-
1.《登州海市》 宋·苏轼
东方云海空复空,群仙出没空明中。
荡摇浮世生万象,岂有贝阙藏珠宫。
心知所见皆幻影,敢以耳目烦神工。
岁寒水冷天地闭,为我起蛰鞭鱼龙。 -
2.《海市(并叙)》 宋·苏轼
予闻登州海市旧矣,父老云常出于春夏,今岁晚不复见矣。
予到官五日而去,以不见为恨,祷于海神广德王之庙,明日见焉,乃作此诗。
东方云海空复空,群仙出没空明中。
荡摇浮世生万象,岂有贝阙藏珠宫。 -
3.《送王伯安南都审刑》 明·何孟春
秋雨弥天来,秋风动地发。
秋官方用权,暑气扫七月。
四牡复何之,时当奉天罚。
黄纸下青冥,钦哉惟帝曰。 -
4.《读书示子遹》 宋·陆游
我生无它营,半世随宦牒。
谗波方稽天,忧与愁相接。
中间稍自觉,万事付马曹。
告归幸见听,泊与淡相遭。 -
5.《送叶尚书》 宋·陆游
曩岁榜扁舟,万里归自蜀。
五月下瞿唐,六月过浮玉。
於时始识公,一笑忘暑毒。
羽扇临清流,华觞跋红烛。 -
6.《冬至感怀》 宋·梅尧臣
衔泣想慈颜,感物哀不平。
自古九泉死,靡随新阳生。
禀命异草木,彼将羡勾萌。
人实嗣其世,一衰复一荣。 -
7.《赠卜者张生歌张历阳人也》 宋·李廌
我忆扁舟昔南渡,江心忽值蛟龙怒。
大浪崩腾舞我舟,尾胁蜿蜒束吾橹。
怒声如雷雷火烈,腥风鼓天天如雾。
我观蛟龙等一戏,众面仓惶独无怖。 -
8.《宋进马哀词》 唐·王维
背春涉夏兮,众木蔼以繁阴。
连金华与玉堂兮,宫阁郁其沈沈。
百官并入兮,何语笑之哑哑, -
9.《山鸲鹆歌(一作韦应物诗)》 唐·刘长卿
山鸲鹆,长在此山吟古木。
嘲哳相呼响空谷,哀鸣万变如成曲。
江南逐臣悲放逐,倚树听之心断续。 -
10.《哀江头》 唐·杜甫
少陵野老吞声哭,春日潜行曲江曲。
江头宫殿锁千门,细柳新蒲为谁绿?
忆昔霓旌下南苑,苑中万物生颜色。
昭阳殿里第一人,同辇随君侍君侧。 -
11.《八哀诗·赠司空王公思礼》 唐·杜甫
司空出东夷,童稚刷劲翮。
追随燕蓟儿,颖锐物不隔。
服事哥舒翰,意无流沙碛。
未甚拔行间,犬戎大充斥。 -
12.《八哀诗·赠太子太师汝阳郡王琎》 唐·杜甫
汝阳让帝子,眉宇真天人。
虬须似太宗,色映塞外春。
往者开元中,主恩视遇频。
出入独非时,礼异见群臣。 -
13.《八哀诗·故著作郎贬台州司户荥阳郑公虔》 唐·杜甫
鶢鶋至鲁门,不识钟鼓飨。
孔翠望赤霄,愁思雕笼养。
荥阳冠众儒,早闻名公赏。
地崇士大夫,况乃气精爽。 -
14.《同留守王仆射各赋春中一物,从一韵至七》 唐·刘禹锡
莺。
能语,多情。
春将半,天欲明。
始逢南陌,复集东城。
林疏时见影,花密但闻声。
营中缘催短笛,楼上来定哀筝。
千门万户垂杨里,百转如簧烟景晴。 -
15.《峡哀》 唐·孟郊
昔多相与笑,今谁相与哀。
峡哀哭幽魂,噭噭风吹来。
堕魄抱空月,出没难自裁。
齑粉一闪间,春涛百丈雷。 -
16.《臧哀伯谏纳郜鼎》 先秦·左丘明
夏四月,取郜大鼎于宋,纳于大庙,非礼也。
臧哀伯谏曰:“君人者,将昭德塞违,以临照百官;犹惧或失之,故昭令德以示子孙。
是以清庙茅屋,大路越席,大羹不致,粢食不凿,昭其俭也;衮冕黻珽,带裳幅舄,衡紞纮綖,昭其度也;藻率鞞鞛,鞶厉游缨,昭其数也;火龙黼黻,昭其文也;五色比象,昭其物也;钖鸾和铃,昭其声也;三辰旂旗,昭其明也。
夫德,俭而有度,登降有数。 -
17.《声无哀乐论》 两汉·嵇康
有秦客问于东野主人曰:「闻之前论曰:『治世之音安以乐,亡国之音哀以思。
』夫治乱在政,而音声应之;故哀思之情,表于金石;安乐之象,形于管弦也。
又仲尼闻韶,识虞舜之德;季札听弦,知众国之风。
斯已然之事,先贤所不疑也。 -
18.《哀江南赋序》 南北朝·庾信
粤以戊辰之年,建亥之月,大盗移国,金陵瓦解。
余乃窜身荒谷,公私涂炭。
华阳奔命,有去无归。
中兴道销,穷于甲戌。 -
19.《哀国子黄助教》 宋·梅尧臣
儒者务欲博,诵说穷各秋。
衣裙未及解,含珠以见求。
闽称黄夫子,常恐学不流。
有徒如浮萍,匝匝围刳舟。 -
20.《读许右丞所作陈少阳谏议哀词》 宋·刘鄂
并州更作桑乾客,道逢舍者来争席。
掀髯对座有钜人,开口剧谈如旧识。
试问客子从何方,兴言扼腕微有伤。
吾祖昔遑卹纬计,屡以真论干君王。