-
161.《秋夜雨·秋夜雨》 元·王冕
秋夜雨,秋夜雨。
马悲草死桑乾路,雁啼木落潇湘浦。
声声唤起故乡情,历历似与幽人语。
初来未信鬼啾唧,坐久忽觉神凄楚。 -
162.《秋夜雨·秋夜雨》 元·王冕
秋夜雨,秋夜雨,马悲草死桑乾路,雁啼木落潇湘浦。
声声唤起故乡情,历历似与幽人语。
初来未信鬼唧啾,坐久忽觉神凄楚。
一时感慨壮心轻,百斛蒲萄为谁举。 -
163.《重读徂徕集》 宋·欧阳修
我欲哭石子,夜开徂徕编。
开编未及读,涕泗已涟涟。
勉尽三四章,收泪辄忻懽。
切切善恶戒,丁宁仁义言。 -
164.《生查子 以下原有解冤结北方一日一首未注名》 宋·无名氏
夜来忽睹一场希,乍见几个灯蛾儿,堪人嗟呀。
爱欲贪嗔不肯舍。
错认灯光,随高随下。
火焰根前,百般颠耍。 -
165.《和范景仁王景彝殿中杂题三十八首并次韵其二》 宋·梅尧臣
天子赐烛昏夜时,嫦娥闭月栽桂枝。
称量高下唯妍辞,相与尽心无附离。
求安去病如上池,照耀不容毫发私。
品藻一定何可移,光焰夺昼资尔为。 -
166.《观博阳山火》 宋·梅尧臣
十月原野枯,连山起狂烧。
高焰过危峰,飞火入遐峤。
玉石被焚灼,谁能见辉耀。
猿猱失轻捷,亦不暇相吊。 -
167.《吊李膺辞》 宋·梅尧臣
阴蜺横天,长剑欲抉,匣颖未露兮精钢已折。
层次塞川,猛炬方烈,凝气未销兮高焰已灭。 -
168.《明皇秉烛夜游图》 明·高启
华亭楼头日初堕,紫衣催上宫门锁。
大家今夕燕西园,高爇银盘百枝火。
海棠欲睡不得成,红妆照见殊分明。
满庭紫焰作春雾,不知有月空中行。 -
169.《答衍师见赠》 明·高启
衍师本儒生,眉骨甚疏峭。
轩然出人群,快若击霜鹞。
早尝垂长绅,挟册诵周邵。
欲陈兴坏端,往应乞言诏。 -
170.《中秋玩月张校理宅得南字》 明·高启
八月望夜天如蓝,海色卷雾山收岚。
玉盘元沉龙窟底,忽起万丈谁能探。
初来空中光尚湿,霜娥寒鬓风旂嵒。
人言一年此最好,金精水气秋相涵。 -
171.《夜坐》 宋·王令
破窗多穿风,冷烛无定焰。
滴沥随衣泪,反覆到心念。
趋生迷夷涂,失城陷深堑。
病拙未为疗,膏肓不容砭。 -
172.《寄王正叔》 宋·王令
形骸饫餍城市劳,思得远去与俗逃。
借来马病行欲到,著鞭迫急翻奔跳。
连绵半日走十堠,急雨随湿衣与袍。
到家觅火烘衣湿,亟书名纸挥墨毫。 -
173.《偶感》 宋·王令
壮志老来退,穷愁无易功。
风云诗气焰,天地醉心胸。
午枕著不觉,昼门关更慵。
由来自疏拙,底处不相容。 -
174.《送兴元聂帅》 宋·洪咨夔
泛观天地间,一气如爨鼎。
半鼎沸正急,半岂独尔静。
从旁更益薪,既往漫不省。
畴当起沃之,辘轳转修绠。 -
175.《四贤一不肖诗·右余安道》 宋·蔡襄
南方之强君子居,卓然安首襟韵孤。
词科判等屡得隽,呀然鼓焰天地罏。
三年待诏处京邑,斗粟不足荣妻孥。
耳闻心虑朝家事,螭头比奏帝曰都。 -
176.《天地吟》 宋·邵雍
天人之际岂容鍼,至理何烦远去寻。
凶焰炽时焚更烈,恩波流处浸还深。
长征戍卒思归意,久旱苍生望雨心。
祸福转来如反掌,可能中夜不沉吟。 -
177.《次开祖使君韵兼呈端叔大夫圣域长老》 宋·晁补之
神龙异凡马,头角要须敛。
峥嵘法云窟,跳出有家范。
金刚不吐焰,已落天魔胆。
一派感慈中,无波寒湛湛。 -
178.《灯花》 宋·魏野
岂假栽培力,自然殊众芳。
开非因雨露,落不为风霜。
鸡似残莺啭,蛾如宿蝶狂。
丹心尘岂染,明焰雾难藏。
堕睫客看懒,画眉人翦忙。
杏园游宴者,曾借我馀光。 -
179.《海印大师归永嘉》 宋·杨亿
都城供应几经秋,海国归心不少留,雨雪片帆过北固,烟霞丈室寄东瓯。
千灯续焰知无尽,一锡随缘信自由。
更到石门题雅句,碧云從此掩汤休。 -
180.《登升元阁故基》 宋·刘过
脚力倦矣曷少休,侵晨更作升元游。
眼中已不见二百四十尺兀之高楼,但见炊烟万灶宿貔貅。
上有啼雅噪鹊如泣诉,下有藤蔓老树根据枝相虬。
想其结缔初,匠石巧与造物侔。