-
21.《西京赋》 两汉·张衡
有冯虚公子者,心侈体忲,雅好博古,学乎旧史氏,是以多识前代之载。
言于安处先生曰:夫人在阳时则舒,在阴时则惨,此牵乎天者也。
处沃土则逸,处瘠土则劳,此系乎地者也。
惨则鲜于欢,劳则褊于惠,能违之者寡矣。 -
22.《左忠毅公逸事》 清·方苞
先君子尝言,乡先辈左忠毅公视学京畿,一日,风雪严寒,从数骑出微行,入古寺,庑下一生伏案卧,文方成草;公阅毕,即解貂覆生,为掩户。
叩之寺僧,则史公可法也。
及试,吏呼名至史公,公瞿然注视,呈卷,即面署第一。
召入,使拜夫人,曰:“吾诸儿碌碌,他日继吾志者,惟此生耳。 -
23.《兵至》 清·纪映钟
糜烂方完额,军书趣借征。
呼啼通比屋,髡薙净丘陵。
爱养天心啬,追呼吏牍能。
深山犹伏莽,多垒不堪增。 -
24.《西山诗次李宾之韵(壬辰年十二月)》 明·陆釴
蚃蚃分阴阳,乾清已高发。
顺哉地漫衍,乃复有凌越。
于地起峰峦,如人有筋骨。
敷与意何休,敦圉势不杌。 -
25.《半生行》 明·郑琰
刺促复刺促,哀歌不成曲。
试听征人歌一声,切切乌乌泪相续。
吾祖卜地三山麓,世业繁华称鼎族。
七叶盛文儒,八代承章服。 -
26.《寄晁元中十首》 宋·黄庭坚
楚宫细腰死,长安眉半额。
比来翰墨场,烂漫多此色。
文章本心术,万古无辙迹。
吾尝期斯人,隐若一敌国。 -
27.《盐池十八韵》 宋·王禹偁
极望似江沱,漫漫起素波。
两池泉不竭,万古利还多。
场吏输年额,畦丁奉月课。
收时车并载,种处地先磨。 -
28.《出都寄二苏》 宋·毛滂
近年好语开蹙额,廊庙主人还稷契。
诸葛亮公彙进民所怀,械必提之右乃挈。
善随类举皆可观, -
29.《次杨监簿上陈守赈灾韵》 宋·姚勉
稻田碁局分郊区,人烟尽障联城隅。
新秧入夏种俱了,一色秀绿连天铺。
年丰正为忧国愿,雨霪忽动民愁吁。
浪浪竹瓦日鸣瀑,烂烂苔砌长跳珠。 -
30.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
额颅高,眼孔深。
画工不识,谁是知音。
江湖烂烂兮月还有魄,丘壑闲闲兮云自无心。
几处相逢不会唤,蓑衣篛笠卖黄金。 -
31.《朝云诗五首》 明·程嘉燧
城晚舟回一水香,被花恼彻只颠狂。
兰膏初上修蛾绿,粉汗微消半额黄。
主客琅玕情烂熳,神仙冰雪戏迷藏。
谁能载妓随波去,长醉佳人锦瑟傍。