-
1.《买花/牡丹》 唐·白居易
帝城春欲暮,喧喧车马度。
共道牡丹时,相随买花去。
贵贱无常价,酬直看花数。
灼灼百朵红,戋戋五束素。 -
2.《牡丹四首》 唐·薛能
异色禀陶甄,常疑主者偏。
众芳殊不类,一笑独奢妍。
颗折羞含懒,丛虚隐陷圆。
亚心堆胜被,美色艳于莲。 -
3.《洛阳牡丹图》 宋·欧阳修
洛阳地脉花最宜,牡丹尤为天下奇。
我昔所记数十种,於今十年半忘之。
开图若见故人面,其间数种昔未窥。
客言近岁花特异,往往变出呈新枝。 -
4.《赏牡丹》 唐·王建
此花名价别,开艳益皇都。
香遍苓菱死,红烧踯躅枯。
软光笼细脉,妖色暖鲜肤。
满蕊攒黄粉,含棱缕绛苏。 -
5.《卖残牡丹》 唐·鱼玄机
临风兴叹落花频,芳意潜消又一春。
应为价高人不问,却缘香甚蝶难亲。
红英只称生宫里,翠叶那堪染路尘。
及至移根上林苑,王孙方恨买无因。 -
6.《泉上人画牡丹》 宋·强至
芳树不合生深堂,座上似已闻生香。
乃知丹青逼造化,独有真假争毫芒。
枝外霏微包雨露,笔迹淋漓湿缣素。
游蜂蛱蝶频往来,今日经营知汝误。 -
7.《同于汝锡赏白牡丹》 唐·王建
晓日花初吐,春寒白未凝。
月光裁不得,苏合点难胜。
柔腻于云叶,新鲜掩鹤膺。
统心黄倒晕,侧茎紫重棱。 -
8.《忆牡丹》 唐·徐夤
绿树多和雪霰栽,长安一别十年来。
王侯买得价偏重,桃李落残花始开。
宋玉邻边腮正嫩,文君机上锦初裁。
沧洲春暮空肠断,画看犹将劝酒杯。 -
9.《公子行》 唐·徐夤
十五辕门学控弦,六街骑马去如烟。
金多倍著牡丹价,发白未知章甫贤。
有耳不闻经国事,拜官方买谢恩笺。
相如谩说凌云赋,四壁何曾有一钱。 -
10.《公子行》 唐·徐夤
十五辕门学控弦,六街骑马去如烟。
金多倍著牡丹价,发白未知章甫贤。
有耳不闻经国事,拜官方买谢恩笺。
相如谩说凌云赋,四壁何曾有一钱。 -
11.《牡丹》 唐·裴说
数朵欲倾城,安同桃李荣。
未尝贫处见,不似地中生。
此物疑无价,当春独有名。
游蜂与蝴蝶,来往自多情。 -
12.《牡丹》 唐·裴说
数朵欲倾城,安同桃李荣。
未尝贫处见,不似地中生。
此物疑无价,当春独有名。
游蜂与蝴蝶,来往自多情。 -
13.《牡丹百咏(录三十二首)》 明·张淮
十分娇处十分神,一度看来一度真。
数朵背翻如避客,几苞争向似迎人。
惟应玉树堪同价,不许琼花独离尘。
惆怅枝枝零落尽,满天风雨送残春。
¤ -
14.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
15.《洛阳春吟》 宋·邵雍
桃李花开人不窥,花时须是牡丹时。
牡丹花发酒增价,夜半游人犹未归。 -
16.《句》 唐·贯休
今日再三难更识,谶辞唯道待钱来。
(周宝莅丹阳,州人
有事,辄云待钱来,后果以钱镠代之。
此上钱镠句也) -
17.《渔家傲》 宋·欧阳修
叶重如将青玉亚。
花轻疑是红绡挂。
颜色清新香脱洒。
堪长价。
牡丹怎得称王者。
雨笔露笺匀彩画。
日炉风炭薰兰麝。
天与多情丝一把。
谁厮惹。
千条万缕萦心下。 -
18.《转调踏莎行(路宜人生日)》 宋·赵彦端
宿雨才收,余寒尚力。
牡丹将绽也、近寒食。
人间好景,算仙家也惜。
因循尽扫断、蓬莱迹。
旧日天涯,如今咫尺。
一月五番价、共欢集。
些儿寿酒,且莫留半滴。
一百二十个、好生日。 -
19.《范漕季克云坡》 宋·洪咨夔
西来一鹤山泽臞,春风六辔闲且都。
公余镜月昼阴寂,睡起手校群芳图。
海棠酣透燕王邸,豹血深染重氍毹。
昌南别派更奇绝,丰容靓饰香生肤。 -
20.《李端端落籍图》 明·唐寅
善和坊里李端端,信是能行白牡丹。
谁信扬州金满市,胭脂价到属穷酸。