-
1.《高士咏·鲁仲连》 唐·吴筠
仲连秉奇节,释难含道情。
一言却秦围,片札降聊城。
辞金义何远,让禄心益清。
处世功已立,拂衣蹈沧溟。 -
2.《承枢札致祭羊公太傅庙有作率舜章同赋》 元·杨维桢
岘山山头一片石,可应文墨解沾襟。
轻裘缓带神长在,深谷高陵迹自陈。
南夏山川非故国,睦州香火说遗民。
惟君独念平吴后,千载丹青忆老臣。 -
3.《太宗皇帝处分手札御书赞》 宋·岳珂
於赫炎图,真主勃兴,人文其昌。
天开神机,海岳洗氛,龟龙发祥。 -
4.《入衡州》 唐·杜甫
兵革自久远,兴衰看帝王。
汉仪甚照耀,胡马何猖狂。
老将一失律,清边生战场。
君臣忍瑕垢,河岳空金汤。 -
5.《送令狐绹相公》 唐·贾岛
梁园趋戟节,海草几枯春。
风水难遭便,差池未振鳞。
姓名犹语及,门馆阻何因。
苦拟修文卷,重擎献匠人。 -
6.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
7.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
8.《拍板谣》 宋·王禹偁
麻姑亲采扶桑木,镂脆排焦其数六。
双成捧立王母前,曾按瑶池白云曲。
几时流落来人间,梨园部中齐管弦。
管弦才动我能应,知音审乐功何全。 -
9.《斸葛行》 宋·洪咨夔
晨鸡未号霜塞涂,前村后村递招呼。
长镵短篝采葛去,冰满髯鬓风无襦。
频年米贱置不问,高藤稠叶青扶疏。
但闻酒渴欲吞海,一片两片甘於酥。 -
10.《题蕴忠上人歙砚》 宋·强至
山僧有砚名龙尾,此石来从歙溪水。
通明直可照发毛,莹滑不容安手指。
案上长疑片月生,匣中自有浮云起。
苍然颜色涵秋波,不学端州夸嫩紫。 -
11.《寿李夔州乃》 宋·阳枋
乾月生真贤,老子其犹龙。
主静以观动,万籁鸣秋虫。
片心间渊明,结社同远公。
俯仰身世浮,妍华收晴虹。