-
1.《忆昔行美达监州》 明·刘崧
圣王端居总四夷,黄河妥帖东南驰。
明明政化若流水,祸乱之梗谁阶基?咄哉事变异往昔,簧
鼓邪说非寒饥。
嚣然挟兵起田里,诛杀长吏为妖魑。 -
2.《宪丞裴公上洛退居有寄二首》 唐·吴融
鸿在冥冥已自由,紫芝峰下更高秋。
抛来簪绂都如梦,泥著杯香不为愁。
晚树拂檐风脱翠,夜滩当户月和流。 -
3.《魏衍见过》 宋·陈师道
暑雨不作凉,爽风只自高。
我老亦衰疾,奈此正郁陶。
魏侯有新语,高处近风骚。
隐几聆五字,未觉历日劳。 -
4.《酬玉汝》 宋·吴汝弌
磔攘毕春气,长嬴换新绿。
爽风吹谅光,纫饵钓山渌。
鯈鱼噀水香,菰蒲削蓝玉。
老景结清和,心花委濠濮。 -
5.《游天章寺》 宋·许安世
常时俯仰尚为陈,千载重来感一深。
曲水已伤迷故迹,崇山依旧对游人。
萦纡雪路联珠骑,萧爽风亭岸角巾。
秖恐瑶池归扈宴,不能修禊见深春。 -
6.《午热》 宋·杨万里
也无半点爽风吹,坐轿分明是甑炊。
宿处问来犹五里,火轮煽得正炎明。 -
7.《含风蝉》 唐·卢照邻
高情临爽月,急响送秋风。
独有危冠意,还将衰鬓同。 -
8.《北风(新康江口信宿方行)》 唐·杜甫
春生南国瘴,气待北风苏。
向晚霾残日,初宵鼓大炉。
爽携卑湿地,声拔洞庭湖。
万里鱼龙伏,三更鸟兽呼。 -
9.《送崔爽之湖南》 唐·孟郊
江与湖相通,二水洗高空。
定知一日帆,使得千里风。
雪唱与谁和,俗情多不通。
何当逸翮纵,飞起泥沙中。 -
10.《览崔爽遗文,因纾幽怀》 唐·孟郊
堕泪数首文,悲结千里坟。
苍旻且留我,白日空遗君。
仙鹤未巢月,衰凤先坠云。
清风独起时,旧语如再闻。
瑶草罢葳蕤,桂花休氛氲。
万物与我心,相感吴江濆。