-
161.《寓居小庵才袤丈戏作》 宋·陆游
早衰甚畏寒,飕飕厌空馆。
登阁望东庵,亭亭长一繖。
欣然愿暂寓,竹底门可款。
外看磔蝟毛,仰视覆鹄卵。 -
162.《金丹》 宋·陆游
子有金丹链即成,人人各自具长生。
施行要使俗仁寿,收歛犹能心太平。
剧饮似鲸身不倦,细书如螘眼常明。
更余一事君难学,富贵真同涕唾轻。 -
163.《寄太湖隐者》 宋·陆游
青松伐作薪,白玉碎作尘,虽云质已毁,见者犹悲辛。
磊砢任栋梁,温润中琮璧,岂以捐空山,遂比凡木石。
郦生吏高阳,马周客新丰,从来豪杰士,大指亦略同。
具区古大泽,烟水渺千里,可望不可到,中有隐君子。 -
164.《赵彦肤修撰挽辞》 宋·陆游
朝路英声早,宗盟宿望尊。
讌谈推酝藉,大笔擅雄浑。
许国心犹壮,安边策具存。
凄凉故时客,痛哭望秋原。 -
165.《题照上人迎翠轩》 宋·杨万里
参寥癞可去无还,谁蹈诗僧最上关。
欲具江西句中眼,犹须作礼问云山。 -
166.《初晓明朗,忽然雾起,已而日出,光景奇怪》 宋·杨万里
明发望远山,一一粲可数。
幽人萌望心,便被山灵妒。
逡巡出神通,变化足惊怖。
初将兜罗绵,擘作霏微絮。 -
167.《古风敬饯都运焕章雷吏部祗召入觐》 宋·杨万里
高皇中兴祛稷臣,紫岩先生弟一人。
来从紫岩住紫盖,鸿钧转作湘中春。
风流人物被草木,香满橘洲连狱麓。
一时宾客盛邹枚,明月夜光和结绿。 -
168.《寄弋阳王学士》 宋·宋祁
新年给札汉家台,爱伏枚皋受诏才。
偃蹇不随虞弁进,栖迟翻逐阮麾来。
倡优技拙飞觞浅,寒具盘空秘画开。
早暮传车趋一节,敝冠犹望振穷埃。 -
169.《东园》 宋·张耒
堂中宴坐不妄出,堂外青春去如失。
小园十步绿如云,一时桃李事已毕,犹有荼蘼数朵在,未觉尘沙污玉质。
金沙格俗终可怜,腻白娇红如欲滴。 -
170.《饭昭果寺》 宋·张耒
飘然乘兴游,殽酒笑俗具。
僧居致野饭,草草亦有趣。
山僧惯迎客,煮茗新泉注。
岩花得春迟,晚秀见红素。 -
171.《晚饭宝应》 宋·张耒
晚风吹古柏,落照明空山。
深行得宝刹,崖岭相回环。
人远草木邃,境幽鱼鸟闲。
道人扫华堂,延我具晚餐。 -
172.《游武昌》 宋·张耒
一叶横江凌浩渺,李君见我迎门笑。
鹅黄初熟醅旋压,书室焚香地新扫。
淋漓歌笑不知夜,竹榻枕藉眠诸少。
老人被暖觉独晚,惊起东南日如烧。 -
173.《南山罗汉赞十六首》 宋·黄庭坚
庞眉寂默坐空禅,万年一念无缘促。
手珠犹作奢摩他,寄迹普贤修万行。
梵天来献瑜伽具,问人亲见也尊来。
拨开眉目示梵王,诸天皆得法眼净。 -
174.《次韵坦夫见惠长句》 宋·黄庭坚
温风撩人随处去,欲如膻羊蚁旋慕。
落英马前高下飞,牵挽忽与樽酒遇。
令行如水万夫长,倾盖不减平生故。
素方成缁面黧黑,笑说尘沙工点污。 -
175.《次韵子瞻以红带寄王宣义》 宋·黄庭坚
参军但有四立壁,初无临江千木奴。
白头不是折腰具,桐帽棕鞵称老夫。
沧江鸥鹭野心性,阴壑虎豹雄牙须。
鷫鷞作裘初服在,猩血染带邻翁无。 -
176.《题夏迪双松图》 元·王冕
我昔曾上五老峰,白云尽处看青松。
中有两树如飞龙,正与夏迪画者同。
夏迪画松得松趣,个个乃是廊庙具。
贞固不特凌雪霜,偃蹇犹能吐烟雾。 -
177.《和之美二贫诗》 宋·司马光
君子尚仁义,宝用为身资。
其人苟不贤,富饶亦胡为。
所以回宪徒,不厌糠与藜。
当时万金产,令名传有谁。 -
178.《三月三十日微雨偶成诗二十四韵书怀献留守开》 宋·司马光
春尽少欢意,昏昏睡思添。
正忧花气索,更用雨声兼。
乍语莺喉涩,慵飞柳絮黏。
落英红没砌,茂草碧侵帘。 -
179.《王君贶宣徽垂示嵩山祈雪诗十章合为一篇以酬》 宋·司马光
今秋少雨冬不雪,麦寄浮埃根欲绝。
圣主焦心闵万民,负扆不怡常膳撤。
诏书朝下遍九州,岳渎百神俱祷求。
西都留守虔群命,促驾不敢须臾留。 -
180.《和原甫舍人阁下午寝归有作》 宋·欧阳修
遥知好睡紫微郎,枕簟消薰绿蕙芳。
五色诏成人不到,万年风动阁生凉。
平时下直归宜早,陋巷相过意未忘。
杨子不烦多载酒,主人犹可具黄粱。