-
1.《冬日见牧牛人担青草归》 唐·张说
塞上绵应折,江南草可结。
欲持梅岭花,远竞榆关雪。
日月无他照,山川何顿别。
苟齐两地心,天问将安说。 -
2.《观村人牧山田》 唐·钱起
六府且未盈,三农争务作。
贫民乏井税,塉土皆垦凿。
禾黍入寒云,茫茫半山郭。
秋来积霖雨,霜降方銍获。
中田聚黎甿,反景空村落。
顾惭不耕者,微禄同卫鹤。
庶追周任言,敢负谢生诺。 -
3.《送故人赴江陵寻庾牧》 唐·韩翃
主人持节拜荆州,走马应从一路游。
斑竹冈连山雨暗,枇杷门向楚天秋。
佳期笑把斋中酒,远意闲登城上楼。
文体此时看又别,吾知小庾甚风流。 -
4.《代人赠杜牧侍御(宣州会中)》 唐·赵嘏
郎作东台御史时,妾长西望敛双眉。
一从诏下人皆羡,岂料恩衰不自知。
高阙如天萦晓梦,华筵似水隔秋期。
坐来情态犹无限,更向楼前舞柘枝。 -
5.《戏赠姬人(一作张祜与杜牧联句诗)》 唐·李群玉
骰子巡抛裹手拈,无因得见玉纤纤。
但知谑道金钗落,图向人前露指尖。 -
6.《戏赠姬人(一作张祜与杜牧联句诗)》 唐·李群玉
骰子巡抛裹手拈,无因得见玉纤纤。
但知谑道金钗落,图向人前露指尖。 -
7.《留题张逸人草堂(一作杜牧诗)》 唐·罗邺
长悬青紫与芳枝,尘路无因免别离。
马上多于在家日,尊前堪惜少年时。
关河客梦还乡后,雨雪山程出店迟。
却羡高人此中老,轩车过尽不知谁。 -
8.《送友人牧江州》 唐·杜荀鹤
本国兵戈后,难官在此时。
远分天子命,深要使君知。
但遂生灵愿,当应雨露随。
江山胜他郡,闲赋庾楼诗。 -
9.《送友人牧江州》 唐·杜荀鹤
本国兵戈后,难官在此时。
远分天子命,深要使君知。
但遂生灵愿,当应雨露随。
江山胜他郡,闲赋庾楼诗。 -
10.《访自牧上人不遇》 唐·齐己
然诺竟如何,诸侯见重多。
高房度江雨,经月长寒莎。
道本同骚雅,书曾到薜萝。
相寻未相见,危阁望沧波。