-
1.《鹧鸪天·家住苍烟落照间》 宋·陆游
家住苍烟落照间,丝毫尘事不相关。
斟残玉瀣行穿竹,卷罢《黄庭》卧看山。
贪啸傲,任衰残,不妨随处一开颜。
元知造物心肠别,老却英雄似等闲! -
2.《水车》 宋·陈普
人为万物灵,无处不可见。
天地生物心,得人始周遍。
有心郑国渠,关中为富衍。
三十六陂流,江南谷为贱。 -
3.《嘉熙四年九月奉诏改明年元为淳佑闰十二月降》 宋·岳珂
我生淳熙间,今复见淳佑。
粤从发覆额,及此已衰耇。
恭惟孝皇圣,是时方在宥。
两宫俱万年,薄海同一候。 -
4.《过梅里七首家…今列题于后·忆东郭居(效丘迟)》 唐·李绅
昔余过稚齿,从师昧知奥。
徒怀利物心,不获藏身宝。
曳娄一缝掖,出处劳昏早。
醒醉迷啜哺,衣裳辨颠倒。 -
5.《和大雪折木》 宋·张耒
季秋木叶未全落,西风卷云飞雪作。
奔腾倾倒来不停,顷刻山川失寥廓。
白头老翁仰天叹,一生未见可吁愕。
但悲无食饥冻死,何暇更议阴阳错。 -
6.《满庭芳 怀修炼》 元·马钰
物物心休,般般事已,进入退己从长。
无争上士,柔弱胜刚强。
坦荡逍遥度日,处清净、成就圆方。
怀修炼,亘初灵物,决要鼎中藏。 -
7.《奉和圣制温泉歌》 唐·张九龄
有时神物待圣人,去后汤还冷,来时树亦春。
今兹十月自东归,羽旆逶迤上翠微。
温谷葱葱佳气色,离宫奕奕叶光辉。 -
8.《和崔公度家风琴八首》 宋·王安石
万物能鸣为不平,世间歌哭两营营。
君知此物心何欲,自信天机自有声。 -
9.《闲中》 宋·郑刚中
须知造物有恩深,遗我闲中见物心。
掠水高低鸥自在,过花先后燕相寻。
门前父老忽闻语,种罢今年常值阴。
秋熟瓮头添酿酒,异乡孤客与多斟。 -
10.《送方公美少卿宣谕说畿》 宋·郑刚中
春风入江南,红蒸小桃坼。
亚卿何壮哉,持节使江北。
雅牌刻金字,黄旗书御墨。
奉将出云天,万里布恩德。