌事华,归来何所是生涯。
烂柯樵子疑无路,挂树壶公妙有家。
夜水金波浮桂影,秋风雪阵拥芦花。
寒鱼著底不吞饵,兴尽清歌却转槎。 -
13.《醉樵歌》 明·张简
东吴市中逢醉樵,铁冠欹侧发飘萧。
两肩矻矻何所负,青松一枝悬酒瓢。
自言华盖峰头住,足迹踏遍人间路。
学书学剑总不成,惟有饮酒得真趣。 -
14.《樵隐》 宋·释文珦
归隐青山岁月多,定知无意出烟萝。
樵风自是仙家事,更莫看棋烂斧柯。 -
15.《风入松(听琴中弹樵歌)》 宋·张炎
松风掩昼隐深清。
流水自泠泠。
一从柯烂归来后,爱弦声、不爱枰声。
颇笑山中散木,翻怜爨下劳薪。 -
16.《奉次毕司空与客对弈谢答张侍御惠酒之作是日》 明·边贡
灌木阴阴曲绕塘,水风如雨细生凉。
绣衣家酝携兼至,太傅围棋兴转长。
檐局晚移文石静,荷樽秋泛露华香。
烂柯欲步王樵武,惆怅仙踪隔苑墙。 -
17.《鹦鹉曲 序云,白无咎有鹦鹉曲云,侬家鹦鹉》 未知·冯子振
叶扁舟,睡江南烟雨。
觉来时满眼青山,抖擞绿蓑归去。
算从前错怨天公,甚也有安排我处。
余壬寅岁,留上京,有北京伶妇御园秀之属,相从风雪中,恨此曲无续之者。 -
18.《送杨渥赴西安主簿》 宋·蔡襄
余思去夏还瓯闽,温风赤日争陶蒸。
舟行夜寄浙江稜,江涛汹涌来相仍。
雷电翕虩蛟螭腾,方床竹簟寒生冰。
上陇西去景色澄,青山两向水一絙。 -
19.《戏呈君用》 宋·方岳
秋崖初无负郭二顷田,向来耕舍寒炊烟。
负薪行歌遭妇骂,往往倒崖底之枯松,煮崖边之飞泉。
龟肠怒吼卖牛具, -
20.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
心空月高,发白雪饶。
气吞百川兮其口如海,浪卷万里兮其舌翻潮。
一句直指,三乘独超。
忽雷破蛰起平地,赤脚踏虹登九霄。
影草笑无术,烂柯知有樵。