-
181.《江村题壁》 唐·李商隐
沙岸竹森森,维艄听越禽。
数家同老寿,一径自阴深。
喜客尝留橘,应官说采金。
倾壶真得地,爱日静霜砧。 -
182.《郊居即事》 唐·贾岛
住此园林久,其如未是家。
叶书传野意,檐溜煮胡茶。
雨后逢行鹭,更深听远蛙。
自然还往里,多是爱烟霞。 -
183.《病中书怀呈友人》 唐·温庭筠
逸足皆先路,穷郊独向隅。
顽童逃广柳,羸马卧平芜。
黄卷嗟谁问,朱弦偶自娱。
鹿鸣皆缀士,雌伏竟非夫。 -
184.《冬杪归陵阳别业五首》 唐·许棠
无媒归别业,所向自乖心。
闾里故人少,田园荒草深。
浪翻全失岸,竹迸别成林。
鸥鸟犹相识,时来听苦吟。 -
185.《讲德陈情上淮南李仆射八首》 唐·许棠
天降贤人佐圣时,自然声教满华夷。
英明不独中朝仰,清重兼闻外国知。
凉夜酒醒多对月,晓庭公退半吟诗。 -
186.《三羞诗三首》 唐·皮日休
吾闻古君子,介介励其节。
入门疑储宫,抚己思鈇钺。
志者若不退,佞者何由达。
君臣一殽膳,家国共残杀。 -
187.《太湖诗·游毛公坛》 唐·皮日休
却上南山路,松行俨如庑。
松根碍幽径,孱颜不能斧。
摆履跨乱云,侧巾蹲怪树。
三休且半日,始到毛公坞。 -
188.《奉和袭美太湖诗二十首·孤园寺》 唐·陆龟蒙
浮屠从西来,事者极梁武。
岩幽与水曲,结构无遗土。
穷山林干尽,竭海珠玑聚。
况即侍从臣,敢爱烟波坞。 -
189.《和袭美江南书情二十韵寄秘阁韦校书贻之商洛…次韵》 唐·陆龟蒙
我志如鱼乐,君词称凤衔。
暂来从露冕,何事买云岩。
水石应容病,松篁未听谗。
罐香松蠹腻,山信药苗缄。 -
190.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
191.《寄怀华阳道士》 唐·陆龟蒙
华阳门外五芝生,餐罢愁君入杳冥。
遥夜独栖还有梦,昔年相见便忘形。
为分科斗亲铅椠,与说蜉蝣坐竹棂。 -
192.《冯燕歌(一作沈下贤诗)》 唐·司空图
魏中义士有冯燕,游侠幽并最少年。
避仇偶作滑台客,嘶风跃马来翩翩。
此时恰遇莺花月,堤上轩车昼不绝。 -
193.《再题路支使南亭》 唐·方干
行处避松兼碍石,即须门径落斜开。
爱邀旧友看渔钓,贪听新禽驻酒杯。
树影不随明月去,溪声常送落花来。
睡时分得江淹梦,五色毫端弄逸才。 -
194.《送进士王驾下第归蒲中(时行朝在西蜀)》 唐·郑谷
失意离愁春不知,到家时是落花时。
孤单取事休言命,早晚逢人苦爱诗。
度塞风沙归路远,傍河桑柘旧居移。
应嗟我又巴江去,游子悠悠听子规。 -
195.《赠咸阳王主簿》 唐·郑谷
可爱咸阳王主簿,穷经尽到昔贤心。
登科未足酬多学,执卷犹闻惜寸阴。
自与山妻舂斗粟,只凭邻叟典孤琴。
我来赊酒相留宿,听我披衣看雪吟。 -
196.《醉书僧壁》 唐·杜荀鹤
九华山色真堪爱,留得高僧尔许年。
听我吟诗供我酒,不曾穿得判斋钱。 -
197.《和郑拾遗秋日感事一百韵》 唐·韦庄
祸乱天心厌,流离客思伤。
有家抛上国,无罪谪遐方。
负笈将辞越,扬帆欲泛湘。
避时难驻足,感事易回肠。 -
198.《东林寺再遇僧益大德》 唐·韦庄
见师初事懿皇朝,三殿归来白马骄。
上讲每教倾国听,承恩偏得内官饶。
当时可爱人如画,今日相逢鬓已凋。
若向君门逢旧友,为传音信到云霄。 -
199.《湘中赠张逸人》 唐·黄滔
羽衣零落帽欹斜,不自孤峰即海沙。
曾为蜀山成寓迹,又因湘水拟营家。
鸣琴坐见燕鸿没,曳履吟忘野径赊。
更爱扁舟宿寒夜,独听风雨过芦花。 -
200.《浙幕李端公泛建溪》 唐·黄滔
越城吴国结良姻,交发芙蓉幕内宾。
自顾幽沈槐省迹,得陪清显谏垣臣。
分题晓并兰舟远,对坐宵听月狖频。
更爱延平津上过,一双神剑是龙鳞。