-
141.《董伯懿示裴晋公平淮右题名碑诗用其韵和酬》 宋·王安石
元和伐蔡何危哉,朝廷百口无一谐。
盗伤中丞偶不死,利剑白日投天街。
裹疮入相议军旅,国火一再更檀槐。
上前慷慨语发涕,誓出按抚除睽乖。 -
142.《幽谷引》 宋·王安石
云翳翳兮谷之幽,天将雨我兮田者之稠。
有绳于防兮有畚于沟,我公不出兮谁省吾忧。
日晖晖兮山之下,岁则熟兮收者舞。
吾收满车兮弃者满筥,谁吾与乐兮我公燕语。 -
143.《省兵》 宋·王安石
有客语省兵,兵省非所先。
方今将不择,独以兵乘边。
前攻已破散,後距方完坚。
以众亢彼寡,虽危犹幸全。 -
144.《虎图》 宋·王安石
壮哉非罴亦非貙,日光夹镜当坐隅。
横行妥尾不畏逐,顾盼欲去仍踌躇。
卒然我见心为动,熟视稍稍摩其须。
固知画者巧为此,此物安肯来庭除。 -
145.《久寓泉南待一故人消息桂隐诸葛如晦谓客舍不》 宋·戴复古
寄迹小园中,颇欲閟形影。
谁为饶舌者,太守忽相请。
开心论时务,细语及诗境。
坐中有蛮客,狂言事驰骋。
明日酒醒来,熟思令人瘿。 -
146.《再出东郊》 宋·范成大
晚景增年惯,官身作客谙。
大都缘偶熟,岂是性能堪?
昔者开三径,他时老一龛。
越溪亲种竹,芸绿想毵毵。 -
147.《河豚叹》 宋·范成大
鲰生藜苋肠,食事一饱足。
腥腐色所难,况乃衷酖毒。
彭亨强名鱼,杀气孕惨黩。
既非养生具,宜谢砧几酷。 -
148.《对酒》 宋·陆游
古今共有死,长短无百年;方其欲瞑时,如困得熟眠。
世以生时心,妄度死者情,疑其不忍去,一笑可绝缨。
区区计生死,不如持一觞;一觞浇不平,万事俱可忘。
待酒忘万事,犹是役於酒;醉醒不到处,夭魔自奔走。 -
149.《拟古》 宋·陆游
牛迹可使圜,羊角可使直;惟使刚者柔,造物不可得。
世方贵软熟,刚实不可为;为刚死道傍,已矣何所悲? -
150.《幽居记今昔事十首以诗书从宿好林园无俗情为》 宋·陆游
还乡老于死,举目少耆宿。
邑屋亦或非,所余但乔木。
曩时列鼎家,今不饱半菽。
盛衰迭变迁,何者非陵谷。 -
151.《稽山行》 宋·陆游
稽山何巍巍,浙江水汤汤,千里亘大野,勾践之所荒。
春雨桑柘绿,秋风粳稻香。
村村作蟹椴,处处起鱼梁。
陂放万头鸭,园覆千畦姜。 -
152.《麦熟市米价减邻里病者亦皆愈欣然有赋》 宋·陆游
凶年已度麦方秋,学道从来幸寡求。
荷锸自随身若寄,漉篱可卖饭何忧?邻翁濒死复相见,村市小凉时独游。
不怕归时又侵夜,新添略彴跨清沟。 -
153.《九月七日子坦子聿俱出歛租谷鸡初鸣而行甲夜》 宋·陆游
仲秋谷方登,螟生忽告饥。
艰难冀一饱,俯仰事已非。
贷粮助耕耘,客主更相依。
一旦忽如此,欲语涕屡挥。 -
154.《僧庐》 宋·陆游
僧庐土木涂金碧,四出徵求如羽檄。
富商豪吏多厚积,宜其弃金如瓦砾。
贫民妻子半菽食,一饥转作沟中瘠,赋歛鞭笞县庭赤,持以与僧亦不惜。
古者养民如养儿,劝相农事忧其饥。 -
155.《肉食》 宋·陆游
平生爱枯淡,老病未免肉。
杀戒苦难持,贪境则易熟。
鄙夫五鼎少,达士一瓢足。
纷纷刀机间,断者岂复续。
习闻谓当然,乍见可痛哭。
长安多贵人,得此试一读。 -
156.《夜雨》 宋·杨万里
幽人睡正熟,不知江雨来。
惊风飒然起,声若山岳摧。
起坐不复寐,万感集老怀。
忆年十四五,读书松下斋。 -
157.《七字长句敬饯提刑寺丞胡元之持节桂林》 宋·杨万里
江西太守说谁子,只说吉州有新事。
棘闱照日动碧鳞,粉堞入云横烂银。
三年八邑邑邑熟,一任千日日日春。
君不见吉州太守清何似,白鹭江心秋见底。 -
158.《宿龙回》 宋·杨万里
大熟虚成喜,微生亦可嗟。
禾头已生耳,雨脚尚如麻。
顷者宫收米,精於玊绝瑕。
四山云又合,柰尔老农家。 -
159.《秋兴三首》 宋·张耒
八月禾黍熟,登高望川原。
山河豁清霁,风日开明鲜。
晴光散草木,余爽厉渊泉。
飘飘孤飞鹘,击搏无留拳。
幽独感摇落,端居惊岁年。
谁为知心者,赖有浊醪贤。 -
160.《愬魃:》 宋·张耒
帝治下土兮远于民,抚御万方兮周无垠。
物类亿千兮莽蓁蓁,出入日月兮运星辰。
广必有容兮潜奸昏,不上愬兮帝曷闻。
岁庚申兮斗建巳,旬逾十兮雨不施。