-
221.《初夏游楞伽精舍》 唐·皮日休
越舼轻似萍,漾漾出烟郭。
人声渐疏旷,天气忽寥廓。
伊予惬斯志,有似劀q3瘼。
遇胜即夷犹,逢幽且淹泊。 -
222.《太湖诗·练渎(吴王所开)》 唐·皮日休
吴王厌得国,所玩终不足。
一上姑苏台,犹自嫌局促。
艅艎六宫闹,艨冲后军肃。
一阵水麝风,空中荡平渌。 -
223.《太湖诗·上真观》 唐·皮日休
径盘在山肋,缭绕穷云端。
摘菌杖头紫,缘崖屐齿刓.
半日到上真,洞宫知造难。
双户启真景,斋心方可观。 -
224.《病孔雀》 唐·皮日休
烟花虽媚思沈冥,犹自抬头护翠翎。
强听紫箫如欲舞,困眠红树似依屏。
因思桂蠹伤肌骨,为忆松鹅损性灵。
尽日春风吹不起,钿毫金缕一星星。 -
225.《奉和袭美初夏游楞伽精舍次韵》 唐·陆龟蒙
吴都涵汀洲,碧液浸郡郭。
微雨荡春醉,上下一清廓。
奇踪欲探讨,灵物先瘵瘼。
飘然兰叶舟,旋倚烟霞泊。 -
226.《奉和袭美太湖诗二十首·初入太湖》 唐·陆龟蒙
东南具区雄,天水合为一。
高帆大弓满,羿射争箭疾。
时当暑雨后,气象仍郁密。
乍如开雕笯,耸翅忽飞出。 -
227.《奉和袭美太湖诗二十首·毛公坛》 唐·陆龟蒙
古有韩终道,授之刘先生。
身如碧凤凰,羽翼披轻轻。
先生盛驱役,臣伏甲与丁。
势可倒五岳,不唯鞭群灵。 -
228.《杂讽九首》 唐·陆龟蒙
红蚕缘枯桑,青茧大如瓮。
人争捩其臂,羿矢亦不中。
微微待贤禄,一一希入梦。
纵操上古言,口噤难即贡。 -
229.《次幽独君韵》 唐·陆龟蒙
灵气独不死,尚能成绮文。
如何孤窆里,犹自读三坟。
落日送万古,秋声含七哀。
枯株不萧瑟,枝干虚崔嵬。 -
230.《战秋辞》 唐·陆龟蒙
八月空堂,前临隙荒。
抽关散扇,晨乌未光。
左右物态,森疏强梁。 -
231.《奉和袭美古杉三十韵》 唐·陆龟蒙
众木尽相遗,孤芳独任奇。
锸天形硉兀,当殿势頫危。
恐是夸娥怒,教临嶻嶭衰。
节穿开耳目,根瘿坐熊罴。 -
232.《江南秋怀寄华阳山人》 唐·陆龟蒙
栉发凉天曙,含毫故国情。
归心一夜极,病体九秋轻。
忽起襜褕咏,因悲络纬鸣。
逢山即堪隐,何路可图荣。 -
233.《奉和袭美开元寺客省早景即事次韵》 唐·陆龟蒙
日上罘罳叠影红,一声清梵万缘空。
褵褷满地贝多雪,料峭入楼于阗风。
水榭初抽寥泬思,作窗犹挂梦魂中。
灵香散尽禅家接,谁共殷源小品同。 -
234.《酬袭美夏首病愈见招次韵》 唐·陆龟蒙
雨多青合是垣衣,一幅蛮笺夜款扉。
蕙带又闻宽沈约,茅斋犹自忆王微。
方灵只在君臣正,篆古须抛点画肥。
除却伴谈秋水外,野鸥何处更忘机。 -
235.《和袭美腊后送内大德从勖游天台》 唐·陆龟蒙
应缘南国尽南宗,欲访灵溪路暗通。
归思不离双阙下,去程犹在四明东。
铜瓶净贮桃花雨,金策闲摇麦穗风。
若恋吾君先拜疏,为论台岳未封公。 -
236.《和袭美寄题玉霄峰叶涵象尊师所居》 唐·陆龟蒙
天台一万八千丈,师在浮云端掩扉。
永夜只知星斗大,深秋犹见海山微。
风前几降青毛节,雪后应披白羽衣。
南望烟霞空再拜,欲将飞魄问灵威。 -
237.《送董少卿游茅山》 唐·陆龟蒙
威辇高悬度世名,至今仙裔作公卿。
将随羽节朝珠阙,曾佩鱼符管赤城。
云冻尚含孤石色,雪干犹堕古松声。
应知四扇灵方在,待取归时绿发生。 -
238.《寄怀华阳道士》 唐·陆龟蒙
华阳门外五芝生,餐罢愁君入杳冥。
遥夜独栖还有梦,昔年相见便忘形。
为分科斗亲铅椠,与说蜉蝣坐竹棂。 -
239.《怀仙三首》 唐·陆龟蒙
闻道阳都女,连娟耳细长。
自非黄犊客,不得到云房。
但服镮刚子,兼吟曲素词。
须知臣汉客,还见布龙儿。
神烛光华丽,灵祛羽翼生。
已传餐玉粒,犹自买云英。 -
240.《自遣诗三十首》 唐·陆龟蒙
五年重别旧山村,树有交柯犊有孙。
更感卞峰颜色好,晓云才散便当门。
雪下孤村淅淅鸣,病魂无睡洒来清。
心摇只待东窗晓,长愧寒鸡第一声。