-
1.《酬王太博见寄》 宋·魏野
锦川谁为寄阳春,清净堂中清净人。
二十八言刊石处,长如列宿照闲身。 -
2.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
3.《武功县中作三十首(一作武功县闲居)》 唐·姚合
县去帝城远,为官与隐齐。
马随山鹿放,鸡杂野禽栖。
绕舍惟藤架,侵阶是药畦。
更师嵇叔夜,不拟作书题。 -
4.《闲居》 唐·白居易
空腹一盏粥,饥食有馀味。
南檐半床日,暖卧因成睡。
绵袍拥两膝,竹几支双臂。
从旦直至昏,身心一无事。 -
5.《题王氏笑闲亭》 明·李存
笑者不必闲,闲者不必笑。
能笑又身闲,涉世何尔妙。
利名浩于海,好恶险成徼。
跻攀有亡命,愤郁或大叫。 -
6.《闲出觅春,戏赠诸郎官》 唐·白居易
年来数出觅风光,亦不全闲亦不忙。
放鞚体安骑稳马,隔袍身暖照晴阳。
迎春日日添诗思,送老时时放酒狂。
除却髭须白一色,其馀未伏少年郎。 -
7.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
8.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。 -
9.《闲夜二首》 唐·司空图
道侣难留为虐棋,邻家闻说厌吟诗。
前峰月照分明见,夜合香中露卧时。
此身闲得易为家,业是吟诗与看花。
若使他生抛笔砚,更应无事老烟霞。 -
10.《後园闲步》 宋·陆游
木叶勾萌喜小春,鬓毛萧飒媿陈人。
今朝忽破簿书梦,此地暂还风月身。
闲岸纶巾照清浅,却扶藤杖上嶙峋。
人生要是便疏豁,金马银台莫问津。 -
11.《西园闲兴(二首)》 明·高启
看到竹过邻,园林独卧身。
鸟声闲似野,人意倦知春。
残雨惊池树,斜阳照隙尘。
如何堂上客,不及燕来频。
¤ -
12.《永安寺照上人房》 唐·欧阳詹
草席蒲团不扫尘,松闲石上似无人。
群阴欲午钟声动,自煮溪蔬养幻身。 -
13.《寓兴》 唐·林宽
西母一杯酒,空言浩劫春。
英雄归厚土,日月照闲人。
衰草珠玑冢,冷灰龙凤身。
茂陵骊岫晚,过者暗伤神。 -
14.《秋日同知州潘赞善朝阳岩闲望归郡中书事》 宋·郭昭符
白帝呼龙驾云旌,西上金天调玉烛。
九嶷耸黛凝不干,二水飞蓝健相续。
紫黄诏换鱼须竹,皂盖朱衫来作牧。
波神一夜收风湍,列缺先秋静林麓。 -
15.《荣休卷为抚州谢千户题》 明·罗玘
吾亦欲休去,多君休更先。
手扶新削杖,弓解旧弯弦。
却对寮为客,翻疑身是仙。
五老尖上月,夜夜照闲眠。 -
16.《入城至郡圃及诸家园亭游人甚盛》 宋·陆游
老子何曾惯市尘,今朝也复入城闉。
太平有象人人醉,造物无私处处春。
九陌莺花娱病眼,一竿风月属闲身。
不缘兴尽回桡早,要就湖波照角巾。 -
17.《晚照》 宋·杨万里
闲对斜阳数潦尘,何曾万事一閞身。
汤瓶得火自相语,酒琖为代先作春。 -
18.《思贤》 宋·黄庭坚
杨家事业绝当时,百家疏通问不疑。
高文大册书鸿烈,润色论思禁林杰。
堂堂司直社稷臣,谏有用否不辱身。
劲气坐中掩虎口,忠言天上婴龙鳞。 -
19.《游四皓庙》 宋·王禹偁
修篁瑟瑟石磷磷,去谒荒祠不厌频。
四皓古来无事客,贰车今世最闲人。
紫芝欲采非仙骨,红药曾题是近臣。
一奠村醪还独酌,满轩松雪照吟身。 -
20.《次韵顾次凤》 宋·王灼
笔端文字照千春,仙籍班联透几尘。
黄卷肯交同长物,白袍未信裹闲身。
至言落落常难合,俗眼悠悠少识真。
谁似江东顾夫子,月台对影只三人。