-
1.《送熊掌熊白》 宋·叶寘
熊掌舍鱼吾有取,自幼尝闻子车语。
饭香猎户分熊白,妙语涪翁乃能吐。
世间两味果称珍,故人念我肯珍分。
数千里致良不易,食美真当持献君。 -
2.《岐亭五首(并叙)》 宋·苏轼
元丰三年正月,余始谪黄州。
至岐亭北二十五里山上,有白马青盖来迎者,则余故人陈慥季常也,为留五日,赋诗一篇而去。
明年正月,复往见之,季常使人劳余于中途。
余久不杀,恐季常之为余杀也,则以前韵作诗,为杀戒以遗季常。 -
3.《元祐九年立春》 宋·苏轼
?此诗四句,前人向以为是卷二十二“立春日小集呈李端叔”一诗中的“白啖本河朔”以下四句讹成,其说有理,但因字面差别较大,故不删。
?熊白来北山,猪红削剑南。
春盘得青韭,腊酒寄黄柑。 -
4.《杨廷秀送牛尾貍侑以长句次韵》 宋·周必大
江南十月方肃霜,小槽初滴鹅儿黄。
颇思指动异味尝,门正张罗谁末将。
披绵强来推不去,枯虾欲进止之户。
羊膻豕腥尤可厌,肪截脂凝在何处。 -
5.《对月六首》 宋·白玉蟾
水澄熊白成壶酒,枫染猩红满路旗。
坐待西风迎素月,青天笑我独诗痴。 -
6.《雁塔》 宋·艾性夫
君不见春初淮白鱼,秋深黄雀儿。
川潜山泊谁得知,灾身不幸甘且肥。
官饕弗渠赦,竟作一网打。
头颅千百奉苞苴,猩红熊白风斯下。 -
7.《岐亭五首》 宋·苏轼
昨日云阴重,东风融雪汁。
远林草木暗,近舍烟火湿。
下有隐君子,啸歌方自得。
知我犯寒来,呼酒意颇急。 -
8.《次韵孔毅甫集古人句见赠五首》 宋·苏轼
羡君戏集他人诗,指呼市人如使儿。
天边鸿鹄不易得,便令作对随家鸡。
退之惊笑子美泣,问君久假何时归。
世间好句世人共,明月自满千家墀。 -
9.《次韵孔毅父集古人句见赠五首》 宋·苏轼
紫驼之峰人莫识,杂以鸡豚真可惜。
今君坐致五侯鲭,尽是猩唇与熊白。
路傍拾得半段枪,何必开炉铸予戟。
用之如何在我耳,入手当令君丧魄。 -
10.《舟中即事》 宋·杨万里
阿翁阿囝自相随,赏遍江淮春盛时。
熊白同尝腊前酒,雌黄自改晓间诗。
醉来忽笑天地窄,老去那能儿女悲。
身後升沉各何有,到头谁黠复谁痴。 -
11.《生酒歌》 宋·杨万里
生酒清於雪,煮酒赤如血,煮酒不如生酒烈。
煮酒只带烟火气,生酒不离泉石味。
石根泉眼新汲将,面米酿出春风香。
坐上猪红间熊白,瓮头鸭绿变鹅黄。
先生一醉万事已,那知身在尘埃里。 -
12.《戏咏江南土风》 宋·黄庭坚
十月江南未得霜,高林残水下寒塘。
饭香猎户分熊白,酒熟渔家擘蟹黄。
橘摘金苞随驿使,禾舂玉粒送官仓。
踏歌夜结田神社,游女多随陌上郎。 -
13.《太宗皇帝南牙谢熊白状赞》 宋·岳珂
鼎食之珍,义比美芹,致者何人,姓名之已湮。
天笔之存,龙迹纷緼,暗于风尘,拱护之有神。 -
14.《咏冯昭仪当熊》 唐·贾至
白羽插雕弓,霓旌动朔风。
平明出金屋,扈辇上林中。
逐兽长廊静,呼鹰御苑空。
王孙莫谏猎,贱妾解当熊。 -
15.《苏州白舍人寄新诗,有叹早白无儿之句,因以赠之》 唐·刘禹锡
莫嗟华发与无儿,却是人间久远期。
雪里高山头白早,海中仙果子生迟。
于公必有高门庆,谢守何烦晓镜悲。
幸免如新分非浅,祝君长咏梦熊诗。 -
16.《苏州白舍人寄新诗,有叹早白无儿之句,因以赠之》 唐·刘禹锡
莫嗟华发与无儿,却是人间久远期。
雪里高山头白早,海中仙果子生迟。
于公必有高门庆,谢守何烦晓镜悲。
幸免如新分非浅,祝君长咏梦熊诗。 -
17.《洪州逢熊孺登》 唐·白居易
靖安院里辛夷下,醉笑狂吟气最粗。
莫问别来多少苦,低头看取白髭须。 -
18.《洪州逢熊孺登》 唐·白居易
靖安院里辛夷下,醉笑狂吟气最粗。
莫问别来多少苦,低头看取白髭须。 -
19.《送顾非熊下第归江南》 唐·马戴
无成西别秦,返驾江南春。
草际楚田雁,舟中吴苑人。
残云挂绝岛,迥树入通津。
想到长洲日,门前多白蘋. -
20.《沁园春(寿白侍从八十)》 宋·立齐
表表耆英,松柏贞刚,冰霜洁清。
正持囊紫禁,急流勇退,步角巾绿野,闲处安身。
里社鸡豚,家山猿鹤,物我相忘法从荣。
东溪畔,似非熊尚父,在渭之滨。