-
1.《失调名》 宋·无名氏
你自平生行短,不公正、欺物瞒心。
交年夜、将烧毁,犹自昧神明。
若还替得,你可知好里,争奈无凭。
我虽然无口,肚里清醒。
除非阎家大伯,一时间、批判昏沈。
休痴呵,临时恐怕,各自要安身。 -
2.《君子勿郁郁士有谤毁者作诗以赠之》 唐·孟郊
君子勿郁郁,听我青蝇歌。
人间少平地,森耸山岳多。
折輈不在道,覆舟不在河。
须知一尺水,日夜增高波。 -
3.《浙西李尚书奏毁淫昏庙》 唐·徐凝
传闻废淫祀,万里静山陂。
欲慰灵均恨,先烧靳尚祠。 -
4.《晚霁中园喜赦作》 唐·储光羲
五月黄梅时,阴气蔽远迩。
浓云连晦朔,菰菜生邻里。
落日烧霞明,农夫知雨止。
几悲衽席湿,长叹垣墙毁。 -
5.《郊陶潜体诗十六首》 唐·白居易
不动者厚地,不息者高天。
无穷者日月,长在者山川。
松柏与龟鹤,其寿皆千年。
嗟嗟群物中,而人独不然。 -
6.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
7.《窑头坯歌》 唐·吕岩
窑头坯,随雨破,只是未曾经水火。
若经水火烧成砖,留向世间住万年。
棱角坚完不复坏,扣之声韵堪磨镌。 -
8.《蒙求》 唐·李瀚2
王戎简要,裴楷清通。
孔明卧龙,吕望非熊。
杨震关西,
丁宽易东。 -
9.《沁园春·恨》 清·郑板桥
花亦无知,月亦无聊,酒亦无灵。
把夭桃斫断,煞他风景;鹦哥煮熟,佐我杯羹。
焚砚烧书,椎琴裂画,毁尽文章抹尽名。
荥阳郑,有慕歌家世,乞食风情。 -
10.《太上感应篇》 宋·李昌龄
太上曰:祸福无门,唯人自召。
善恶之报,如影随形。
是以天地有司过之神依人所犯轻重,以夺人算。
算减则贫耗,多逢忧患,人皆恶之,刑祸随之,吉庆避之,恶星灾之,算尽则死。 -
11.《蓦山溪·七旬相近》 元·刘处玄
七旬相近,正好忘尘世。
世梦几时休,道德修、胜争薄利。
恩山爱海,火院镇烧身,闻身健,觅清凉,一任迷人毁。
闲看三教,造化明周易。 -
12.《诫酒肉慈慧法门》 宋·释遵式
南无佛法僧,大慈三宝海。
我念欲依教,普劝诸众生。
莫杀莫食肉,同蕴仁慈行。
无病保长龄,未来成佛道。 -
13.《重建岘山羊侯祠歌》 宋·王洙
襄阳南出大路奔,小山曰岘名特尊。
山形卑堕不峻极,屹若巨首临江濆。
大山半空不成霍,绝水阙左非其亹。
砠巅赑屭戴危石,箕踞曼衍罗芳荪。 -
14.《李师儒上舍稽古堂》 宋·杨万里
青枫金刹依然在,黄石圮桥元不改。
只有謪仙稽古堂,兵烧水毁草树荒。
二大夫家有孙子,去珠复还堂再起。
朱薨碧瓦拂金波,牙签玉轴柱银河。 -
15.《勉子瞻失干子二首》 宋·苏辙
人生本无有,众幻妄聚耳。
手足非吾亲,何况妻与子。
偶来似可乐,强作室家喜。
忽去未免悲,欣成要矜毁。