-
1.《烧》 宋·刘子翚
惹草荧荧熖,随风烈烈声。
欲临横涧断,忽上晚风明。
踸踔无潜迹,蒙茸有怒生。
尚余飞炉暖,培耔及春耕。 -
2.《伯弓出示新题乐府四十章雄深雅健有长吉之风》 宋·释永颐
伟哉吴人周弓,国风雅颂今再昌。
钧天洞庭不敢张,楚芈暗泣嗟穷湘。
庆祚三百多祯祥,呜呼四十乐府章。
春宵翦烛飞兰香,浩歌激烈声洋洋。 -
3.《司竹监烧苇园因召都巡检柴贻勖左藏以其徒会》 宋·苏轼
官园刈苇留枯槎,深冬放火如红霞。
枯槎烧尽有根在,春雨一洗皆萌芽。
黄狐老兔最狡捷,卖侮百兽常矜夸。
年年此厄竟不悟,但爱蒙密争来家。 -
4.《谢许侯特雇》 宋·杨公远
传呼门外骇还惊,忙著荷衣倒屣迎。
皂盖朱幡人从简,雕鞍绣勒马蹄轻。
群中驽顿增高价,爨下桐方有烈声。
多谢使君青雇后,免教汩没度浮生。 -
5.《奉留赠集贤院崔、于二学士(国辅、休烈)》 唐·杜甫
昭代将垂白,途穷乃叫阍。
气冲星象表,词感帝王尊。
天老书题目,春官验讨论。
倚风遗鶂路,随水到龙门。 -
6.《秋声赋》 宋·欧阳修
欧阳子方夜读书,闻有声自西南来者,悚然而听之,曰:“异哉!”初淅沥以萧飒,忽奔腾而砰湃,如波涛夜惊,风雨骤至。
其触于物也,鏦鏦铮铮,金铁皆鸣;又如赴敌之兵,衔枚疾走,不闻号令,但闻人马之行声。
予谓童子:“此何声也?汝出视之。
”童子曰:“星月皎洁,明河在天,四无人声,声在树间。 -
7.《满江红(咏砧声)》 宋·秦观
一派秋声,年年向、初寒时节。
早又是、半天惊籁,满庭鸣叶。
几处捣残深院日,谁家敲落高楼月。
道声声、总是玉关情,情何切。 -
8.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
9.《宣仁圣烈皇后挽辞五首》 宋·苏颂
及物深仁远,流光内德昭。
徽音继任姒,至治协黄尧。
崇庆才亏膳,延和遽罢朝。
千官号慕处,声动九重霄。 -
10.《张烈妇》 明·陆师道
抱璧置泥涂,皎然质不泯。
菖蒲九节花,虽死常流芬。
十三学裁衣,十六诵诗书。
十七妇道成,十八为君妻。 -
11.《云中两烈妇》 明·钱宰
竹贞镇云中,纵游兵掠乡鄙。
张思孝妻华氏,偕子妇刘,骂贼死之。
作《云中两烈妇》。
云中两烈妇,风节何雄哉。 -
12.《董烈妇行》 明·祝允明
大壑松不雕,高山石不朽。
覆载无改易,世有董烈妇。
烈妇王氏名桂芳,十七嫁与董家郎。
董郎卧瘵一年死,烈妇呕血手敛藏。 -
13.《早发周平驿,过清烈祠下》 宋·范成大
物色近人境,喜欢严晓装。
山月鸡犬声,野风麻麦香。
登岭既开豁,入林更清凉。
三呼独醒士,傥肯酹我觞。 -
14.《秋夕大风松声甚壮戏作短歌》 宋·陆游
人生不自怜,坐受外物械。
荣华难把玩,俄顷皆变坏。
山栖亦何有,耳目差旷快。
秋郊多烈风,夜壑起松籁。 -
15.《摸鱼儿 楼桑呼汉昭烈庙》 元·元好问
问楼桑、故居无处。
青林留在祠宇。
荒坛社散鸟声□,寂寞汉家箫鼓。
春已暮。 -
16.《周五声调曲 征调曲 三》 南北朝·庾信
圣人千年始一生。
黄河千年始一清。
摄提以之而从纪。
玉烛于是而文明。 -
17.《山间大风雨昼夜不止闻松声撼床戏成拙语谩录》 宋·郑清之
颠风横雨穷山秋,樵青驰檐车停辀。
松声撼空吼万牛,轰豗势欲倾不周。
晨鸡扼吭喑且愁,百鸟何敢相喧啾。
恍疑赵壁环诸侯,呼声动地锵弓矛。 -
18.《宿溪声阁望香炉峰偶成二律》 宋·岳珂
閴历烟岩古,琮琤雪涧横。
海潮秋八月,山雨夜三更。
肯作随流想,难忘潄石情。
壮怀徒激烈,聊复以诗鸣。 -
19.《声声慢·刚强柔弱》 元·侯善渊
刚强柔弱,善恶分明,天地报应不同。
滥浊荣家,贞烈志德长贫。
清净无为妙道,被愚徒、返谤邪门。
怎理会,见修真上士,有若雠人。 -
20.《烈女秋》 宋·陈普
阳台春梦逐浮云,灯影西风独闭门。
一点清心霜六月,半帘红叶雨黄昏。
守符终古渐台水,坠血经今金谷园。
何事文君无雅操,琴声一动便思奔。