-
1.《东京赋》 两汉·张衡
安处先生于是似不能言,怃然有间,乃莞尔而笑曰:“若客所谓,末学肤受,贵耳而贱目者也!苟有胸而无心,不能节之以礼,宜其陋今而荣古矣!由余以西戎孤臣,而悝缪公于宫室,如之何其以温故知新,研覈是非,近于此惑?”“周姬之末,不能厥政,政用多僻。
始于宫邻,卒于金虎。
嬴氏搏翼,择肉西邑。
是时也,七雄并争,竞相高以奢丽。 -
2.《正冬御殿上寿乐章八首其八礼毕降坐宫悬奏隆》 宋·杨亿
被衮当阳,穆穆皇皇。
击石拊石,颂声洋洋。
和乐优洽,终然允臧。
礼成而退,荷天百祥。 -
3.《绍兴祀大火十二首》 隋代·佚名
[黄钟为角]有出相藏,伏见靡常。
相我国家,鉴观四方。
视罔不正,终然允藏龙卧虎。
神其来格,明德声香。 -
4.《绍兴祀大火十二首》 隋代·佚名
[黄钟为角]有出相藏,伏见靡常。
相我国家,鉴观四方。
视罔不正,终然允藏龙卧虎。
神其来格,明德声香。 -
5.《夕月十首》 隋代·佚名
肃雍严祀,圣治昭彰。
清酒既载,或肆或将。
礼匝三献,终然允藏。
神具醉止,其乐且康。 -
6.《夕月十首》 隋代·佚名
肃雍严祀,圣治昭彰。
清酒既载,或肆或将。
礼匝三献,终然允藏。
神具醉止,其乐且康。 -
7.《览柏中允兼子侄数人除官制词因述父子兄弟四美载歌丝纶》 唐·杜甫
纷然丧乱际,见此忠孝门。
蜀中寇亦甚,柏氏功弥存。
深诚补王室,戮力自元昆。
三止锦江沸,独清玉垒昏。 -
8.《题孙宫允园亭用马司业韵二首》 明·王慎中
避地歌招隐,耽幽此卜居。
词华二陆后,形胜六朝余。
山鬼窥青管,江妃扈赤书。
悠然东壁下,宛挂两银鱼。 -
9.《寄章允载兼柬项思复》 明·宋璲
忆昔到京畿,与子寓官廨。
一见即相欢,不翅旧交快。
维时困道涂,驱车久行迈。
忽逢弛担初,欣若身脱械。 -
10.《题陈允中山居图》 明·徐贲
昔年为客处,看图怀故山。
今日还山住,俨然图画间。
泉来绕兰径,月出对花关。
应知农事毕,高坐有余闲。 -
11.《寄丁中允》 宋·王安石
人生九州闲,泛泛水中木。
漂浮随风波,邂逅得相触。
始我与夫子,得官同一州。
相逢皆偶然,情义乃绸缪。 -
12.《送朱贶中允宰宋城》 宋·黄庭坚
邺王台边春一空,但有雪飞杨柳风。
我从南阳解归橐,重帘复幕坐学宫。
酒材苦责公酿薄,欲经醉乡无路通。
奈何当此意绪恶,僚友决去如飞鸿。 -
13.《庐山高赠同年刘中允归南康》 宋·欧阳修
庐山高哉几千仞兮,根盘几百里,◇然屹立乎长江。
长江西来走其下,是为扬澜左里兮,洪涛巨浪日夕相舂撞。 -
14.《五哀诗故太子中允知洛阳县颍公》 宋·王禹偁
洛阳富文彩,峭拔四子流。
提笔入广场,辞气干斗牛。
擢第在芸阁,言事触冕旒。
左降宰百里,道胜心无忧。 -
15.《程广文季允得崔西清荐诗来用韵》 宋·洪咨夔
古人轻国重一士,士皆大吕黄锺器。
道於天运主消长,身为民生管荣悴。
五羊老仙用心古,清不受尘如止水。
一肩直欲荷斯文,两眼从前识英伟。 -
16.《十二月十二日雪晴成允蔡君扁舟携诗见临次韵》 宋·毛滂
蔡子下笔生涛澜,少时往往思涌泉。
便当自作五凤楼,画楹刻桷皆蛮牋。
昨日千秋桥畔雪,杨花蝴蝶相联翩。
径唤红粧弄春色,千壶快倒万锦缠。 -
17.《义荣见示禅月山居诗盥读数过六根洒然但余素》 宋·郑刚中
松林竹坞雨冥冥,对坐焚香一缕青。
扫壁静开摩诘象,研朱闲点太玄经。
愚痴晚岂能无漏,警悟人皆诮不灵。
允愿凉风吹酗毒,要令举世得醒醒。 -
18.《读丐辞不允诏书感而有作》 宋·吴芾
朅来江上再经年,衰病无时强自怜。
屡控危衷甘屏缩,岂期优诏更留连。
政平讼理曾何补,职称民安亦偶然。
虽感上恩容卧治,何如便许老林泉。 -
19.《读丐辞不允诏书感而有作》 宋·吴芾
齿豁头童已暮年,未容归去亦堪怜。
只思旧隐如元亮,宁有新诗似惠连。
万事此生浑已矣,一尊今日且陶然。
宦情况复清如水,何必移封向酒泉。 -
20.《送冯中允使蜀》 唐·徐铉
莫笑皤然一病翁,百年交分两家同。
今朝倒{上尸下徒}迎王粲,旧日清谈赏阿戎。
玉垒无辞轺传送,金闺初喜姓名通。
青城山下逢仙客,为说心丹未辍功。