-
121.《石苍舒醉墨堂》 宋·苏轼
人生识字忧患始,姓名粗记可以休。
何用草书夸神速,开卷惝恍令人愁。
我尝好之每自笑,君有此病何年瘳。
自言其中有至乐,适意无异逍遥游。 -
122.《圆圆曲》 清·吴伟业
鼎湖当日弃人间,破敌收京下玉关。
恸哭六军俱缟素,冲冠一怒为红颜。
红颜流落非吾恋,逆贼天亡自荒宴。
电扫黄巾定黑山,哭罢君亲再相见。 -
123.《周公谨砚(四首选二)》 清·黄宗羲
弁阳片石出塘栖,馀墨犹然积水湄。
一半已书亡宋事,更留一半写今时。
剩水残山字句饶,剡源仁近共推敲。
砚中斑驳遗民泪,井底千年恨未销。 -
124.《塞鸿秋·浔阳即景》 元·周德清
长江万里白如练,淮山数点青如淀。
江帆几片疾如箭,山泉千尺飞如电。
晚云都变露,新月初学扇。
塞鸿一字来如线。 -
125.《促织》 清·蒲松龄
宣德间,宫中尚促织之戏,岁征民间。
此物故非西产;有华阴令欲媚上官,以一头进,试使斗而才,因责常供。
令以责之里正。
市中游侠儿得佳者笼养之,昂其直,居为奇货。 -
126.《南乡子·落日照楼船》 宋·朱熹
落日照楼船。
稳过澄江一片天。
珍重使君留客意,依然。
风月从今别一川。
离绪悄危弦。
永夜清霜透幕毡。
明日回头江树远,怀贤。
目断晴空雁字连。 -
127.《哀羊裘为孙八赋》 清·吴嘉纪
孙八壮年已白头,十年歌哭古扬州。
囊底黄金散已尽,笥中存一羔羊裘。
晨起雪渚渚,取裘覆儿女;
亭午号朔风,儿持衣而翁。 -
128.《寄黄秀峰》 宋·张埴
春风两眼合看花,今年却不在黄家。
世间岂无鱼羹饭,不似黄家能顿顿。
未应南楼复南楼,江湖添个新白头。
午夜横眠看星斗,玉柄摇摇似招手。 -
129.《巫山一段云 聚鹤峰》 元·赵孟*
鹤信三山远,罗裙片水深。
高唐春梦杳难寻。
惆怅到如今。
十二峰前月,三千里外心。
红笺锦字信沉沉。
肠断旧香衾。 -
130.《齐天乐 题樟镇华光阁,与宋梅洞、周秋?》 元·滕宾
文分韵,得与字(原题作前题分韵得与字,兹从刘辑滕宾涵虚词改)片帆呼渡西山曲,匆匆载将春去。
路人苍寒,浪翻红暖,一枕欹眠烟雨。
酒朋诗侣。
尽醉舞狂歌,气吞吴楚。 -
131.《将进酒·将进酒》 明·徐祯卿
将进酒,乘杜康。
大白砗磲为罂锦,作幂燕京字琥珀。
朱缗三千酒一石,君呼六博我当掷。
盘中好采颜如花,鸳鸯分翅真可夸。 -
132.《答熟庵》 宋·陈起
昨宵约有临西池,冰蟾不至鹑火飞。
归来一室白于昼,乃是新诗光陆离。
当年应剖琼蚌腹,不然何以明于烛。
细窥字字欲走盘,三复庵名悟圆熟。 -
133.《寄庐陵刘国博会孟先辈》 宋·连文凤
吁嗟天地何梦中,魈{魉外换其}日夜嘘寒风。
万物元气销铄尽,文章千古无时穷。
先生驱文挟风雨,笔势不傍心自语。
頖池水暖芹正香,物换星移时不鲁。 -
134.《一钱行赠林茂之》 清·汪楫
前朝万历之八载,茂之林叟生闽海。
三十名高走京洛,六十国亡遭冻馁。
钟山踯躅几春秋?那有酒钱悬杖头。
屈指今年八十五,春风重醉扬州醑。 -
135.《隘口》 未知·翁方钢
匡庐界黄龙,渐入遂闳深。
平畴郁修广,初日荡云岑。
暑退风稍寒,空濛延远襟。
谁言匡庐近,正藉群峰阴。 -
136.《次韵梁尉秦碑》 宋·莫济
六王失国四海归,秦皇东刻南巡碑。
法因史籀有增减,名与苍颉争飞驰。
自言功德可歌颂,黔首个个愚无知。
海神何故独拒命,风涛塞路蟠蛟螭。 -
137.《题壁》 宋·钱氏
落日西风照楚关,断魂残魄吊衰颜。
自从鸿鹄分飞后,无复鸳鸯并枕间。
腕玉瘦宽金缕袖,鬓蝉慵掠翠云鬟。
秋天冬暮风雪寒,对镜懒把金蝉簇。 -
138.《偈颂六十七首》 宋·释原妙
万里不挂片云,虚空突出一窍。
双髻峰{左足右孛}跳上三十三天,拄杖子向十字街头扬声大叫。
炎炎六月火生冰,夜半日轮当午照。 -
139.《唐开成年墓志石》 宋·王应麟
鸿蒙肇开辟,变嬗几成毁。
寥寥断竹歌,瓦堲溯姚姒。
周坟典以族,讵认青乌子。
公琴记咎繇,邢山称东里。 -
140.《览齐山寺陈鸿断碑》 宋·吴中复
翠琰何年沉朽壤,羡师寻访得其余。
应同湘水断碑字,难辩韩陵片石书。
汩没身名真梦幻,变迁时月易丘墟。
收藏且作山中物,莫问陈鸿记事初。