-
1.《八月初十日夜露坐场圃新月半破前溪夜舂俯仰》 宋·舒岳祥
露圳堕清响,隔烟闻暝春。
夕岚那可拨,月照山重重。 -
2.《登城望西崦》 宋·陆游
登城望西崦,数家斜照中。
柴荆昼亦闭,乃有太古风。
惨淡起炊烟,寂历下钓筒。
土瘦麦苗短,霜重桑枝空。
恐是种桃人,或有采芝翁。
何当宿楼上,月明照夜舂。 -
3.《次子瞻夜字韵作中秋对月二篇一以赠王郎二以》 宋·苏辙
平明坐曹黄昏归,终岁得闲惟有夜。
已邀明月出墙东,更遣清风扫庭下。
城上青鬟四山合,门前白练长江泻。
谁家高会吹参差,邻妇悲歌舂罢亚。 -
4.《谢徐志父帐干惠诗编》 宋·陆游
平生闻若人,笔墨极奇哨,相望二千里,安得接谈笑。
一朝获其诗,惊喜踰素料,夜窗取吟讽,寒灯耿相照。
舂容清庙歌,缥缈苏门啸,蹴天浙江涛,照野楚山烧。
每篇十过读,玩味头屡掉;正如啜名酒,虽爱不忍釂。 -
5.《寄赵七侍御》 唐·李华
摇桨曙江流,江清山复重。
心惬赏未足,川迥失前峰。
凌滩出极浦,旷若天池通。
君阳青嵯峨,开拆混元中。 -
6.《满江红(寿唐夫人)》 宋·刘克庄
八十加三,人尽讶、还童返少。
争信道、夜舂晓织,总曾经了。
凛凛共姜当日誓,谆谆孟母平生教。
到如今、象服拥鱼轩,天之报。 -
7.《次韵知郡安抚元夕赏倅厅红梅》 宋·范成大
真色生香绝世逢,烟光池面雨溶溶。
楚邻不待施朱好,虢国翻嫌传粉浓。
晴日暧云春照耀,温风霁月夜舂容。
酒阑且驻纱笼看,慢破团团一壁龙。 -
8.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
9.《月蚀诗》 唐·卢仝
新天子即位五年,岁次庚寅,斗柄插子,律调黄钟。
森森万木夜僵立,寒气赑屃顽无风。
烂银盘从海底出,出来照我草屋东。 -
10.《东坡八首(并叙)》 宋·苏轼
余至黄州二年,日以困匮,故人马正卿哀余乏食,为于郡中请故营地数十亩,使得躬耕其中。
地既久荒为茨棘瓦砾之场,而岁又大旱,垦辟之劳,筋力殆尽。
释耒而叹,乃作是诗,自愍其勤,庶几来岁之入以忘其劳焉。
废垒无人顾,颓垣满蓬蒿。 -
11.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
12.《历阳书事七十韵》 唐·刘禹锡
一夕为湖地,千年列郡名。
霸王迷路处,亚父所封城。
汉置东南尉,梁分肘腋兵。
本吴风俗剽,兼楚语音伧。 -
13.《江墅言怀》 唐·陆龟蒙
病身兼稚子,田舍劣相容。
迹共公卿绝,贫须稼穑供。
月方行到闰,霜始近言浓。
树少栖禽杂,村孤守犬重。 -
14.《满江红(次韵徐使君癸亥灯夕)》 宋·刘克庄
笳鼓春城,处处有、丰年语笑。
浑忘却、金莲前导,青藜下照。
白雪唱来偏寡和,朱颜老去难重少。
羡遨头、四十已专城,真英妙。 -
15.《农圃歌》 宋·陆游
我不如老农,占地亩一锺。
东作虽有时,力耕在兹冬。
张灯观夜织,高枕听晨舂。
时时唤邻里,旨蓄亦可供。 -
16.《舍弟南源刈稻》 宋·曾巩
买田南山下,禾黍忽已秋。
糟床待此注,岂止衣食谋。
穷阴迫霜霰,不可迟揫收。
吾党二三子,晨行已寒裘。 -
17.《游白云山海会寺》 宋·王之道
龙舒富山水,白云又其角。
七峰互回环,仰见天一握。
古木森建幢,苍藤大张幄。
初疑翠黛扫,颇类青玉琢。 -
18.《元旦二首》 宋·郑刚中
正月烧灯夜,封川转觉幽。
十分凭月色,数点照城头。
俗习那知陋,安陵谅不愁。
家家松火畔,舂米未曾休。 -
19.《秀山霜晴晚眺与赵宾暘黄惟月联句》 宋·方回
一峰何峥嵘,万象翻匍匐。
心包元气并,影立太空独。
遥瞻极乾端,俯瞰际坤轴。
飘飘凌云身,杳杳送鸿目。