-
1.《白微时募县小吏入令卧内尝驱牛经堂下令妻怒…以诗谢云》 唐·李白
素面倚栏钩,娇声出外头。
若非是织女,何得问牵牛。 -
2.《行香子(博山戏简昌父、仲止)》 宋·辛弃疾
少日尝闻。
富不如贫。
贵不如、贱者长存。
由来至乐,总属闲人。
且饮瓢泉,弄秋水,看停云。
岁晚情亲。
老语弥真,记前时、劝我殷勤。
都休_酒,也莫论文。
把相牛经,种鱼法,教儿孙。 -
3.《贺新郎(兵后寓吴)》 宋·蒋捷
深阁帘垂绣。
记家人、软语灯边,笑涡红透。
万叠城头哀怨角,吹落霜花满袖。
影厮伴、东奔西走。 -
4.《沁园春·笑此山人》 元·周权
笑此山人,抛却白云,又来玉京。
忆太华黄河,曾观钜丽,轻衫短帽,只恁飘零。
鸥鹭洲边,杉萝溪上,尽可渔樵混姓名。
瓶无粟,有西山芝熟,南涧芹生。 -
5.《春日》 明·蓝仁
陋巷断人行,柴门不用扃。
衰年柏酒绿,春日菜盘青。
强饮邻翁对,长歌稚子听。
午窗闲试墨,只写《相牛经》。 -
6.《农家》 宋·陆游
盗息无排甲,兵消不取丁。
频过门鸡舍,闲学相牛经。
江浦渔歌远,人家绩火青。
遨游无定处,随意宿丘亭。 -
7.《书室杂兴》 宋·陆游
学书五十年,其进不及寸。
未能践绳墨,况敢说豪健。
虽然亦有用,尚足博麤饭。
开学教牛经,坐市写驴券。 -
8.《石帆夏日》 宋·陆游
石帆山下雨冥冥,闲岸纱巾憩草亭。
单复篝衣时脱著,甜酸园果半黄青。
鳏鱼无队依蒲藻,病鹤长鸣铩翅翎。
自笑若为消永日,异书新录相牛经。 -
9.《得江西报六言十首》 宋·刘克庄
四野有农复业,三边无虏游魂。
作烘虱诗和友,把相牛经教孙。 -
10.《题柳山人壁二首》 宋·叶适
水北柳六一,家传掷卦灵。
秋清演渔曲,春近著牛经。
掩肆花竹秀,排门柑橘馨。
应怜喜功者,虚要岘山铭。 -
11.《感怀》 宋·方岳
异人曾授相牛经,奇字初传瘗鹤铭。
敲月不知僧某甲,锄烟赖有老畦丁。
山灵呵护閒居赋,象纬森罗处士星。
俯仰中间无愧怍,芋区瓜陇亦朝廷。 -
12.《晚眺》 宋·方岳
摩挲倦眼风烟上,万木归根叶已零。
衰发不知何事白,遥岑只是旧时青。
功名一梦屈伸肘,身世百年长短亭。
莫向夕阳多感慨,夜寒重勘相牛经。 -
13.《赠谈命者》 宋·方岳
客有携诗夜扣扃,典衣何惜倒吾瓶。
山城难觅葡萄绿,竹火终强鹁鸽青。
迕俗坐谈扪虱略,治生欲读相牛经。
向来人亦多称好,正坐无钱语不灵。 -
14.《野步》 宋·释文珦
野步任吾情,深村复远坰。
陂塘波瀰瀰,坡垄麦青青。
灶妇知蚕性,田夫识地形。
牧儿尤可喜,记得相牛经。 -
15.《次兰皋自咏》 宋·杨公远
生来无分对书灯,却喜逢人便眼青。
枵腹谩临求米帖,学耕频勘相牛经。
堎赠骨相身长健,磊磈襟怀鬓未星。
密掩柴扉盘膝坐,人非人是底须听。 -
16.《暇日小园散病,将种秋菜,督勒耕牛,兼书触目》 唐·杜甫
不爱入州府,畏人嫌我真。
及乎归茅宇,旁舍未曾嗔。
老病忌拘束,应接丧精神。
江村意自放,林木心所欣。 -
17.《和牛相公题姑苏所寄太湖石兼寄李苏州》 唐·刘禹锡
震泽生奇石,沉潜得地灵。
初辞水府出,犹带龙宫腥。
发自江湖国,来荣卿相庭。
从风夏云势,上汉古查形。 -
18.《酬牛秀才登楼见示》 唐·薛逢
旅馆再经秋,心烦懒上楼。
年光同过隙,人事且随流。
骨肉凭书问,乡关托梦游。
所嗟山郡酒,倾尽只添忧。 -
19.《赠牛山人》 唐·贾岛
二十年中饵茯苓,致书半是老君经。
东都旧住商人宅,南国新修道士亭。
凿石养峰休买蜜,坐山秤药不争星。
古来隐者多能卜,欲就先生问丙丁。 -
20.《早发邺北经古城》 唐·聂夷中
微月东南明,双牛耕古城。
但耕古城地,不知古城名。
当昔置此城,岂料今日耕。
蔓草已离披,狐兔何纵横。