-
1.《长门赋·并序》 两汉·司马相如
孝武皇帝陈皇后,时得幸,颇妒。
别在长门宫,愁闷悲思。
闻蜀郡成都司马相如天下工为文,奉黄金百斤,为相如、文君取酒,因于解悲愁之辞。
而相如为文以悟主上,陈皇后复得亲幸。 -
2.《月出》 先秦·佚名
月出皎兮,佼人僚兮。
舒窈纠兮,劳心悄兮。
月出皓兮,佼人懰兮。
舒忧受兮,劳心慅兮。
月出照兮,佼人燎兮。
舒夭绍兮,劳心惨兮。 -
3.《越问·良牧》 宋·孙因
自大驾之西幸兮,府遂为於近藩。
赐行殿为府治兮,暨泽牧之惟艰。
张毗陵首当是选兮,实股肱之旧弼。
仍土阶之素规兮,因旧宇以为安。 -
4.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
5.《有酒十章》 唐·元稹
有酒有酒鸡初鸣,夜长睡足神虑清。
悄然危坐心不平,浩思一气初彭亨。
澒洞浩汗真无名,胡不终浑成。 -
6.《有酒十章》 唐·元稹
有酒有酒鸡初鸣,夜长睡足神虑清。
悄然危坐心不平,浩思一气初彭亨。
澒洞浩汗真无名,胡不终浑成。 -
7.《东征赋》 两汉·班昭
惟永初之有七兮,余随子乎东征。
时孟春之吉日兮,撰良辰而将行。
乃举趾而升舆兮,夕予宿乎偃师。
遂去故而就新兮,志怆悢而怀悲! 明发曙而不寐兮,心迟迟而有违。 -
8.《祀南海神》 宋·曾丰
赤精炎官兮,神一灵兮幻只。
鸿泽厖施兮,神一念兮肧只。
上清委照兮,神功行兮简只。
浩劫弥沙兮,神庆休兮绵只。 -
9.《苦寒行》 宋·文同
上太行兮高盘盘,日将暮兮岁已阑。
入谷口兮出林端,风惨惨兮吹骨寒。
冰霜结兮玉败巑岏,光上照兮天色乾。
纷横委兮草树残,黯慄烈兮烟云漫。 -
10.《月出》 先秦·诗经
月出皎兮。
佼人僚兮。
舒窈纠兮。
劳心悄兮。 -
11.《奉和御制中秋翫月歌》 宋·寇准
戒井铜龙漏水平,玉轮初满物华清。
光连南极星辉正,影泛中天帝宇明。
风来蘋末披轻雾,香湿兰丛浥零露。
绛河横度灿云章,灵鹊群飞绕宫树。 -
12.《赞天童觉和尚》 宋·释法智
乌顶雪眉,云踪鹤态。
貌出正偏,见非向背。
芙蓉月照兮太白峰高,丹凤翔空兮琼林玉碎。
觌面分明,两彩一赛。 -
13.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
云山之姿,水月之像。
大海之容,太虚之量。
受也的的无心,应也头头离相。
随缘有照兮妙而不痕,彻底亡依兮空而不荡。 -
14.《禅人并化主写真求赞》 宋·释正觉
枯木形骸,野云踪迹。
照兮夜色月摩,默也潭空秋入。
三千界,露半身。
九万里,成一息。
随类应缘,何翅百亿。 -
15.《附:孙玄照琴中歌赠王仙仙》 唐·王仙仙
相如曾作凤兮吟,昔被文君会此音。
今日孤鸾还独语,痛哉仙子不弹琴。 -
16.《和陶归去来兮辞》 宋·苏轼
归去来兮,吾方南迁安得归。
卧江海之澒洞,吊鼓角之凄悲。
迹泥蟠而愈深,时电往而莫追。
怀西南之归路,梦良是而觉非。 -
17.《沁园春·有美人兮》 宋·辛弃疾
有美人兮,玉佩琼踞,吾梦见之。
问斜阳犹照,渔樵故里,长桥谁记,今故期思。
物化苍茫,神游仿佛,春与猿吟秋鹤飞。
还惊笑,向晴波忽见,千丈虹霓。 -
18.《送照禅人之湖南》 宋·释正觉
衡岳迎秋翡翠瘦,潇湘漾风瑠璃皴。
夜船载月急如箭,归去来兮休问津。 -
19.《宝峰照和尚真赞》 宋·释正觉
山拥云腴,水怀月昼。
照彻体前,湛存身后。
机头梭路微分,针鼻线芒初透。
灵涵万象兮彼不遗余,坐断十方兮我无渗漏。 -
20.《净居照长老写师像求赞》 宋·释正觉
真乘无门兮佛佛道同,面壁有句兮祖祖心空。
静居方外,智入环中。
借功明寂默,借伴入樊笼。
十方周匝,三世混融。
刹刹尘尘齐说法,见闻互换自相通。