-
1.《和李相公摄事南郊,览物兴怀,呈一二知旧》 唐·韩愈
灿灿辰角曙,亭亭寒露朝。
川原共澄映,云日还浮飘。
上宰严祀事,清途振华镳。
圆丘峻且坦,前对南山标。 -
2.《奉和左司郎中春物暗度感而成章》 唐·韦庄
才喜新春已暮春,夕阳吟杀倚楼人。
锦江风散霏霏雨,花市香飘漠漠尘。
今日尚追巫峡梦,少年应遇洛川神。
有时自患多情病,莫是生前宋玉身。 -
3.《奉和左司郎中春物暗度感而成章》 唐·韦庄
才喜新春已暮春,夕阳吟杀倚楼人。
锦江风散霏霏雨,花市香飘漠漠尘。
今日尚追巫峡梦,少年应遇洛川神。
有时自患多情病,莫是生前宋玉身。 -
4.《和杜运使巴峡地暖节物与中土异黯然有感诗三首》 唐·王周
随柳参差破绿芽,此中依约欲飞花。
春光是处伤离思,何况归期未有涯。
始看菊蕊开篱下,又见梅花寄岭头。
揽辔巴西官局冷,几凭春酒沃乡愁。
花品姚黄冠洛阳,巴中春早羡孤芳。
不知别有栽培力,流咏新诗与激昂。 -
5.《和邓慎思同舍问及故山景物用钟字韵诗以答》 宋·耿南仲
草庐高卧对千峰,白眼能顾万钟。
仄席不因天子诏,藏诗未许世人逢。
轮子年社稷勋如立,归老烟霞志会从。
五柳一松应好在,月明空自结阴浓。 -
6.《问物初和尚》 宋·广利寺僧
一封诏出禁庭中,催起慈峰住鄮峰。
今日开堂宣妙法,祥云瑞气罩虚空。 -
7.《次韵和刘京兆石林亭之作石本唐苑中物散流民》 宋·苏轼
都城日荒废,往事不可还。
惟余故苑石,漂散向人间。
公来始购蓄,不惮道里艰。
尽従尘埃中,来对冰雪颜。 -
8.《和圣俞咏昌言五物·白鹘图》 宋·司马光
白鹘日边来,一息万里遥。
横飞碧海晴,六翮寒萧萧。
轻如朔雪花,迥与长风飘。
倾身叠绀爪,吟啸何晓哮。 -
9.《和圣俞咏昌言五物·淡树石屏》 宋·司马光
昔行巩洛间,马瘦天复阴。
寒烟淡不收,一拂横长林。
当时无画工,负此清赏心。
今朝石上迹,历历皆可寻。 -
10.《和圣俞咏昌言五物·缚虎图》 宋·司马光
孙生非画师,趣尚颇奇伟。
为人少谐合,不肯畜互子。
时时入深山,信足动百里。
萧然坐盘石,尽日曾不起。 -
11.《和圣俞咏昌言五物·怀素书》 宋·司马光
上人工书世所稀,於今散落无复遗。
君从何处获数幅,败绢苍苍不成轴。
云流电走何纵横,昏醉视之双日明。
烈火烧林虎豹慄,疾雷裂地龙蛇惊。 -
12.《和圣俞咏昌言五物·括苍石屏》 宋·司马光
主人小石屏,得之括苍山。
括苍道里远,致此良变难。
层崖万仞余,胜出浮云端。
吴儿采石时,萝蔓愁攀缘。 -
13.《和乐道自河外南过宜芳雨晴气和景物可爱马上》 宋·司马光
京洛春应老,河边初解颜。
碧浮烟际草,翠滴雨余山。
目极褰帷外,诗成揽辔间。
满川桃李色,共喜传车还。 -
14.《和貂褥筇杖二物皆范景仁所惠》 宋·邵雍
君子亦保物,保故不保新。
筇生蜀部石,貂走阴山尘。
善扶巇崄路,能暖唐羸身。
行坐不可舍,常如睹斯人。 -
15.《依韵和张静之少卿惠文房三物》 宋·邵雍
文房三物品皆精,报谢愁无秀句成。
欲状升平在歌颂,奈何才不逮升平。 -
16.《国正丈和间齐物之论扫去轨辙超然形外所进高》 宋·杜范
钟鼎非狥利,山林非狥名。
古来豪杰士,不待文王兴。
得时舒气焰,宇宙生光精。
失时卷机轴,圭荜韬纬经。 -
17.《以诗句咏梅·一枝风物便清和》 宋·方蒙仲
尽是矜风日,谁能耐雪霜。
难中见工巧,黑常胜青皇。