-
1.《烂柯山四首·最高顶》 唐·刘迥
白云引策杖,苔径谁往还。
渐见松树偃,时闻鸟声闲。
豁然喧氛尽,独对万重山。 -
2.《烂柯山四首·石桥》 唐·刘迥
石桥架绝壑,苍翠横鸟道。
凭槛云脚下,颓阳日犹蚤。
霓裳倘一遇,千载长不老。 -
3.《烂柯山四首·仙人棋》 唐·刘迥
灵境偶一寻,洞天碧云上。
烂柯有遗迹,羽客何由访。
日暮怅欲还,晴烟满千嶂。 -
4.《烂柯山四首·石室二禅师》 唐·刘迥
绳床宴坐久,石窟绝行迹。
能在人代中,遂将人代隔。
白云风飏飞,非欲待归客。 -
5.《游烂柯山四首》 唐·李幼卿
拂雾理孤策,薄霄眺层岑。
迥升烟雾外,豁见天地心。
物象不可及,迟回空咏吟。
巨石何崔嵬,横桥架山顶。 -
6.《游烂柯山四首》 唐·李深
寻源路不迷,绝顶与云齐。
坐引群峰小,平看万木低。
双林春色上,正有子规啼。
嵌空横洞天,磅礴倚崖巘.宛如虹势出,可赏不可转。 -
7.《游烂柯山》 唐·羊滔
步登春岩里,更上最远山。
聊见宇宙阔,遂令身世闲。
清辉赏不尽,高驾何时还。
石梁耸千尽,高盼出林□。 -
8.《游烂柯山》 唐·薛戎
登岩已寂历,绝顶更岧峣.响像如天近,窥临与世遥。
悠然畅心目,万虑一时销。
圣游本无迹,留此示津梁。
架险知何适,遗名但不亡。 -
9.《游烂柯山》 唐·谢勮
独凌清景出,下视众山中。
云日遥相对,川原无不通。
自致高标末,何心待驭风。
宛演横半规,穹崇翠微上。 -
10.《烂柯石》 唐·孟郊
仙界一日内,人间千载穷。
双棋未遍局,万物皆为空。
樵客返归路,斧柯烂从风。
唯馀石桥在,犹自凌丹虹。 -
11.《烂柯石》 唐·孟郊
仙界一日内,人间千载穷。
双棋未遍局,万物皆为空。
樵客返归路,斧柯烂从风。
唯馀石桥在,犹自凌丹虹。 -
12.《游烂柯山》 唐·项斯
步步出尘氛,溪山别是春。
坛边时过鹤,棋处寂无人。
访古碑多缺,探幽路不真。
翻疑归去晚,清世累移晨。 -
13.《奉和崔中丞使君论李侍御萼登烂柯山宿石桥寺效小谢体》 唐·皎然
常爱谢公郡,幽期愿相从。
果回青骢臆,共蹑玄仙踪。
灵境若仿佛,烂柯思再逢。
飞梁丹霞接,古局苍苔封。 -
14.《渔父词一十八首·灿烂》 唐·吕岩
四象分明八卦周,乾坤男女论绸缪。
交会处,更娇羞,转觉情深玉体柔。 -
15.《木兰花慢·拆桐花烂漫》 宋·柳永
拆桐花烂漫,乍疏雨、洗清明。
正艳杏浇林,缃桃绣野,芳景如屏。
倾城。
尽寻胜去,骤雕鞍紺幰出郊坰。 -
16.《清平乐(忠孝堂雨过,荷花烂然,晚晴可人,因呈李宜山同舍)》 宋·赵长卿
水乡清楚。
襟袖销袢暑,绰约藕花初过雨。
出浴杨妃无语。
葡萄酌玻璃。
已拚一醉酬伊。
浪卷夕阳红碎,池光飞上帘帏。 -
17.《恋情深·玉殿春浓花烂熳》 唐·毛文锡
玉殿春浓花烂熳,簇神仙伴。
罗裙窣地缕黄金,奏清音。
酒阑歌罢两沉沉,一笑动君心。
永愿作鸳鸯伴,恋情深。 -
18.《木兰花慢·拆桐花烂熳》 宋·柳永
拆桐花烂熳,乍疏雨、洗清明。
正艳杏烧林,缃桃绣野,芳景如屏。
倾城,尽寻胜去,骤雕鞍绀幰出郊坰。
风暖繁弦脆管,万家竞奏新声。 -
19.《鹧鸪天·月满蓬壶灿烂灯》 宋·佚名
月满蓬壶灿烂灯,与郎携手至端门。
贪看鹤阵笙歌举,不觉鸳鸯失却群。
天渐晓,感皇恩。
传宣赐酒饮杯巡。
归家恐被翁姑责,窃取金杯作照凭。 -
20.《清平乐·繁华锦烂》 宋·柳永
繁华锦烂。
已恨归期晚。
翠减红稀莺似懒。
特地柔肠欲断
。
不堪尊酒频倾。
恼人转
转愁生。
□□□□□□(脱字),多情争似无情。