-
241.《再和浣花韵呈李彭州李参政》 宋·魏了翁
冁然一开口,天也非人谋。
江山自旧管,风景仍新收。
一门令兄弟,而我从之游。
卫玠珠玉侧,李譍神仙舟。 -
242.《送蜀客》 宋·周文璞
都市今重到,文园更倦游。
依依返穷峡,得得上归舟。
往事深能忆,沈疴久合瘳。
行经古祠庙,应酹旧山丘。 -
243.《屏居北郊自秋涉冬绝省人事触绪有感吒之讽吟》 宋·程公许
坤维以文瑞,民俗本柔淑。
何代无战争,冤哉今尔酷。
戎马塞里墟,劫钞遍林谷。
平生金石交,屈指半鬼录。 -
244.《东川节度歌》 宋·程公许
东川节度兵马雄,我尝闻这浣溪翁。
五百年间人事纷变灭,惟有青山衮衮今古同。
春官侍郎李太史,沃丝昔日来观风。
八年挽爷一炊条例,蔚蓝台上烟雨悉溟濛。 -
245.《经进百韵诗》 宋·岳珂
永佑当临御,重熙极泰亨。
物穷隍土复,地大蘖牙萌。
蕞尔瀛懦图,违吾海上盟。
烽烟昏九土,氛雾塞三精。 -
246.《谒遗爱王词二首》 宋·岳珂
大帝开江左,谋臣守四方。
兴邦有乔木,遗爱尚甘棠。
日月扶声烈,山川诧郁苍。
中原知极目,应慨旧封疆。 -
247.《鄂忠武王出师疏帖赞》 宋·岳珂
於惟绍兴,扶危支倾。
揠校涖戎,不识一丁。
先生奋呼,起自诸生。
经通谊明。 -
248.《玉唾壶》 宋·岳珂
古来玉唾壶,歌罢壶为缺。
忧时一片心,常惜志士烈。
{左辟右鸟}鹈莹出昆吾刀,截肪温润如世膏。
悲歌声动行云高,何爱一阕称世豪。 -
249.《谢世诗》 宋·吴潜
伶仃七十翁,间关四千里。
纵非烟瘴窟,自无逃生理。
去年三伏中,叶舟遡梅水。
燥风扇烈日,热喘乘毒气。 -
250.《和立斋岁寒歌五章》 宋·王柏
车马南归兮惠我五阕,一唱三叹兮亦孔之惙。
盍置诸左右兮观省昭揭,岁寒之歌兮声声激烈。 -
251.《立秋喜雨》 宋·卫宗武
炎炎老火烧太空,熏灼万类势欲鎔。
高田幅裂稼已腐,低壤釜沸禾生虫。
金蛇飞走天鼓震,须臾散灭茫无踪。
火轮烈烈扬炽焰,夜镜炯炯摩青铜。 -
252.《后纪时行》 宋·陈著
岁在乙酉孟春朔,天气凝滞云不开。
一日二日三四日,或雪或雨或夜雷。
山川失色万物病,寒气折骨淖没胫。
如大兵后洪水余,鸡犬无声烟火冷。 -
253.《次韵观弟避难》 宋·陈著
北风行黑杀,东南天柱折。
忠臣锯解头,文士刀抉舌。
我亦走危途,腥埃蒙面铁。
攀缘极棱层,双跟迸皴血。 -
254.《代范景山和弟观韵》 宋·陈著
厦倾木不支,鼎重足先折。
关张不终身,仪秦亦无舌。
儿嬉栅关木,文具锁江铁。
生灵痛何辜,宇宙半流血。 -
255.《送使君给事常东轩先生》 宋·蒲寿宬
锋车洛阳道,秋日旌旗光。
松阴父老语,何计攀夕郎。
南泉昔乐土,画戟深凝香。
今为雕瘵区,盐米忧仓皇。 -
256.《壬戌闰重九客中写梦》 宋·董嗣杲
今日闰月九,重新做重阳。
东篱賸有花,金黄熨晚香。
大江东下处,其地为柴桑。
靖节馀真祠,祠下荆棘荒。 -
257.《下江》 宋·董嗣杲
下江值云簇,水色透沙清。
挂席风势烈,两岸无人行。
野市门多关,久绝鸡犬声。
时势驱之然,茫昧嗟予生。 -
258.《山丹花》 宋·董嗣杲
知是何峰秀所钟,曾因手种得仙翁。
暑须怯袅粘金穗,凉瓣嗔封迸柿红。
扑卖有声传寂昼,幽妍无力借薰风。
窑瓶插满清香烈,欹枕探吟鄙鹿葱。 -
259.《地浯溪读中兴碑》 宋·王炎
日光玉洁元子辞,银钩铁画颜公书。
百金不惮买墨本,摩挲石刻今见之。
猗那清庙久不作,其末变为王黍离。
春秋一经事多贬,鲁颂四篇文无讥。 -
260.《绿头鸭·叹平生》 元·王哲
叹平生,景光奔走万*。
得名牵。
休空劳攘,不须频苦孜煎。
这荣耀、趁时显现,似风烛终勿牢坚。