-
1.《杂曲歌辞·太行苦热行》 唐·刘长卿
迢迢太行路,自古称险恶。
千骑俨欲前,群峰望如削。
火云从中起,仰视飞鸟落。
汗马卧高原,危旌倚长薄。 -
2.《梁甫吟》 唐·李白
长啸梁甫吟,何时见阳春?
君不见,朝歌屠叟辞棘津,八十西来钓渭滨。
宁羞白发照清水,逢时壮气思经纶。
广张三千六百钓,风期暗与文王亲。 -
3.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
4.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
5.《雹》 宋·戴埴
玄默执徐岁,月律终无射。
京师连雨雹,小者如弹,大者如拳。
林柯叶乱下, -
6.《喜雨偈》 宋·释了思
熇熇炎威遍野飘,流金烁石土山焦。
精诚不作轩雷转,孰与人间济杭苗。
救旱无方种种求,老龙谁识隐岩湫。
茅山居士兴慈愿,一叱风云四百州。
衲子相逢竞喜忻,应期甘雨一番新。
了知润物无穷意,祗在维摩此念真。 -
7.《效飞廉》 明·九皋声公
飞廉事纣偾厥宗,何自上天司八风。
嘘枯吹生在掌握,窃弄神柄贪天功。
四月五月旱太甚,天地翕赫方虫虫。
原田莓莓赤如燎,种不入土啼老农。 -
8.《泰和祷雨有感为吴德纯作》 明·罗玘
金华山云如纸薄,澄江赤日烁欲涸。
田家生怕牛饿死,满田焦禾任牛嚼。
禾尽牛肥尚可为,县吏催租出牛缚。
缚牛到市多卖钱,了租背上无腷膊。 -
9.《奉同何济川迎吏示至秋暑方剧呈同舍》 宋·司马光
稚金避老火,暑势万骄盈。
朱光烁厚地,万叶焦无声。
夫子久倦游,得郡为亲荣。
束装待驺吏,归期殊未成。 -
10.《乙巳四月比屋多疹痘虐痢间作五月尽犹未已病》 宋·李吕
去年秋冬交,白昼雷虺虺。
隆冬忽暝燠,青红开百卉。
雨泽不时下,快雪倾复霁。
井泉傍射鲋,涧水通一遂。 -
11.《赠星学叶冰壶》 宋·何梦桂
祝融掷火驱六龙,火轮吐焰烧长空。
彤云挂树凝翠歇,九根灼烂红炉中。
黑菟喘啸风不起,紫蛟嗔卧潜幽宫。
燕然山高倚绝壁,下有凌阴厚千尺。 -
12.《酒边见烧各赋一体》 宋·董嗣杲
淮山烧色起,阴剥应期约。
开辟界限定,蠹根不藉钁。
焦枯烬无踪,艳阳春有脚。
爆烈狐兔竄,惊迫魍魉烁。 -
13.《喜雨行》 宋·张嵲
岁星运行至荒落,鹑尾初占建魁杓。
大旱金石皆流烁,旱魃何知恣为虐。
大田多稼三百廛,尽是农夫耦十千。
一朝焦枯如束管,赤地百里焚则烟。 -
14.《盛暑宿集福院晚风雨大作》 宋·陈棣
火云烧天天为高,畏日烁地地欲焦。
舴艋浮江线溜涩,招提税鞅烦襟消。
风声聒聒闹山阙,雨脚霏霏转树腰。
猛省奔驰竟何事,此心宁不愧渔樵。 -
15.《饥旱》 宋·戴表元
旱风烁我肤,饥火煎我肠。
春夏犹自可,人秋始难当。
簪珥陡顿尽,衾绸纤细将。
夺从女奴手,并入米客囊。