-
1.《雨中遣兴呈远斋父子孙丈昆仲》 宋·赵蕃
睡思昏然昼掩门,觉来山雨已翻盆。
黄梅应熟骚人念,绿野可耕田父言。
林外竹鸡时自语,阶前花鸭故相喧。
诗材满眼费驱使,此事合输刘与孙。 -
2.《诫兄子严敦书》 两汉·马援
援兄子严、敦,并喜讥议,而通轻侠客。
援前在交趾,还书诫之曰:“吾欲汝曹闻人过失,如闻父母之名:耳可得闻,口不可得言也。
好议论人长短,妄是非正法,此吾所大恶也:宁死,不愿闻子孙有此行也。
汝曹知吾恶之甚矣,所以复言者,施衿结缡,申父母之戒,欲使汝曹不忘之耳!“龙伯高敦厚周慎,口无择言,谦约节俭,廉公有威。 -
3.《孙莘老求墨妙亭诗》 宋·苏轼
兰亭茧纸入昭陵,世间遗迹犹龙腾。
颜公变法出新意,细筋入骨如秋鹰。
徐家父子亦秀绝,字外出力中藏棱。
峄山传刻典刑在,千载笔法留阳冰。 -
4.《吾乡有李明府其伯子襟怀夐然世表甘早知敬慕》 宋·陈藻
庙食於莆李长者,变海为田散郊野。
福宜孙子百千年,家甲三山总文雁。
西需一位京朝郎,官虽示显善声场。
伯曰孝纯遵义方,潘安容貌心蒙庄。 -
5.《渔父舞》 宋·史浩
不是神仙那得到。
万顷澄波舞镜鸾,千寻叠嶂环旌蚕。
光天圆玉夜长清,衬地湿红朝不扫。
宾主相逢欲尽欢,升平一曲渔家傲。 -
6.《次韵文氏外孙骥以其祖父与可学士书卷还谢悰》 宋·苏辙
西南自是贤俊府,衰老思归谩留许。
舂禾磨麦非平生,子孙便推我作古。
贤哉与可诗中杰,笔墨余功散缯楮。
南阳诸谢世有人,此邦亦自非其土。 -
7.《赋季子祠》 明·殷奎
让王开国江之左,尚父周王十三世。
僣王一变变于夷,至德巍巍谁复继。
有美季子才且贤,历聘上国何翩翩。
东游纵观太师乐,王风帝德皆能言。 -
8.《生诗十首书王堇父慈无量集以凡百畏刀杖无不》 明·陶望龄
生物不可食,熟已过时败。
生既嫌腥膻,败时仍臭秽。
腥秽君所知,胡为强吞嘬。
水火幻味香,口鼻成灾怪。
如蝇秽中育,还以臭为爱。
及其生子孙,居然臭秽内。
坑圊难久居,虫乎可为戒。
¤ -
9.《三至堂》 宋·黄庭坚
杨公父子孙,俱出文昌宫。
朱轓与别驾,同最治民功。
当年竹马儿,市上白鬓翁。
相语府门前,郎君有家风。 -
10.《白云先生鲁叶殿丞交之父有隐节其居徽考秘则》 宋·李流谦
白云先生去何从,烟霞高人继其踪。
两朝恩光照岩穴,映墙竹柏清阴同。
高人已注丹台籍,白云子孙食不给。
人生有累岂妻孥,生羡金门羽衣客。 -
11.《同子瞻次过远重字韵》 宋·苏辙
孟子自夸心不动,未试永嘉铁轮重。
弟兄六十老病余,万里同遭海隅送。
长披羊裘类严子,罢食猪肝同闵仲。
大男留处事田亩,幼子随行躬釜瓮。 -
12.《送朱天锡童子》 宋·张景脩
黄金满籯富有余,一经教子金不如。
君家有儿不肯娱,口诵七经随卷舒。
渥洼从来产龙驹,鸑鷟乃是真凤雏。
一朝过我父子俱,自称穷苦世为儒。 -
13.《和子瞻凤翔八观八首其一石鼓》 宋·苏辙
岐山之阳石为鼓,叩之不鸣悬无虞。
以为无用百无直,以为有用万物祖。
置身无用有用间,自托周宣谁敢侮。
宣王没後坟垅平,秦野苍茫不知处。 -
14.《叙旧感怀呈提刑毅父并再和六首》 宋·晁补之
二人射策几人惊,要与三苏共入评。
先圣子孙多异禀,累朝图牒有高名。
书传科斗犹须定,钓拂珊瑚未可行。
子墨文章豪气在,登临怀古一含情。 -
15.《越江渔父》 唐·任翻
借问钓鱼者,持竿多少年。
眼明汀岛畔,头白子孙前。
棹入花时浪,灯留雨夜船。
越江深见底,谁识此心坚。 -
16.《水龙吟(送馆人管顺甫父子赴省)》 宋·李曾伯
梅边连辔偕来,柳边先我观光去。
一门椿桂,尊君孙盛,小儿文举。
黄鹤联登,横翔雕鹗,健凌鹦鹉。
趁霜晴春小,南宫问讯,又同奏、明光赋。 -
17.《孙氏女哀词三章》 宋·罗椅
秋风萧飒兮白露零,汝坟何在兮何草为青。
昨秋此日兮犹冀汝生,洒墨我别兮人间父子之情。
我枯如腊兮涕更纵横。 -
18.《信云父》 宋·文天祥
东鲁遗黎老子孙,南方心事北方身。
几多江左腰金客,便把君王作路人。 -
19.《谢田氏》 宋·陈师道
登门执别有不答,惭愧公家父子孙。
顾我何堪能至此,正缘同德又同门。 -
20.《送孙隆州》 宋·李流谦
万里对明光,真实一字字。
九陛元不隔,是亦父子尔。
我读公车牍,再拜甚欢喜。
玉色近昕夕,王度日冠粹。