-
61.《道者与金丹开合已失,因为二首,再有投掷》 唐·章孝标
木钻钻盘石,辛勤四十年。
一朝才见物,五色互呈妍。
七魄憎阳盛,三彭恶命延。
被他迷失却,叹息只潸然。 -
62.《客有追叹后时者作诗勉之》 唐·聂夷中
后达多晚荣,速得多疾倾。
君看构大厦,何曾一日成。
在暖须在桑,在饱须在耕。
君子贵弘道,道弘无不亨。 -
63.《思简寂观旧游寄重道者》 唐·李中
闲忆当年游物外,羽人曾许驻仙乡。
溪头烘药烟霞暖,花下围棋日月长。
偷摘蟠桃思曼倩,化成蝴蝶学蒙庄。
俗缘未断归浮世,空望林泉意欲狂。 -
64.《仆射来示有三春向晚四者难并之说诚哉是言辄…兼简尚书》 唐·白居易
三春今向晚,四者昔难并。
借问低眉坐,何如携手行。
——白居易
旧游多过隙,新宴且寻盟。 -
65.《送略禅者归南岳》 唐·齐己
林下钟残又拂衣,锡声还独向南飞。
千峰冷截冥鸿处,一径险通禅客归。
青石上行苔片片,古杉边宿雨霏霏。
劳生有愿应回首,忍著无心与物违。 -
66.《满庭芳(有碾龙团为供求诗者,作长短句报之)》 宋·李之仪
花陌千条,珠帘十里,梦中还是扬州。
月斜河汉,曾记醉歌楼。
谁赋红绫小砑,因飞絮、天与风流。
春常在,仙源路隔,空自泛渔舟。 -
67.《水调歌头(元日投宿博山寺,见者惊叹其老)》 宋·辛弃疾
头白齿牙缺,君勿笑衰翁。
无穷天地今古,人在四之中。
臭腐神奇俱尽,贵贱贤愚等耳,造物也儿童。
老佛更堪笑,谈妙说虚空。 -
68.《箴作诗者》 清·袁枚
倚马休夸速藻佳,相如终竟压邹枚。
物须见少方为贵,诗到能迟转是才。
清角声高非易奏,优昙花好不轻开。
须知极乐神仙境,修炼多从苦处来。 -
69.《念奴娇·还都后诸公见追和赤壁词用韵者凡六人亦复重赋》 宋·蔡松年
离骚痛饮,笑人生佳处,能消何物。
江左诸人成底事,空想岩岩青壁。
五亩苍烟,一丘寒玉,岁晚忧风雪。
西州扶病,至今悲感前杰。 -
70.《人有负盐负薪者》 唐·李延寿
人有负盐负薪者,同释重担息树阴。
少时,且行,争一羊皮,各言藉背之物。
久未果,遂讼于官。
惠遣争者出,顾州纪纲曰:“以此羊皮可拷知主乎?”群下咸无答者。 -
71.《白龙窟泛舟寄天台学道者》 唐·常建
夕映翠山深,余晖在龙窟。
扁舟沧浪意,澹澹花影没。
西浮入天色,南望对云阙。
因忆莓苔峰,初阳濯玄发。 -
72.《赠道者》 唐·刘沧
真趣淡然居物外,忘机多是隐天台。
停灯深夜看仙箓,拂石高秋坐钓台。
卖药故人湘水别,入檐栖鸟旧山来。
无因朝市知名姓,地僻衡门对岳开。 -
73.《赠画者徐琛》 宋·陈长方
我行江南江北山,真赏会心那可数。
独爱黄陵古庙前,四水粘天迷浦溆。
胸中历历着山川,有句如枝不容吐。
欲将写作无声诗,笔底愧非韦与许。 -
74.《山中玩物杂言十首》 宋·戴表元
鸟有反舌者,自古比才人。
时气一朝迁,此舌竟不伸。
众鸟莫不然,更鸣以存身。
如何能言土,聒聒无止辰。 -
75.《圣俞诗名闻固久矣加有好事者时传新什至此每》 宋·杜衍
李杜诗垂不配名,君能刻意继芳馨。
清才绰绰臻神妙,逸韵飘飘入杳冥。
动与四方明得失,时教万物被丹青。
斯文期主宜推轂,无使沉吟向外庭。 -
76.《示执坐禅者》 宋·释省澄
大道分明绝点尘,何须枯坐始相亲。
杖藜日涉鸡山趣,便是烟霞物外人。 -
77.《嘉泰改元桂林大比与计偕者十有一人九月十六》 宋·王正功
百嶂千峰古桂州,乡来人物固难俦。
峨冠共应贤能诏,策足谁非道艺流。
经济才猷期远器。
纵横礼乐封前旒。
三君八俊俱乡秀,稳步天津最上头。 -
78.《月华寺(寺邻岑水场施者皆坑户也,百年间盖》 宋·苏轼
天公胡为不自怜,结土融石为铜山。
万人探斫富媪泣,只有金帛资豪奸。
脱身献佛意可料,一瓦坐待千金还。
月华三火岂天意,至今茇舍依榛菅。 -
79.《元珍以诗送绿石砚所谓玉堂新样者》 宋·王安石
玉堂新样世争传,况以蛮溪绿石镌。
嗟我长来无异物,愧君持赠有佳篇。
久埋瘴雾看犹湿,一取春波洗更鲜。
还与故人袍色似,论心於此亦同坚。 -
80.《登楼绝句和者甚多又从而用韵择其可录者录之》 宋·戴复古
富贵于人造物悭,出门又觉世途艰。
楼头适意三杯酒,禾末清风雨后山。