-
1.《答新长老诗编》 宋·梅尧臣
江东释子多能诗,窗前树下如蝉嘶。
朝风暮月只自老,建安旧体谁攀跻。
唯师独慕陶彭泽,奇迹仍收王会稽。
此焉趣尚已不浅,更在措意摩云霓。 -
2.《依韵和守贤上人晚秋书事》 宋·梅尧臣
秋雾郁不开,曚曨夹溪树。
深枝尚宿禽,寒叶时惊露。
我居溪之阴,早景诚所慕。
开溪吐初阳,独吟神与晤。
岂意方袍人,而怀此焉趣。
忽枉琼玖章,无惭惠休句。 -
3.《和何仪同讲竟述怀诗》 南北朝·庾信
无名即讲道。
有动定论机。
安经让礼席。
正业理儒衣。 -
4.《集趣轩》 宋·陈聿
宇宙同无穷,景物各有趣。
心目要领略,未始为细故。
山僧彻障蔽,便得江山助。
远迩入盼睐,左右供指雇。 -
5.《次韵莫令因迓使者同泛舟至漂神已而误焉问宿》 宋·赵蕃
璧月俨中悬,村空听悄然。
借床依树阁,辍棹上滩船。
物外我怀趣,区中公了缘。
异时殊出处,安否要诗传。 -
6.《春台望》 唐·李隆基
暇景属三春,高台聊四望。
目极千里际,山川一何壮。
太华见重岩,终南分叠嶂。
郊原纷绮错,参差多异状。 -
7.《同王十三维偶然作十首》 唐·储光羲
仲夏日中时,草木看欲燋。
田家惜工力,把锄来东皋。
顾望浮云阴,往往误伤苗。
归来悲困极,兄嫂共相譊. -
8.《贻阎处士防卜居终南》 唐·储光羲
春风摇杂树,言别还江汜。
坚冰生绿潭,又客三千里。
兆梦唯颜色,悬情乃文史。
涤耳贵清言,披欢迟玉趾。 -
9.《秋夜宿龙门香山寺奉寄王方城十七丈奉国莹上…幼成令问》 唐·李白
朝发汝海东,暮栖龙门中。
水寒夕波急,木落秋山空。
望极九霄迥,赏幽万壑通。
目皓沙上月,心清松下风。 -
10.《游南亭夜还叙志七十韵》 唐·柳宗元
夙抱丘壑尚,率性恣游遨。
中为吏役牵,十祀空悁劳。
外曲徇尘辙,私心寄英髦。
进乏廓庙器,退非乡曲豪。