-
21.《太湖诗·入林屋洞》 唐·皮日休
斋心已三日,筋骨如烟轻。
腰下佩金兽,手中持火铃。
幽塘四百里,中有日月精。
连亘三十六,各各为玉京。 -
22.《沁园春(四和)》 宋·刘克庄
余少之时,赋和仲宣,檄如孔璋。
也曾观万舞,铺陈商颂,曾闻九奏,制作尧章。
抖擞空囊,存留谏笏,犹带虚皇案畔香。
今归矣,省听鸡骑马,趁早朝忙。 -
23.《三犯渡江云》 宋·周密
喜余至,拥裘曳杖,相从于山巅水涯松云竹雪之间。
酒酣,促膝笑语,尽出笈中画、囊中诗以娱客。
醉归船窗,紞然夜鼓半矣。
归途再雪,万山玉立相映发,冰镜晃耀,照人毛发,洒洒清入肝鬲,凛然不自支,疑行清虚府中,奇绝境也。 -
24.《丁香》 明·吴宽
花开不结实,徒冒丁香名。
枝头缀紫粟,旖旎香非轻。
乃知博物者,名以香而成。
或者树相类,惜未南中行。
初栽只一干,肥壤枿争萌。
分移故园内,不知枯与荣。
终当问来使,亦欲如渊明。 -
25.《沁园春·余少之时》 宋·刘克庄
余少之时,赋如仲宣,檄如孔璋。
也曾观万舞,铺陈商颂,曾闻九奏,制作尧章。
抖擞空囊,存留谏笏,犹带虚皇案畔香。
今归矣,省听鸡骑马,趁早朝忙。 -
26.《峡中赋百韵》 宋·李流谦
振奇欲何夸,颇疑造物者。
两山擘其间,放此江东泻。
不知太古前,宇宙孰坏冶。
疏凿著夏书,固自人力假。 -
27.《游悟真寺诗(一百三十韵)》 唐·白居易
元和九年秋,八月月上弦。
我游悟真寺,寺在王顺山。
去山四五里,先闻水潺湲。
自兹舍车马,始涉蓝溪湾。 -
28.《说之有真墨一为仪真贼所焚伏蒙二十二叔特以》 宋·晁说之
黄瓜忌三摘,吾臂医九折。
有如老商胡,何言问折阅。
儿藏迁珪墨,贼火出烈烈。
是时干戈起,髑髅积不血。 -
29.《纪梦》 宋·吴芾
平生好山水,至老心不移。
每闻有佳处,欲见唯恐迟。
相去虽云远,不惮脚力疲。
纵不能得到,夜梦必见之。 -
30.《太湖石》 唐·白居易
远望老嵯峨,近观怪嶔崟。
才高八九尺,势若千万寻。
嵌空华阳洞,重叠匡山岑。
邈矣仙掌迥,呀然剑门深。 -
31.《减字木兰花》 宋·周紫芝
数花,盖造物者以娱萱堂老人也。
师醇以长短句分饷一枝,竹坡作此解以赞之
西山岩桂。
常恨香闻烟雨外。 -
32.《即事》 宋·陈宓
黠鼠同奸吏,贪狡胜勇兵。
盆翻施计巧,血战视身轻。
拙笑龟怡患,饥怜萤独清。
貂蝉何物者,冠晚得光荣。 -
33.《题潭然公旧址》 宋·李肖龙
昔闻释流号自然,栖遁龙潭山之颠。
为怜旱魃赤兹土,积薪自焚上告天。
感得天公沛霖雨,至仁一念周万宇。
人心如此苟不传,天下谁复为伊吕。
我欲築室祠其下,以愧知己忘物者。
勒吾之言石之中,欲雨歌此呼卧龙。 -
34.《凌烟嶂》 宋·刘仲堪
崟崟才数仞,逦迤极幽致。
藤萝与苔藓,蔓延相□□。
青天炼可补,沧海鞭难至。
造物者何为,并此侪魑魅。 -
35.《芗林五十咏·松湖》 宋·杨万里
已讶松生市,更将湖入城。
如何造物者,百巧供先生。 -
36.《又是和夜雨宿村舍》 宋·司马光
积雨久未阕,岂徒行客忧。
夜闻屋中人,叹息悲田畴。
方春播殖时,种食皆外求。
鞭诃犯赤日,酷烈惭羸牛。 -
37.《和韩子华寄东华市玉版鮓》 宋·梅尧臣
客从都下来,远遗东华鮓。
荷香开新包,玉脔识旧把。
色絜已可珍,味佳宁独舍。
莫问鱼与龙,予非博物者。 -
38.《题琦公赞光堂》 宋·晁说之
山川固高深,不掩珠玉光。
道人觉物者,明明岂自藏。
奈何一世中,瞑醉不我臧。
收歛万古志,风雨一茅堂。 -
39.《乌鸱》 宋·王令
雄乌无空冲,雌乌无定飞。
一巢不易成,两口千柴枝。
已高惧风颠,已下忧人窥。
欲集更自翔,既安复重移。
乌巢又生乌,复哺犹可期。
鸱枭亦有巢,母死子後飞。
呜呼造物者,於此竟谁尸。 -
40.《秋宵辞》 宋·白玉蟾
吾身如浮云,缥缈归无家。
又如孤飞雁,不鸣跧蓼花。
路傍多青草,无语阅岁华。
野外亦有兰,抱香委泥沙。
夫岂造物者,故欲孤此邪。